Η Ελλάδα υπήρξε ο αποδιοπομπαίος τράγος των αγορών για το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας τετραετίας. Τους τελευταίους μήνες, όμως, το κλίμα έχει αλλάξει και οι ξένοι επενδυτές αναζητούν ευκαιρίες, ιδίως στον τραπεζικό κλάδο.

Οπως γράφει ο Hugo Dixon στο Reuters News, το γεγονός αυτό αποτελεί για την Ελλάδα μια διπλή ευκαιρία: Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μπορούν να εκμεταλλευτούν το ενδιαφέρον των ξένων για να εξυγιάνουν τους ισολογισμούς τους, πουλώντας τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, και το κράτος μπορεί να ιδιωτικοποιήσει τα μερίδια που κατέχει στις τράπεζες. Και οι δύο πλευρές, υπογραμμίζει, πρέπει να κοιτάξουν να εκμεταλλευτούν άμεσα την ευκαιρία αυτή.

Οι ελληνικές τράπεζες, αναφέρει, βρέθηκαν σε χαοτική κατάσταση λόγω της κρίσης, φορτωμένες με ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, αλλά και με μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Παρ όλα αυτά η ανακεφαλαιοποίηση και αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος βοήθησε να αλλάξει η στάση των επενδυτών απέναντι στον κλάδο, φέρνοντας νέα κεφάλαια από διάφορα hedge funds, συμπεριλαμβανομένου του Paulson.

Οι επενδυτές πιστεύουν πως η Ελλάδα πλησιάζει σε ένα κρισιμότατο σημείο καμπής ύστερα από χρόνια ύφεσης. Επιπλέον, οι ευκαιρίες για υψηλές αποδόσεις στον υπόλοιπο κόσμο είναι ελάχιστες, δεδομένου ότι η «ερωτική σχέση» με τις αναδυόμενες αγορές έχει τελειώσει. Για τον λόγο αυτό, η ελληνική κυβέρνηση έχει σήμερα μια εξαιρετική ευκαιρία να εξυγιάνει τις τράπεζές της και να τις ιδιωτικοποιήσει.

Παρ όλο που οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν, σημειώνεται στην ανάλυση, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πνίγουν τόσο τους ισολογισμούς των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων όσο και την οικονομία. Πολλές εταιρείες «ζόμπι», οι οποίες είχαν δανειστεί υπερβολικά πολλά χρήματα, αργοπεθαίνουν, ενώ ακόμη και υγιείς εταιρείες δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση σε χρηματοδοτικά κεφάλαια επειδή οι τράπεζες ασχολούνται κατά προτεραιότητα με τη διαχείριση των υφιστάμενων μη εξυπηρετούμενων δανείων τους.

Η κλασική απάντηση σε αυτό το πρόβλημα είναι η δημιουργία μίας «bad bank». Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια πωλούνται σε χωριστό ίδρυμα με discount. Εν συνεχεία, η «κακή τράπεζα» αναδιαρθρώνει τα δάνεια και, σε έναν ιδανικό κόσμο, χωρίζει τους αμνούς από τα ερίφια: Οι εταιρείες που μπορούν να επιβιώσουν επιχειρηματικά βλέπουν το χρέος τους να μειώνεται, οι υπόλοιπες μπαίνουν σε εκκαθάριση. Εν τω μεταξύ, οι… καλές τράπεζες μπορούν να δανείζουν τόσο σε υγιείς επιχειρήσεις όσο και σε αναδιαρθρωμένες.

Η δημιουργία μιας «bad bank» θα μπορούσε να είναι μέρος της απάντησης για την Ελλάδα. Ομως, το επενδυτικό ενδιαφέρον σημαίνει ότι υπάρχουν κι άλλες επιλογές. Μία από αυτές είναι οι τράπεζες να πουλήσουν πακέτα δανείων στα λεγόμενα «vulture funds». Μία δεύτερη είναι να συσταθούν οχήματα ειδικού σκοπού (SPV) για την τιτλοποίηση των δανείων. Μία τρίτη είναι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να δημιουργήσει μία «bad bank» και να πείσει ξένους επενδυτές να επενδύσουν σε αυτή.

Ένα πρόβλημα είναι ότι οι τράπεζες θα πρέπει να πουλήσουν τα μη εξυπηρετούμενα δάνειά τους σε πολύ χαμηλότερη τιμή συγκριτικά με την ονομαστική αξία τους, γεγονός που συνεπάγεται πρόσθετες απομειώσεις.

Πού θα βρουν, όμως, τα απαραίτητα κεφάλαια; Υπάρχουν δύο τινά: είτε να λάβουν μία ακόμη «ένεση» κεφαλαίων από το ΤΧΣ, είτε να πουλήσουν μετοχές στην αγορά, όπως η Eurobank.

Εν τω μεταξύ, το κράτος πρέπει να πουλήσει τα ποσοστά του στις τέσσερις μεγάλες τράπεζες: στην Alpha Bank, τη Eurobank, την Εθνική Τράπεζα και την Πειραιώς. Ετσι, αφενός θα αυξηθούν οι μετοχές που βρίσκονται σε ελεύθερη διαπραγμάτευση, δίνοντας τη δυνατότητα στις τράπεζες να λειτουργήσουν ως εμπορικά ιδρύματα με διεθνείς μετόχους, αφετέρου τα κεφάλαια από την ιδιωτικοποίησή τους θα βοηθήσουν την κυβέρνηση να κλείσει τα χρηματοδοτικά κενά της.

Η Ελλάδα ξέρει από φαύλους κύκλους, καταλήγει στην ανάλυσή του ο Hugo Dixon: Η Αθήνα και οι πιστωτές της πρέπει να αξιοποιήσουν το θετικό κλίμα στην αγορά όσο υπάρχει για να μπορέσει ενδεχομένως η χώρα να ξεφύγει από τα αδιέξοδά της.

Facebook Comments