Με πρόσθετη απώλεια εισοδήματος της τάξεως των 250 εκατ. ευρώ ισοδυναμεί η τροπολογία για το «πάγωμα» των αυξήσεων στις συντάξεις και κατά το 2022. Αυτό προβλέπει η έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους που συνοδεύει τη σχετική τροπολογία που κατατέθηκε πριν από λίγο στη Βουλή.

Συνολικά, κατατέθηκαν πέντε τροπολογίες το περιεχόμενο των οποίων συμφωνήθηκε με τους δανειστές στο πλαίσιο της συζήτησης για την ολοκλήρωση της λίστας με τα 140 προαπαιτούμενα.

Η πρώτη τροπολογία αφορά στο πάγωμα των συντάξεων και για το 2022, η δεύτερη τροπολογία σχετίζεται με τον χρόνο αποκατάστασης των συλλογικών διαπραγματεύσεων ενώ η 3η αναδιατυπώνει τη διάταξη που επιτρέπει την επίσπευση της μείωσης του αφορολογήτου όχι από το 2020 όπως προβλέπεται κανονικά αλλά από το 2019.

Όπως αναφέρει η εισηγητική έκθεση της τροπολογίας για το πάγωμα των συντάξεων: «Μετατίθεται για την 1/1/2023 από την 1/1/2022 που ισχύει, η έναρξη αναπροσαρμογής των κύριων συντάξεων βάσει των οριζόμενων συντελεστών (δηλαδή του ΑΕΠ και του δείκτη τιμών καταναλωτή). «Από τον κρατικό προϋπολογισμό προκύπτει εξοικονόμηση δαπάνης για το οικονομικό έτος 2022 ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ»

Στην τροπολογία για τα εργασιακά, αναφέρεται ότι «με την υπόψη τροπολογία ορίζεται ότι ισχύουν έως το τέλος του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής (αντί για την υφιστάμενη διατύπωση που λέει για όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής):

1. Η διάταξη σύμφωνα με την οποία η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας και

2. Η αναστολή των διατάξεων σχετικά με τη δυνατότητα επέκτασης και κήρυξης ως γενικώς υποχρεωτικής με υπουργική απόφαση, συλλογικής σύμβασης εργασίας η οποία δεσμεύει ήδη εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή επαγγέλματος.

Συγκεκριμένα:

Την ρητή πρόβλεψη ότι έως το τέλος του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας θα υπερισχύει σε περίπτωση συρροής με κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας, παράλληλα με την διατήρηση σε αναστολή της επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων σε ολόκληρο τον κλάδο, προβλέπει τελικά η τροπολογία για τα εργασιακά που κατατέθηκε στη Βουλή.

Αν και αρχικά, υπήρχε η εντύπωση ότι η τροπολογία θα αφορά την αναφορά στην αιτιολογική έκθεση του προηγούμενου πολυνομοσχεδίου, ότι οι δύο αρχές, της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης θα ξεπαγώσουν από τις 21 Αυγούστου 2018 και μετά, τελικά, το κείμενο που κατατέθηκε στη βουλή έρχεται και αλλάζει τους αρχικούς νόμους, ώστε να είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι η αναστολή των διατάξεων και η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων θα ισχύουν έως το τέλος του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής (αντί για όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής).

Αναλυτικά, ορίζεται ότι:

α) η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 10 του ν. 1876/1990, σύμφωνα με την οποία η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει σε περίπτωση συρροής με κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας και αλλά και

β) η αναστολή των διατάξεων των παρ. 2 και 3 του άρθρου 11 του ν. 1876/1990, σχετικά με την δυνατότητα επέκτασης και κήρυξης ως γενικώς υποχρεωτικής, με Υπουργική Απόφαση, συλλογικής σύμβασης εργασίας, η οποία δεσμεύει ήδη εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή επαγγέλματος ισχύουν έως το τέλος του Προγράμματος Δημοσιονομικής Στρατηγικής.

Από τις προτεινόμενες διατάξεις δεν προκαλούνται οικονομικά αποτελέσματα σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

Αναλυτικά, το άρθρο ορίζει:

1. Το τελευταίο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 10 του ν. 1876/1990 (Α27) αντικαθίσταται ως εξής: «Έως το τέλος του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας υπερισχύει σε περίπτωση Συρροής με κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας και πάντως δεν επιτρέπεται να περιέχει όρους εργασίας δυσμενέστερους για τους εργαζόμενους από τους όρους εργασίας εθνικών συλλογικών συμβάσεων, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 3 του νόμου αυτού.».

2. Η παρ. 6 του άρθρου 37 του ν. 4024/2011 (Α 226) αντικαθίσταται ως εξής: «Η εφαρμογή των διατάξεων των παρ. 2 και 3 του άρθρου 11 του ν. 1876/1990 αναστέλλεται έως το τέλος του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής.».

Η τρίτη τροπολογία αναδιατυπώνει το άρθρο 15 που θέτει τις προϋποθέσεις πρόωρης μείωσης του αφορολογήτου από την 1/1/2019.

Οι υπόλοιπες δύο αφορούν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τη χρηματοδότηση των κομμάτων.

Προβλέπονται, μεταξύ άλλων, τα εξής:

* Το τέλος χρήσης των συστημάτων για τη διενέργεια του ηλεκτρονικού πλειστηριασμού καταβάλλεται από τον υπερθεματιστή, προσαρμόζονται δε ανάλογα οι επιμέρους ρυθμίσεις του Κώδικα για την πρόοδο της διαδικασίας του πλειστηριασμού μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων του υπερθεματιστή.

* Εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, ο υπάλληλος του πλειστηριασμού αποδίδει το τέλος χρήσης στον οικείο Συμβολαιογραφικό Σύλλογο του οποίου αυτός είναι μέλος. Μέρος δε του ανωτέρω ποσού που καθορίζεται με υπουργική απόφαση, αποδίδεται από το Συμβολαιογραφικό Σύλλογο στο Ταμείο Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων (ΤΑ.Χ.ΔΙΚ.), εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.

* Επαναπροσδιορίζεται το περιεχόμενο της προβλεπόμενης υπουργικής απόφασης για τον καθορισμό των ειδικότερων όρων λειτουργίας των ηλεκτρονικών συστημάτων πλειστηριασμών, με την οποία καθορίζονται το ύψος και ο τρόπος καθορισμού, επιμερισμού, είσπραξης και απόδοσης του τέλους χρήσης των συστημάτων, αναπροσαρμογής του τέλους χρήσης και του μέρους αυτού που αποδίδεται στο ΤΑ.Χ.ΔΙΚ. καθώς και κάθε άλλο συναφές θέμα.

Facebook Comments