Αρχές Αυγούστου 2011 λήγει η σχεδόν επί 1 μήνα απεργία των ταξί. Στη χειρότερη χρονιά της κρίσης για την Ελλάδα μέσα στο καλοκαίρι, επί 1 μήνα οι ιδιοκτήτες ταξί έκλειναν τους δρόμους παντού. Ποιος δεν θυμάται τις σκηνές απείρου κάλλους στην Αττική οδό, με τους τουρίστες να αποβιβάζονται 3 και 4 χιλιόμετρα μακριά από το αεροδρόμιο και να κουβαλούν τις βαλίτσες τους δίπλα στις ατελείωτες ουρές των κίτρινων αυτοκινήτων που είχαν μπλοκάρει το δρόμο;

Αιτία της απεργίας ήταν η πρόθεση της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου να καταθέσει το νομοσχέδιο για το ελεγχόμενο άνοιγμα στο επάγγελμα του μεταφορικού έργου, δηλαδή να βάλει ένα τέλος στο μονοπώλιο των ταξί. Σύμφωνα με τις δεσμεύσεις των μνημονίων, τις συστάσεις του tool kit του Ο.Ο.Σ.Α αλλά και με βάση τις εξελίξεις στην ΕΕ στην οποία τότε ακόμα – πιστεύαμε ότι – ανήκαμε κανονικά.

Ανακαλώ από το ΒΗΜΑ της εποχής:

«Θα είμαστε στο πλευρό των ιδιοκτητών ταξί σε περίπτωση που αδικηθούν» είπε ο περιφερειάρχης Αττικής, Γ. Σγουρός, τονίζοντας πως οφείλουμε όλοι να βάλουμε πλάτη και να μην ρίχνουμε λάδι στη φωτιά.

«Η αναιτιολόγητη ταλαιπωρία της χώρας έληξε, αφήνοντας στην κρίση των πολιτών όσους την ενθάρρυναν και την στήριξαν», υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, με Υπουργό τον Γ. Ραγκούση. «Όπως εξαρχής έχουμε ανακοινώσει, η απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξί με κανόνες, προχωρά απολύτως σύμφωνα με τη διαδικασία διαλόγου και το χρονοδιάγραμμα που έχουμε γνωστοποιήσει», αναφέρει το Υπουργείο.

«Οι ιδιοκτήτες ταξί έδειξαν υπευθυνότητα απέναντι στην ανευθυνότητα της κυβέρνησης» ήταν το σχόλιο στελεχών της ΝΔ. 

«Δεν υφίσταται λόγος σε κενό χρόνο να συνεχίζουμε την απεργία» είχε πει νωρίτερα ο πρόεδρος του ΣΑΤΑ, Θύμιος Λυμπερόπουλος, προσθέτοντας ότι εάν δεν υπάρξουν οι σωστές αποφάσεις από την πλευρά του υπουργείου Υποδομών, οι ιδιοκτήτες ταξί θα ξαναβγούν στους δρόμους.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, στον κόσμο όλο υπήρξε μια επανάσταση στο μεταφορικό έργο. Η τεχνολογία επέτρεψε τη δημιουργία των πλατφορμών που εξασφάλισαν στον καταναλωτή αδιανόητες μέχρι τότε υπηρεσίες: Άμεση πρόσβαση μέσα σε ελάχιστα λεπτά με το πάτημα ενός κουμπιού, ακριβής γνώση του κομίστρου πρίν την επιβίβαση, εκτίμηση του χρόνου αναμονής και διάρκειας της διαδρομής, επιλογή τύπου οχήματος, απόδειξη αμέσως μετά τη διαδρομή στο email, χρήση καρτών για την πληρωμή και τέλος δυνατότητα αξιολόγησης του αυτοκινήτου και του οδηγού, της ληφθείσας υπηρεσίας δηλαδή. Με λίγα λόγια, ο καταναλωτής έγινε σταδιακά ο κριτής της υπηρεσίας, η άποψή του είχε ουσία, αφού οι πλατφόρμες συγκεντρώνοντας τα στοιχεία είχαν το εργαλείο για να συνεχίσουν ή να κόψουν συνεργασίες με οδηγούς.

Η περίφημη Ελληνική πλατφόρμα Taxibeat απευθύνθηκε αποκλειστικά σε επαγγελματίες οδηγούς ταξί. Παρά την αρχική τους σφοδρή αντίδραση ότι η δουλειά τους πιά αποκτά και μεσάζοντα και ότι θα αξιολογούνται συνεχώς, μεγάλος αριθμός συνεργάστηκε αφού τα οφέλη ήταν προφανή. Πελατεία, μείωση των άσκοπων μετακινήσεων κλπ. Αυτό είχε σαφώς ευεργετικές συνέπειες στις υπηρεσίες των ταξί. Σταμάτησαν οι πολλαπλές επιβιβάσεις του παρελθόντος που το ταξί ήταν κάτι σαν μινιβάν, βελτιώθηκαν τα αυτοκίνητα και η κατάσταση στο εσωτερικό τους, άλλαξαν προς το καλύτερο οι συμπεριφορές των οδηγών, σταμάτησε το κάπνισμα και το ραδιόφωνο στη διαπασών χωρίς καν να ρωτιέται ο πελάτης. Γιατί; Επειδή όλοι έμαθαν ότι αξιολογούνται και διαπίστωσαν ότι μέσα από τις πλατφόρμες ο καταναλωτής είχε λόγο που μετρούσε και με τη χρήση του θα συμμετείχε στην απόφαση για το ποιός μένει και ποιος φεύγει.

Η Uber είχε άλλη στρατηγική. Συνεργάστηκε και με ταξιτζήδες και με ιδιώτες που θέλησαν ένα συμπληρωματικό εισόδημα, τηρώντας όμως αυστηρές προδιαγραφές για τις υπηρεσίες που παρείχαν.

Και σε τοπικό επίπεδο, η Taxibeat και σε διεθνές περισσότερο η Uber, είναι απόλυτα επιτυχημένες επιχειρήσεις. Η πρώτη κατάφερε μέσα σε ελάχιστα χρόνια να αποσπάσει σημαντικό μερίδιο αγοράς, να επεκταθεί στο εξωτερικό και να προκαλέσει τον θαυμασμό των ανταγωνιστών της για τις καινοτομικές της λύσεις. Ήδη μετά από ένα πολύ επιτυχημένο deal με την Daimler συνεχίζει την εξάπλωσή της στον κόσμο. Η Uber διπλασίασε από τον προηγούμενο χρόνο το 2016 τις πωλήσεις της παγκοσμίως σε 4 δις.δολ. και μετακινεί 55 εκ. επιβάτες σε 574 πόλεις κάθε μήνα, ενώ θεωρείται η πλέον πρωτοπόρα εταιρία στην έρευνα για οχήματα χωρίς οδηγό. Η αξία της είναι περίπου 70 δις. δολ. μόλις 7 χρόνια από την ίδρυσή της. Η οικονομία του διαμοιρασμού στην μετακίνηση, όπως και στις κατοικίες, εξελίσσεται ραγδαία και η τάση είναι η μείωση της ιδιοκτησίας οχημάτων. Ένας νέος κόσμος γεννιέται.

Το συμπέρασμα είναι ότι το μεταφορικό έργο αποτελεί πεδίο δόξης λαμπρό ως επιχειρηματική δραστηριότητα και αυτό γιατί απλά η σύγχρονη φύση του ανθρώπου είναι να μετακινείται συνεχώς και θέλει να το κάνει εύκολα, γρήγορα και φτηνά. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο επιβάλλεται να υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ των παρόχων.

Πριν περίπου 15 χρόνια υπήρξε στην Αθήνα μια εξαιρετική επιχειρηματική πρωτοβουλία για Moto Taxi. Στην Αθήνα του μποτιλιαρίσματος και του καλού καιρού 10 μήνες το χρόνο, ήταν μια υπηρεσία που απαντούσε στις ανάγκες των πολιτών. Και τα πρώτα της βήματα ήταν καλά. Δέχθηκε όμως την οργανωμένη αντίδραση από όσους θέλουν το μεταφορικό έργο τσιφλίκι τους και έκλεισε. Την ώρα που στο συνήθως κρύο Παρίσι, στο βροχερό Λονδίνο και στο παγωμένο Δουβλίνο, η μεταφορά ενός πελάτη με μηχανές είναι καθημερινή πρακτική εδώ και χρόνια.

Στην Ελλάδα όμως, μόνη σταθερή αξία είναι οι τσαμπουκάδες των συνδικαλιστών, η αναποτελεσματικότητα στην εφαρμογή των νόμων και το πισωγύρισμα με γνώμονα να χαιδέψουμε αυτιά και να αποσπάσουμε ψήφους. Με νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή τον Σεπτέμβριο, θα καταργηθεί ο νόμος του 2012 και ουσιαστικά κλείνει η πόρτα στον ανταγωνισμό στις μεταφορές. Οι εταιρίες τύπου Uber και Taxibeat, αλλά και πολλές άλλες που έχουν δραστηριοποιηθεί αυτά τα χρόνια, θα μπορούν μόνο να λειτουργήσουν με συμβάσεις τουλάχιστον 3 ετών και μόνο με ταξιτζήδες. Επομένως στην πράξη θα καταργηθεί ο ανταγωνισμός υπέρ του μονοπωλίου των ταξί και όπως πάντα συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις θα επιδεινωθεί η παρεχόμενη υπηρεσία και θα αυξηθεί το κόστος της. Χαμένος θα είναι ο καταναλωτής σίγουρα.

Ποιά μνημόνια για άνοιγμα επαγγελμάτων και ανταγωνισμού, ποιες δεσμεύσεις και ποιός νοιάζεται για το γεγονός ότι ο κόσμος όλος κινείται ακριβώς σε αντίθετη κατεύθυνση από τη δική μας. Ποιός θα νοιαστεί για τον καταναλωτή που μετά από λίγα χρόνια που ένοιωσε ότι απέκτησε δύναμη μέσω της δυνατότητας επιλογής, θα επιστρέψει στα παλιά, εκεί στο πεζοδρόμιο να περιμένει κι όταν το ταξί φανεί να αποφασίζει ο οδηγός αν θα τον πάρει ή όχι. Θυμόμαστε ; Να μην τολμάει να ζητήσει να κλείσει το παράθυρο και να δροσιστεί από το air condition γιατί έτσι καίει πιο πολύ το αμάξι. Θυμόμαστε ;

Ποιές νέες θέσεις εργασίας υψηλών προσόντων στην τεχνολογία, στο marketing και στη διαχείριση των πλατφορμών και ποιά συμπληρωματικά εισοδήματα των ιδιωτών οδηγών – φορολογητέα απολύτως – μπορεί να έχουν σημασία μπροστά στην απαίτηση των ιδιοκτητών ταξί να είναι οι μόνοι κυρίαρχοι στο μεταφορικό έργο, ορίζοντας οι ίδιοι τους κανόνες του παιχνιδιού ώστε να μην μπορεί κανείς άλλος να παίξει.

Η Ελλάδα οπισθοδρομεί και στην πορεία της αυτή δεν χρειάζεται καινοτόμες πλατφόρμες και ανταγωνιστικές αγορές. Εμπιστεύεται τις επιλογές που θα την πάνε στα σίγουρα πίσω. Μη γίνει και κανένα λάθος.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η μόνη σταθερή αξία. Εικόνες που θα ξαναδούμε 

Facebook Comments