Forget it Alexis, βρες άλλο αφήγημα…
Χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος δήλωσε σε ραδιοφωνική συνέντευξη πως «Δεν βρισκόμαστε σε νέο 2015,
Χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος δήλωσε σε ραδιοφωνική συνέντευξη πως «Δεν βρισκόμαστε σε νέο 2015,
Χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος δήλωσε σε ραδιοφωνική συνέντευξη πως «Δεν βρισκόμαστε σε νέο 2015, δεν υπάρχει τέτοια βούληση από κανέναν, ούτε από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης».
Λίγο αργότερα η αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θεανώ Φωτίου, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό δήλωσε «η δόση είναι διασφαλισμένη και δεν υπάρχει θέμα να ξαναζήσουμε το καλοκαίρι του 2015».
Το 2015, ποιος ήταν στην κυβέρνηση; Ποιοι το «δημιούργησαν»; Σε ποιόν ανήκει πολιτικά; Στον ΣΥΡΙΖΑ, ναι; Προς τι λοιπόν ο… αφορισμός αυτού που οι ίδιοι προκάλεσαν; Και γιατί τώρα;
Αν κάποιος έκανε το 2015 ένα καταστροφικό έτος για την ελληνική οικονομία, «αυτός» είναι οι πολιτικοί και οι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ. Και αν κάποιος διακινδυνεύει να το ξαναζήσουμε, τότε και πάλι «αυτή» είναι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Η οποία είχε την φαεινή ιδέα να ζητήσει πλήρη (global την είπαν) συμφωνία για αξιολόγηση και χρέος. Και όλα αυτά την στιγμή που το θέμα του χρέους έχει καθοριστεί με απόλυτη σαφήνεια από τον Μάιο του 2016. Και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την β’ αξιολόγηση.
Και όμως ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος επέλεξαν να σηκώσουν το «λάβαρο» του χρέους προκειμένου να πείσουν τους βουλευτές να ψηφίσουν τα σκληρά μέτρα αλλά και για να δικαιολογήσουν στο εσωτερικό τη νέα επίπονη συμφωνία την οποία έχουν αποδεχτεί από τον… Φεβρουάριο και απλά έψαχναν τρόπο να την φέρουν με το αμπαλάζ της σκληρής διαπραγμάτευσης και του αφηγήματος του χρέους.
Αυτό λοιπόν έχει οδηγήσει στις καθυστερήσεις που πλησιάζουν τους οκτώ μήνες και την νέα καταστροφολογία που δικαιολογημένα κτίζεται γύρω από την Ελλάδα, τη στιγμή που και πλησιάζουν οι γερμανικές εκλογές (άρα δεν υπάρχει κανένα περιθώριο παραμικρής αλλαγής της στάσης του Βερολίνου) και αρχίζουν σιγά-σιγά να κλείνουν οι πόρτες του QE.
Αντί λοιπόν να επικεντρωθούν στα προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης (140 συνολικά στον αριθμό με 20 να εκκρεμούν) έριξαν όλα τα φώτα στο αφήγημα του χρέους, ένα ζήτημα που οι θεσμοί δεν έχουν καμία διάθεση να κλείσουν εάν δεν τελειώσει το τρίτο πρόγραμμα και αν τότε κριθεί αναγκαίο.
Μάλιστα την ίδια ημέρα που διεξαγόταν το «κρίσιμο» και «αποφασιστικό» Eurogroup την 22α Μαΐου, η ελληνική κυβέρνηση (την ίδια ημέρα, επαναλαμβάνω) έκλεινε προαπαιτούμενα σαν αδιάβαστος μαθητής σε εξετάσεις, τα οποία είχε αφήσει ανοικτά, με αποτέλεσμα να μπει στις διαπραγματεύσεις με λιγότερα μεν αλλά πολλά ακόμη ανοιχτά ζητήματα. Πώς λοιπόν να κλείσει η αξιολόγηση;
Και σήμερα, 10 ημέρες μετά το Eurogroup και 15 πριν το επόμενο «ορόσημο», ακόμα πολλά prior actionsπαραμένουν ανοιχτά, όπως η επάρκεια των δημοσιονομικών παρεμβάσεων του 2018 αλλά και πεδία που αφορούν την υγεία, τις αποκρατικοποιήσεις, το ασφαλιστικό, το εργασιακό κ.α. Με αποτέλεσμα οι θεσμοί να λένε ξεκάθαρα στην ελληνική κυβέρνηση: «ξεχάστε το χρέος, εφαρμόστε τις μεταρρυθμίσεις».
Όπως είπε ο Ντάισελμπλουμ “τα προαπαιτούμενα για την καταβολή της επόμενης δόσης εκκρεμούν και πρέπει να ολοκληρωθούν τις επόμενες εβδομάδες”. Όταν η Ελλάδα τα ολοκληρώσει, τότε θα συνταχθεί νέα έκθεση προόδου από την Κομισιόν η οποία θα οδηγήσει, μαζί με άλλες ενέργειες, στην εκταμίευση.
Σε ότι αφορά το χρέος, επανέλαβε το… γνωστό και αυτονόητο: “πιθανές παρεμβάσεις στο χρέος μπορούν να αναπτυχθούν κατά τη λήξη του προγράμματος, μετά την πλήρη εφαρμογή του αν κριθεί ότι χρειάζονται για να διατηρηθούν οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας σε αποδεκτά επίπεδα”.
Τόσο ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Κομισιόν στο ελληνικό πρόγραμμα, Ντέκλαν Κοστέλο, όσο και σύσσωμη η «καρδιά» του ESM , o Νικόλα Τζιαμαρόλι και ο επικεφαλής οικονομολόγος Ρολφ Στράους, τόνισαν λίγο-πολύ τα ίδια πράγματα με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Όπως είπαν, το βασικό για την Ελλάδα είναι η «ιδιοκτησία του προγράμματος», δηλαδή η εφαρμογή των συμφωνηθέντων όσο πιο γρήγορα γίνεται, και όχι η εστίαση στην περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους.
Όπως τόνισε ο Τζιαμαρόλι, «καλύτερα για την Ελλάδα θα ήταν εστιάσει στο τι κάνει για να εφαρμόσει το πρόγραμμα παρά στην ελάφρυνση του χρέους», ενώ υποστήριξε χαρακτηριστικά ότι η Ελλάδα έχει ήδη λάβει μια σημαντική ελάφρυνση του χρέους το 2012 μέσω του PSI. Παράλληλα είπε πως οι συνθήκες δανεισμού από τον ESM είναι πολύ ευνοϊκές και ήδη εφαρμόζονται τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, ενώ υπάρχει αρκετή σαφήνεια και για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα.
Με λίγα λόγια, ο ESM είπε στην ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει τόση πολλή… φασαρία για το χρέος.
Από την πλευράς του, ο Σόιμπλε, σε γραπτό του μήνυμα στο συνέδριο του Economist (το οποίο είχε γραφτεί πριν το Eurogroup της 22ας Μαΐου αφού το συνέδριο είχε προγραμματιστεί για τότε και ακυρώθηκε) δεν αναφέρθηκε καν στο χρέος και περιορίστηκε στο να πει ότι «η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί είναι ο καλύτερος δρόμος για να μπορέσει η Ελλάδα να σταθεί και ξανά στα πόδια της, όπως συνέβη με τις άλλες χώρες που έλαβαν βοήθεια».
Forget it Alexis, βρες άλλο αφήγημα….
Facebook Comments