Σχέδια έκτακτης ανάγκης για τη συνέχιση της λειτουργίας των χρηματοοικονομικών αγορών στην περίπτωση που οι ΗΠΑ κηρύξουν χρεοστάσιο έχουν αρχίσει να καταρτίζουν οι κεντρικές τράπεζες.

Όπως αναφέρεται σε  δημοσίευμα του Bloomberg, όπου επικαλούνται δηλώσεις αξιωματούχων που γνωρίζουν το θέμα, οι policy makers συζήτησαν τις πιθανές αντιδράσεις τους κατά τη διάρκεια της ετήσιας συνεδρίασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσινγκτον.

«Το ότι κατά το παρελθόν πάντα βρίσκονταν λύση στο θέμα, δεν αποτελεί λόγο να μην υπάρξουν σχέδια έκτακτης ανάγκης», ανέφερε σε βρετανούς νομοθέτες ο Jon Cunliffe, ο οποίος από τον ερχόμενο μήνα αναλαμβάνει καθήκοντα αναπληρωτή διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας. «Θα περίμενα η Τράπεζα της Αγγλίας να ετοιμάζει σχέδια. Θα περίμενα να κάνει το ίδιο και ο ιδιωτικός τομέας, και σε άλλες χώρες».

Η αρχική αντίδραση των κεντρικών τραπεζών παγκοσμίως πιθανότατα θα απηχούσε τις ενέργειές τους μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008. Τότε, οι policy makers δεσμεύτηκαν ότι θα διαθέσουν επαρκή ρευστότητα, χαλάρωσαν τις εγγυήσεις για τα δάνεια και ενίσχυσαν τις «γραμμές» ανταλλαγής δολαρίων μεταξύ των τραπεζών προκειμένου να διασφαλίσουν την προμήθεια του αμερικανικού νομίσματος.

Σημειώνεται πως το χρέος ύψους 12 τρισ. δολαρίων των ΗΠΑ είναι 23 φορές υψηλότερο από τα 517 δισ. δολάρια που χρεωστούσε η Lehman όταν χρεοκόπησε στις 15 Σεπτεμβρίου του 2008.

«Η τράπεζα έχει στη διάθεσή της ένα εύρος εργαλείων για να διασφαλίσει ότι το σύστημα λειτουργεί σωστά, πως οι συνθήκες ρευστότητας θα παραμείνουν κανονικές σε διάφορες περιπτώσεις», ανέφερε ο διοικητής της Τράπεζας του Καναδά, Stephen Poloz, χωρίς ωστόσο να δίνει περισσότερες λεπτομέρειες.

Αν και οι policy makers ανά τον κόσμο, από την Ιαπωνία μέχρι την Σαουδική Αραβία, έχουν εκφράσει την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της Αμερικής να πληρώνει τους λογαριασμούς της, μια χρεοκοπία της χώρας θα έστελνε τον κόσμο σε αχαρτογράφητες περιοχές.

Οι κεντρικοί τραπεζίτες έχουν περάσει τα τελευταία έξι χρόνια διευρύνοντας τα εργαλεία που έχουν για την αντιμετώπιση της χρηματοοικονομικής κρίσης, που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2007 με την αμερικανική αγορά subprime, διευρύνθηκε με την κατάρρευση της Lehman Brothers και τελικά πέρασε και στην Ευρώπη.

Σύμφωνα με τον οικονομολόγο της Aviva Investors, Stewart Robertson, αν και σήμερα το περιθώριο μείωσης των επιτοκίων είναι πιο περιορισμένο σε σχέση με το 2008, μια χρεοκοπία των ΗΠΑ θα ωθούσε τους αξιωματούχους να επικεντρωθούν πρώτα στην παροχή ρευστότητας στο χρηματοοικονομικό σύστημα. «Υπάρχουν και άλλα μέτρα που μπορούν να λάβουν, όπως για παράδειγμα η χαλάρωση των περιορισμών στη ρευστότητα», σημείωσε. «Μπορεί μάλιστα να βρουν ότι αυτό είναι πιο εύκολο να γίνει τώρα απ ότι ήταν μετά τη Lehman. Τότε, υπήρχε ανησυχία ως προς το ποίος κατέχει «τοξικά» ομόλογα ύψους δισεκατομμυρίων και τρισεκατομμυρίων. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, ξέρουμε καλύτερα τι συμβαίνει».

Αν και θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τις γραμμές των swaps και να συνεχίσουν να αποδέχονται κρατικά χρεόγραφα ως εγγυήσεις, οι κεντρικές τράπεζες πιθανότατα δεν θα προχωρούσαν σε χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής διότι θα «στοιχημάτιζαν» ότι οι ΗΠΑ θα βάλει γρήγορα τέλος στην χρεοκοπία λόγω της έντονης μεταβλητότητας στις αγορές και της επαπειλούμενης ύφεσης, σύμφωνα με τον Rob Wood, οικονομολόγο της Berenberg Bank.

Σύμφωνα πάντως με στελέχη του χρηματοοικονομικού τομέα, ούτε και οι πιο ισχυρές κεντρικές τράπεζες του κόσμου δεν διαθέτουν «όπλα» για την αντιμετώπιση των πιθανών επιπτώσεων ακόμα και μιας τεχνικής χρεοκοπίας.

«Θα είναι σαν να βάζεις χανζαπλάστ σε μια χαίνουσα πληγή» σχολίαζε ο συνδιευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank, Anshu Jain, σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στις 12 Οκτωβρίου στην Ουάσινγκτον από το IIF.

Facebook Comments