Πιο γυναικεία και ηλικιακά ανανεωμένη η γαλλική Βουλή

Μετά την απρόσμενη νίκη του Εμμανουέλ Μακρόν και την εκλογή του στην γαλλική προεδρία έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Αέρας αλλαγής φύσηξε και στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Στην πρώτη συνεδρίασή της προχθές έγινε εμφανές ότι τα ¾ των βουλευτών είναι νέοι, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί τις τελευταίες δεκαετίες.

Περισσότεροι νέοι, περισσότερες γυναίκες

Η λέξη που περιγράφει όλο αυτό στα γαλλικά είναι dégagisme, είναι νεολογισμός και δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο. Περιγράφει την πολιτική «εξαφάνιση» επιφανών πολιτικών όπως ο Νικολά Σαρκοζί και ο Φρανσουά Ολάντ. Αυτήν την κατάσταση προκάλεσε η μεγάλη νίκη του κόμματος του Μακρόν Le République En Marche. Στην προεκλογική εκστρατεία ο Μακρόν κήρυττε την ανανέωση, την αλλαγή. Κι αυτή ήρθε με νέα πρόσωπα από την οικονομία και όχι από το αμαρτωλό πολιτικό κατεστημένο. 308 από τις 577 έδρες καταλαμβάνουν βουλευτές από το LREM. Από τις τάξεις του προέρχεται και ο νέος πρόεδρος του σώματος, ο Φρανσουά ντε Ρεζί, 43 χρονών, πρώην Πράσινος. Αλλά και η συμμετοχή των γυναικών έχει ενισχυθεί,  από το 27% πριν από πέντε χρόνια στο 39%. Ανήκε κι αυτό στις προεκλογικές δεσμεύσεις του γάλλου πρόεδρου. 

Στην παρθενική συνεδρίαση μπορούσε κανείς να δει ολόκληρες σειρές από βουλευτές κάτω των τριάντα χρόνων. Μια από αυτούς είναι η Σαντρίνε λε Φερ, 26 χρονών, παραγωγός βιολογικών προϊόντων, που κατάφερε να συγκεντρώσει πάνω από το 52% των ψήφων στη εκλογική της περιφέρεια, τη Βρετάνη. Ακόμη νεώτερος είναι 23χρονος Λούντοβιτς Παγιό από το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο Σωτηρίας. Η πρόεδρός του Μαρίν Λεπέν εισήλθε για πρώτη φορά στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, αλλά δεν μπόρεσε να διατηρήσει την ώθηση που είχε στις προεδρικές εκλογές. 8 βουλευτές εξελέγησαν με τα χρώματα του κόμματος, αλλά ο αριθμός δεν επαρκεί για τη σύσταση κοινοβουλευτικής ομάδας. Παρόλα αυτά σκοπεύει να χρησιμοποιήσει τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ως χώρο για την έκφραση των απόψεών της.

Και κορσικανοί βουλευτές

Το μεγαλύτερο αντιπολιτευόμενο μπλοκ είναι η δεξιά, αν και δεν εμφανίζεται συμπαγής. Τμήμα των βουλευτών των συντηρητικών Ρεπουμπλικάνων θέλει να συνεργαστεί με την κυβέρνηση Μακρόν και ίδρυσε τη δική τους κοινοβουλευτική ομάδα μαζί με το κεντρώο κόμμα UDI. Όσοι απέμεναν παραμένουν η μεγαλύτερη πολιτική ομάδα, αν και πολύ αποδυναμωμένη. Αλλά και η αριστερά είναι διασπασμένη. Η Κ.Ο των Σοσιαλιστών του πρώην προέδρου Ολάντ έχει συρρικνωθεί, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός Εμμανουέλ Βαλς εξήγγειλε ότι εγκαταλείπει το κόμμα και θα συνασπιστεί με την κυβερνητική πλειοψηφία. Εκτός από τους Σοσιαλιστές υπάρχει και το αριστερό κόμμα των Ανυπότακτων του Ζαν Λικ Μελανσόν που θα μπορούσε να αναδειχθεί σε φωνή εναντίον του Μακρόν, κυρίως στο εγχείρημά του χαλάρωσης του εργατικού κώδικα. Με τη βοήθεια εταίρων και οι Κομμουνιστές θα μπορούσαν να αποκτήσουν Κ.Ο.

Στη σκιά όλων αυτών των αλλαγών πέρασε σχεδόν απαρατήρητο ότι στα βουλευτικά έδρανα κάθονται 3 εθνικιστές βουλευτές από την Κορσική, κάτι το οποίο συνιστά μια μικρή επανάσταση, η οποία ίσως να ανοίξει ένα νέα κεφάλαιο στις δύσκολες σχέσεις της αποκαλούμενης Νήσου της Ομορφιάς με το Παρίσι. Εδώ και δεκαετίες εκδηλώνονται τάσεις ανεξαρτητοποίησης, πότε με τη χρήση βίας, πότε με επιθέσεις αυτονομιστών εναντίον κυβερνητικών κτηρίων ή θερινών κατοικιών Γάλλων από την ηπειρωτική χώρα.