Η Ελληνική οικονομία διάγει μια κοινωνικο-οικονομική κρίση με εμφανή τα αποτελέσματά της αφενός μεν, στο δημόσιο έλλειμμα και αφετέρου, στην αναπτυξιακή της πολιτική.

Η βελτίωση της διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών αποτελεί μια από τις προτεραιότητες των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, τις οποίες θέλει να υποβάλλει η κυβέρνηση μέσω των νομοσχεδίων της Αδιαμφισβήτητα, παρά την δυσμενή θέση της Ελλάδας, θα πρέπει να τονιστεί το γεγονός πως η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει μια κρίση δημοσίων ελλειμμάτων κυρίως στις χώρες του Νότου.

Οι αδυναμίες του φοροεισπρακτικού μηχανισμού σε συνδυασμό με την κακή διαχείριση των οικονομικών, οδηγούν σε αύξηση των δημοσίων ελλειμμάτων και εν συνεχεία σε πλήρη ή μερική αδυναμία πληρωμών. Η επαναδιαπραγμάτευση και ο ανασχεδιασμός από κοινού με τους θεσμούς των Βρυξελλών για την βιωσιμότητα του χρέους δεν παίρνει άλλο αναβολές, ειδάλλως η στάση πληρωμών δε θα αποτελεί πλέον απλά ένα σενάριο αλλά απεικόνιση της πραγματικότητας.

Η δημοσιονομική πολιτική παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο στην προσπάθεια να εξασφαλιστεί η σταθεροποίηση και θέτοντας ως στόχο την συγκράτηση του ρυθμού αύξησης των δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού .Η μείωση των δαπανών μέσω του συστηματικού ελέγχου των δημοσίων επιχειρήσεων και ο περιορισμός των ελλειμμάτων τους, σαφέστατα κρίνονται απαραίτητα και οι προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση είναι ορατές.

Τίθεται όμως το εξής ερώτημα: πώς οδηγηθήκαμε σε αυτή την υπερδιόγκωση ελλειμμάτων και χρεών;

Σύμφωνα με στοιχεία που αντλήσαμε από την Eurostat σχετικά με την ιστορία του ελληνικού χρέους και τα ελλειμμάτων από το 1999 έως και σήμερα, προκύπτουν τα εξής: Το δημόσιο χρέος αυξήθηκε από 118,6 δις ευρώ το 1994 σε άνω του 349,3 δις ευρώ μέχρι και το 2014.Σε όλα αυτά συνέβαλλε καθοριστικά και το χαμηλό ποσοστό επενδύσεων προσδίδοντας αρνητικό πρόσημο στους αναπτυξιακούς ρυθμούς της χώρας. Η περίπτωση αντιστροφής του κλίματος βαδίζοντας σε νέους ρυθμούς ανάπτυξης θα αποτελέσει μια δύσκολη διαδικασία όχι όμως ακατόρθωτη.

Θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας

Για να μπορέσει μια οικονομία να έχει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και να πετύχει τον κύκλο ανάπτυξης (έναντι του κύκλου υπό-ανάπτυξης και στασιμότητας), θα πρέπει να πετύχει τρείς με τέσσερεις φορές μεγαλύτερο ποσοστό επενδύσεων (δημοσίων και ιδιωτικών). Η αβεβαιότητα για τις ευρωπαϊκές αγορές είναι μεγάλη ομολογουμένως και οι δυσκολίες για δανειοδότηση εμφανείς. Η Ελλάδα χρειάζεται μια επιτάχυνση της αναπτυξιακής διαδικασίας της οικονομίας της, ειδάλλως, θα βρεθεί σε έναν φαύλο κύκλο αντικρίζοντας τον κίνδυνο της χρεοκοπίας σε απόσταση αναπνοής. Βασική προϋπόθεση για την επιτάχυνση της αναπτυξιακής διαδικασίας που θα συμβάλει σημαντικά στην μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους, είναι η αύξηση της παραγωγής και η καλή διαχείριση των πόρων (οικονομικών και ανθρώπινων).

Αναδιάρθρωση του χρέους και προσέλκυση επενδυτών με απώτερο στόχο την αύξηση του ΑΕΠ με την στήριξη του ιδιωτικού τομέα. Κίνηση Ματ, θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτελούν τα έργα που αναμένονται να υλοποιηθούν και αφορούν τον οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ), καθώς και η διαχείριση των περιφερειακών αεροδρομίων, που θα δώσουν αναπτυξιακή ώθηση στην χώρα, τόσο σε επίπεδο αύξησης των επενδύσεων, όσο και αντιμετώπιση της μεγάλης ανεργίας αξιοποιώντας ανθρώπινους πόρους.

Ενδεχομένως, θα πρέπει να δημιουργηθούν τα περιθώρια νέων στρατηγικών για την στήριξη του ιδιωτικού τομέα και την αναζωογόνηση της αγοράς. Τα προτεινόμενα νομοσχέδια θα πρέπει να είναι στοχευόμενα και αποσαφηνισμένα για να προσφέρουν άμεσες λύσεις με κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο.

 

Facebook Comments