Ακόμα και το Δημόσιο μπορεί να βάλει λουκέτο σε μία εισηγμένη – Ο ρόλος των τραπεζών

Τα βαριά και ηχηρά λουκέτα στην αγορά δεν ήρθαν ακόμα. Την άποψη αυτή εκφράζει κορυφαίο τραπεζικό στέλεχος μετά την ανάγνωση των αποτελεσμάτων 9μήνου των εισηγμένων, που από τη μία εμφανίζεται η επιστροφή στην κερδοφορία, έστω και αναιμικά, από την άλλη, τα όποια καλά λειτουργικά αποτελέσματα δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν ούτε τα δάνεια, αλλά ούτε και τις ρυθμίσεις στην Εφορία.

Το χαλί σε μία εταιρεία, επισημαίνει η ίδια πηγή, σε αυτή τη συγκυρία, μπορεί να το τραβήξει τόσο η τράπεζα, όσο και το ίδιο το κράτος, δικαίωμα που έχει αποκτήσει από τον νόμο 2190 περί ανωνύμων εταιρειών. Οι ισολογισμοί που δημοσίευσαν οι εταιρείες βρίθουν άσχημων και απογοητευτικών σχολίων εκ μέρους των ορκωτών ελεγκτών.

Σχολιάζοντας δε, σε περιπτώσεις υπερδανεισμένων επιχειρήσεων, ότι δεν διασφαλίζεται η ομαλή λειτουργία τους στο άμεσο χρονικό διάστημα.

Κι αυτό, διότι πέρα από την πτώση του κύκλου εργασιών, τις ζημιές, ή το θετικό λειτουργικό αποτέλεσμα που έχει καταλήξει σε ζημιές, τα δάνεια, οι τράπεζες έχουν φέρει πολλές από τις μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις των εταιρειών στην κατηγορία ισολογισμού «βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων», προκειμένου να ασκηθεί πίεση στον επιχειρηματία ή στο βασικό μέτοχο να βρει τρόπους να ρυθμίσει ή να πληρώσει τα δάνεια της εταιρείας του. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, αυτός είναι ο πρώτος μοχλός πίεσης.

Ο δεύτερος μοχλός, είναι να εξαναγκαστεί (σ.σ. ο επιχειρηματίας ή ο βασικός μέτοχος), εφόσον διαπιστωθεί ότι διαθέτει προσωπική περιουσία, να βάλει λεφτά μέσα από αύξηση κεφαλαίου. Κι αυτό, διότι το κίνημα του «δεν πληρώνω – δεν πληρώνω» έχει περάσει στις εισηγμένες και στις άλλες επιχειρήσεις.

Για την κατάσταση αυτή είναι ενημερωμένο και το υπουργείο Ανάπτυξης, το οπποίο με τη σειρά του ξεψαχνίζει τους ισολογισμούς των εταιρειών. Το άρθρο 48, παράγραφος 3 του ν. 2190/20 δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. “γ. Αν το σύνολο των ίδιων κεφαλαίων της εταιρείας, όπως προσδιορίζονται στο υπόδειγμα ισολογισμού που προβλέπεται από το άρθρο 42γ, είναι μικρότερο από το ένα δέκατο (1/10) του μετοχικού κεφαλαίου”.

Σημειωτέον, ότι η απειλεί αυτή βρίσκεται στα σχόλια των ορκωτών σε ουκ ολίγους ισολογισμούς 9μήνου που δημοσιεύτηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο.  Παρά το ότι τους τελευταίους μήνες σημειώνεται μια επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των «κόκκινων» δανείων, υπολογίζεται ότι μέσα στο 2014, το συνολικό τους υπόλοιπο θα σπάσει το φράγμα των 80 δισ. ευρώ, αγγίζοντας τα 82 δισ. και καθιστώντας την ανάγκη για την ανάληψη πρωτοβουλιών κάτι παραπάνω από επιτακτική.

Στο κομμάτι των επιχειρηματικών δανείων, ετοιμάζεται η λύση των υποχρεωτικών αυξήσεων κεφαλαίου για τις υπερδανεισμένες εταιρείες. Οι αυξήσεις αυτές θα γίνουν με τη συμμετοχή των νυν μεγαλομετόχων (οι οποίοι, κατόπιν σχετικής έρευνας που προηγήθηκε, εντοπίσθηκε να έχουν προσωπική περιουσία), των τραπεζών και των ξένων επενδυτικών funds, που θέλουν να τοποθετηθούν όπου εκτιμούν ότι υπάρχει προοπτική. Σύμφωνα με το σχέδιο, όσοι από τους βασικούς μετόχους αρνηθούν να συμμετάσχουν θα χάσουν τις εταιρείες τους.

Το νεότερο στοιχείο σε αυτήν την υπόθεση, όμως, σύμφωνα με την Καθημερινή, είναι ότι οι σχετικές πρωτοβουλίες θα αναληφθούν πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι υπολογιζόταν και συγκεκριμένα μέσα στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους. Η επίσπευση θεωρείται κάτι παραπάνω από αναγκαία, καθώς οι οιωνοί μόνο θετικοί δεν είναι, αφού, όπως παρατηρούν έμπειρα τραπεζικά στελέχη, μιλώντας στην «Κ»:

– το ΑΕΠ της χώρας έχει μειωθεί κατά 25%, σε σχέση με το 2007, λόγω της κρίσης,

– οι εμπράγματες εξασφαλίσεις –για τον ίδιο λόγο– έχουν καταπέσει κατά περίπου 40% με 50%, σχεδόν στο σύνολο των δανείων (όλων των κατηγοριών), ενώ

– τα κέρδη των επιχειρήσεων συνιστούν είδος υπό εξαφάνιση εδώ και αρκετό καιρό.

Κατά συνέπεια, η από καιρό σχεδιαζόμενη λύση κρίνεται κάτι παραπάνω από ώριμη για να προχωρήσει στην επόμενη φάση, αυτήν της υλοποίησης. Με τη συμμετοχή όλων και κατ’ αρχήν των τραπεζών. Οι τελευταίες υπολογίζεται ότι έχουν κάνει κάτι παραπάνω από 35 δισ. προβλέψεις, οι οποίες, για διάφορους λόγους, παραμένουν εν πολλοίς ανενεργές. Υπό τις σημερινές συνθήκες, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση των προβληματικών δανείων, φτάνοντας ακόμη και σε διαγραφές μέρους των υποχρεώσεων απέναντι σε όσους δείχνουν αποδεδειγμένα πρόθεση συμμόρφωσης.

Στο πλαίσιο της επιχείρησης εξυγίανσης των υπερδανεισμένων επιχειρήσεων, ρόλο και μάλιστα σημαντικό θα κληθούν να παίξουν και οι βασικοί τους μέτοχοι. Οι οποίοι:- θα κληθούν να συμμετάσχουν, με ίδια κεφάλαια στην αύξηση, καλύπτοντας ένα μέρος της,

– θα αποδεχθούν ότι σε πρώτη φάση θα χάσουν τον έλεγχό τους, αλλά

– θα προσδοκούν σε μια καλύτερη επόμενη μέρα, με την αναδιάρθρωση της εταιρείας, γεγονός το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα ακόμα και την υπό όρους επανάκτησή του. Αλλιώς θα τεθούν εκτός, σύμφωνα με τον σχεδιασμό που προωθείται.