Απανωτά Μνημόνια δήθεν μεταρρυθμίσεων, το πιο σημαντικό μας διαφεύγει όμως.

Μνημόνιο Εθνικής συμφιλίωσης. Να τα βρούμε, έστω για λίγο, σε αυτές τις δύσκολες στιγμές και μετά ξανά τραβάει ο καθένας τον δρόμο του.

Να συμφωνήσουμε σε κάποια βασικά θέματα.

Να συμφιλιωθούμε βρε παιδιά. Βλέπετε ότι ο ένας δεν κάνει χωρίς τον άλλον. Ένα κόμμα κυβερνάει από το 1980, παρά ταύτα τρωγόμαστε και δεν μπορούμε να πάμε μπροστά. Εξαίρεση ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, που πραγματικά, πήγε να μεταρρυθμίσει την Ελλάδα και μάλιστα συμφιλιώνοντας την. Μάλλον επειδή του είχε μείνει η ρετσινιά του αποστάτη, το είχε απωθημένο και ήταν πλέον ώριμος και οι συνθήκες αντίστοιχα. 

Πριν από 28 χρόνια λοιπόν, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (πρωτοπόρος και σε αυτό) και ο Χαρίλαος Φλωράκης έδιναν τα χέρια για τον ιστορικό συμβιβασμό των πολιτικών επιγόνων εκείνων που πρωταγωνίστησαν στον Εμφύλιο. Η Νέα Δημοκρατία, ως μητέρα-παράταξη της (κεντρο) Δεξιάς και ο Συνασπισμός (της Αριστεράς και της Προόδου) αποφάσισαν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Τζαννή Τζαννετάκη, ο οποίος ορκίστηκε την επομένη, στις 2 Ιουλίου του 1989, πρωθυπουργός. Ήταν η πρώτη ουσιαστική απόπειρα της χώρας να απεγκλωβιστεί από το “σύστημα ΠΑΣΟΚ”.

Σήμερα, στην Ελλάδα του Μνημονίου, της βαθιάς, σύνθετης και πολυεπίπεδης κρίσης, η έννοια της εθνικής συμφιλίωσης προβάλει και πάλι ως ζητούμενο. Με την απόχρωση της συναίνεσης. Έστω ανοχής

 

Facebook Comments