Ο υπουργός Παιδείας, κ. Γαβρόγλου, σχολιάζοντας την κατάσταση ανομίας που επικρατεί στα Ελληνικά πανεπιστήμια, απέδωσε τις ευθύνες στην έλλειψη ενός ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος, το οποίο από μόνο του θα απομονώσει και θα απομακρύνει από τα Ιδρύματα παραβάτες του κοινού Ποινικού Δικαίου.

Με λίγα λόγια, στο μυαλό του υπουργού, την ευθύνη για την ασφάλεια και την προστασία των πολιτών δεν την φέρει το κράτος αλλά ομάδες πολιτών, όπως οι φοιτητές στην συγκεκριμένη περίπτωση, που αναλαμβάνουν να προστατεύουν και να εξασφαλίζουν την ομαλότητα και την τήρηση του νόμου σε περιοχές που δρουν.

Πέρα από το αστείο της υπόθεσης εδώ υπάρχει ένα σοβαρό θέμα πολιτικής: Ο κ. Γαβρόγλου, με όσα είπε απορρίπτει εξ αρχής την θεμέλιο λίθο της φιλελεύθερης δημοκρατίας η οποία λέει ότι το μονοπώλιο της βίας σε ένα δημοκρατικό κράτος το έχει μόνο το ίδιο το κράτος. Στην συνέχεια, άθελα του ίσως, προτρέπει ομάδες πολιτών, να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. “Το φοιτητικό κίνημα θα είχε απορρίψει αυτές τις ομάδες”, ισχυρίζεται…

Και ας φανταστούμε, ότι οι φοιτητές, όντως, αναλαμβάνουν μέσα από ρωμαλέες κινήσεις να εξοστρακίσουν από τον χώρο των πανεπιστημίων παραβάτες, εμπόρους ναρκωτικών και κάθε λογής επικίνδυνο στοιχείο. Και από τις συγκρούσεις αυτές υπάρχουν θύματα. Τι θα πει τότε ο αρμόδιος υπουργός για τις ομάδες πολιτοφυλακής που προτρέπει με τον τρόπο του να δημιουργηθούν;

Ας σοβαρευτούμε όμως. Η προστασία των πολιτών είναι δουλειά της Αστυνομίας. Γι αυτό υπάρχει και γι αυτό εκπαιδεύονται τα στελέχη της. Δεν είναι δουλειά ούτε της πανεπιστημιακής κοινότητας, ούτε των φοιτητών, ούτε οποιασδήποτε άλλης κοινωνικής ομάδας. Είναι ξεκάθαρο ότι ο κ. Γαβρόγλου, αν και πανεπιστημιακός, προσεγγίζει το θέμα με μια αριστερή ιδεοληψία που θυσιάζει την ασφάλεια των φοιτητών μπροστά στην προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου δημιουργώντας κλίμα τρόμου και ανησυχίας στους φοιτητές και τις οικογένειές τους.

Θέλει άραγε τόση γενναιότητα να συγκρουστείς με το αποδεδειγμένο λάθος της αντίληψης σου και να αποδεχθείς το σωστό προς όφελος της διακυβέρνησης σου; Μάλλον ναι, έτσι είναι για την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Έχει εγκλωβιστεί, ο κατα τ΄άλλα συμπαθέστατος εμφανισιακά κ. Γαβρόγλου; Όχι. Ξέρει τι να κάνει. Στο παρελθόν έχει διδαχθεί και έχει διδάξει σε εξαιρετικά πανεπιστήμια. Έχει ζήσει την καθημερινότητα της ακαδημαϊκής ζωής σε υπερσύγχρονα campus που προάγουν την γνώση και την έρευνα.

Τότε ποιο είναι το πρόβλημα; Τι δεν ξέρει; Ξέρει. Δεν μπορεί όμως. Και δεν μπορεί γιατί λειτουργεί μέσα σε ένα ασφυκτικό ιδεολογικό πλαίσιο αριστεροσύνης που δεν τολμά να αγγίξει το ιερό τοτέμ του Ασύλου. Που φοβάται να συγκρουστεί και να πάρει αποφάσεις. Που τρομάζει να διαταράξει την θεωρία της σχετικότητας μεταξύ ανασφάλειας  και επιβολής του νόμου.

Το πρόβλημα λοιπόν, είναι ότι την στιγμή που χρειάζονται ισχυρές, αποφασιστικές και αταλάντευτες ηγεσίες έτυχε να κάθονται στο τιμόνι μικροί, φοβικοί και ιδεοληπτικοί οπορτουνιστές. Κάποια στιγμή υπήρξαν ρωμαλέες ηγεσίες. Χτύπησαν το χέρι στο τραπέζι και έκαναν τομές με προοδευτικό πρόσημο και μετρήσιμο αποτέλεσμα. Τότε όμως ανδρωνόταν το φαινόμενο “Αλέξης Τσίπρας” και τα Μέσα, σε μεγάλο βαθμό, αντιδρούσαν σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις δίνοντας άλλοθι οργής στην γενναία “γενιά” του Άρθρου 16.

Αν θέλουμε λοιπόν, να αναζητήσουμε την χαμένη ρώμη του φοιτητικού κινήματος, ρίξτε κ. Γαβρόγλου μια ματιά στην καθημερινότητα… Θα την βρείτε σε χιλιάδες φοιτητές που διακρίνονται και ξεχωρίζουν, που αναζητούν ευκαιρίες και μέσα σε ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί την πρόοδο, ξεχωρίζουν και πετυχαίνουν. Αυτή είναι η ρώμαλέα αντίδραση του φοιτητικού κινήματος απέναντι σε μια δειλή ηγεσία που περιμένει πάντα κάποιον άλλον να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά…

ΥΓ: Επειδή πολλά ακούστηκαν και για την ποιότητα του ερευνητικού και διδακτικού έργου στα Ιδρύματα μας. Μην τα ισοπεδώνουμε και όλα. Γίνεται εξαιρετική δουλειά στα Πανεπιστήμια μας και το επίπεδο, για όσους θέλουν και έχουν την όρεξη βέβαια, είναι εξαιρετικά υψηλό. Μην επιχειρούμε συγκρίσεις με αντίστοιχα ιδρύματα της Βαλκανικής.  Δεν κλείνουμε τα μάτια και δεν κάνουμε την πάπια αλλά είμαστε ασύγκριτα καλύτεροι…

Facebook Comments