Σε ακόμα μεγαλύτερες αποδόσεις σστο Χ.Α. στοχεύουν το 2014, Έλληνες και ξένοι θεσμικοί επενδυτές. Οι παραδοσιακοί επενδυτές και τα γνωστά διεθνή επενδυτικά σπίτια δίνουν τη θέση τους σε επενδυτές που διαχειρίζονται σύνθετα χαρτοφυλάκια που περιλαμβάνουν ομόλογα, μετοχές, ισοτιμίες νομισμάτων μέχρι εμπορεύματα.

Τα νέου τύπου hedge funds διαχειρίζονται κατά μέσο όρο κεφάλαια 10 με 15 δισ. ευρώ και το πλεονέκτημά τους είναι η ταχύτητα στις επενδυτικές τους επιλογές μόλις αντιληφθούν ότι οι πολιτικές εξελίξεις αλλοιώνουν τις επιχειρηματικές εξελίξεις.

Η ελληνική οικονομία αντιμετωπίζεται αυτή τη στιγμή ως το μεγαλύτερο στοίχημα στην Ευρωζώνη για το 2014. Τραπεζικοί παράγοντες υποστηρίζουν ότι το θετικό είναι ότι υπάρχουν εταιρείες που μπορούν να σταθούν στον διεθνή ανταγωνισμό, αφού έχουν «χτίσει» τις φίρμες τους τα τελευταία 30 χρόνια. Εισηγμένες, δεν αποκλείεται  να αλλάξουν ιδιοκτησία την επόμενη διετία και να περάσουν σε διεθνείς ομίλους που προσφέρουν ρευστότητα και ασφάλεια επενδύσεων.

Περίοπτη θέση στη λίστα των ξένων επενδυτικών σχημάτων καταλαμβάνουν οι μετοχές που πρόκειται να αποκρατικοποιηθούν το 2014 και πιο συγκεκριμένα η ΔΕΗ και τα Ελληνικά Πετρέλαια, ενώ ακολουθούν οι μετοχές των λιμανιών (ΟΛΠ, ΟΛΘ) και των εταιρειών ύδρευσης (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ).

Η δεύτερη κατηγορία των μετοχών στις οποίες δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή τα hedge funds είναι αυτές των καθαρά εξαγωγικών εισηγμένων, που έχουν ελάχιστο ποσοστό εξαγωγών 35% με 40% επί του συνολικού τζίρου. Στις συναντήσεις που έχουν πυκνώσει από τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα, οι ξένοι επενδυτές προσφέρουν στους βασικούς μετόχους κατ’ αρχάς σημαντικές ενέσεις ρευστότητας μέσω της αγοράς ποσοστού μετοχών και επίσης την παροχή βοήθειας για ενίσχυση των εξαγωγών μέσα από συνεργασίες με διεθνείς εξαγωγικούς ομίλους.
Τον περασμένο Οκτώβριο, οι ξένοι κωδικοί διοχέτευσαν 926,29 εκατ. ευρώ στη ρευστότητα του Χ.Α., επίδοση που είχε να δει η αγορά τελευταία φορά τον Ιούλιο του 2009 (744,37 εκατ. ευρώ οι αγορές μετοχών) και τον Σεπτέμβριο του 2009 (722,08 εκατ. ευρώ).

Τον Νοέμβριο, με την εκτόξευση των συναλλαγών στα 150 – 200 εκατ. ευρώ, λόγω του MSCI, υπολογίζεται ότι τα ξένα κεφάλαια με κωδικούς από τις ΗΠΑ, το Λουξεμβούργου, την Αγγλία και την Ελβετία και τις Μαλδίβες έχουν προσφέρει πάνω από 500 εκατ. ευρώ για να τοποθετηθούν σε ελληνικές μετοχές.

Ανατροπή

Στο τρίτο τρίμηνο ξεκίνησε μια ανατροπή, ίσως όχι σε καθολικό βαθμό, αλλά πάντως σε μεγαλύτερη έκταση από τις συνηθισμένες επιμέρους βελτιώσεις δείχνοντας ότι οι ισολογισμοί αρχίζουν να γίνονται όσο ανθεκτικοί χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν το δύσκολο εγχώριο περιβάλλον. Οι εισηγμένες επιπλέον αρχίζουν να αποκτούν πρόσβαση σε ρευστότητα είτε με ακριβά κουπόνια ομολόγων είτε με πώληση μετοχών σε χαμηλές τιμές. Κάπως έπρεπε να γίνει η αρχή και αυτό που μετράει από εδώ και πέρα είναι η αύξηση της αποδοτικότητας αυτών των κεφαλαίων ή η σταδιακή αντικατάσταση τους με φθηνότερο χρήμα.

Ο υπεύθυνος ανάλυσης της Beta Χρηματιστηριακή κ. Εμ. Χατζηδάκης υποστηρίζει ότι στο δ’ τρίμηνο υπάρχουν κάποιες πρώτες θετικές αναγνώσεις που έρχονται από τις πρόσφατες τηλεδιασκέψεις των εταιριών. Τα επιτοκιακά περιθώρια πέφτουν, οι κατασκευαστικές εταιρίες θα ξεκινήσουν τα έργα παραχωρήσεων και αυτοκινητοδρόμων ίσως και πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων, η κατανάλωση σε καύσιμα κίνησης έχει σταθεροποιηθεί ενώ η αγορά πετρελαίου θέρμανσης έχει επανέλθει σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζήτησης, στο λιανικό εμπόριο οι δύο επιπλέον Κυριακές θα αφήσουν μεγαλύτερο τζίρο, ο αθέμιτος ανταγωνισμός έχει περιοριστεί σημαντικά. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν και άλλες κινήσεις μείωσης κόστους μέσω προγραμμάτων εθελούσιας εξόδου, οι συνέργιες στις τράπεζες από την λειτουργική ολοκλήρωση των συγχωνευμένων ομίλων ενώ ο τουρισμός έχει δυναμική που μπορεί να δώσει ένα νωρίτερο ξεκίνημα αφίξεων στην επόμενη χρονιά.

Αν σε αυτές τις θετικές παραμέτρους μπει και η συνθήκη της επιτυχούς εκτέλεσης του προϋπολογισμού και η αύξηση της αποτελεσματικότητας των προγραμματισμένων αποκρατικοποιήσεων για το 2014 τότε η ανάκαμψη στα εταιρικά αποτελέσματα μπορεί να έχει πολλαπλασιαστικό χαρακτήρα ξεφεύγοντας από τις έως τώρα χαμηλές εκτιμήσεις που έχουν διατυπωθεί για την ερχόμενη χρονιά. Αγκάθι παραμένει η ανεργία και το πολιτικό ρίσκο το οποίο θα παραμείνει ψηλά το 2014 λόγω της διπλής προσφυγής στις κάλπες σε τοπικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ως εκ τούτου αισθανόμαστε πιο άνετοι στο να δούμε περισσότερες επιλογές εταιριών δίνοντας περισσότερο χρόνο αφού για κάποιες εταιρίες το 2013 παραμένει μεταβατικό σε επίπεδο ισολογισμού. Άρα τα απτά δείγματα γραφής μπορεί να φανούν τον Μάιο του 2014 όπου θα δημοσιευθεί το α’ τρίμηνο αφού στο δ’ τρίμηνο είναι πιθανό να αποτυπωθεί με μεγαλύτερη άνεση η προσαρμογή αξιών σε αγοραίες αξίες (ακίνητα, θυγατρικές, συμμετοχές, χρεόγραφα, χαρτοφυλάκια κλπ).

Από τον τραπεζικό κλάδο η Τράπεζα Πειραιώς είναι η πιο μοχλευμένη περίπτωση έκθεσης στην ελληνική αγορά ενώ η Εθνική Τράπεζα έχει πολλές αξίες κρυμμένες στο ισολογισμό της που θα φανούν μόνο κάτω από προϋποθέσεις συναλλαγής. Η ΔΕΗ είναι μια περίπτωση συνδυασμού αποκρατικοποίησης-αναδιάρθρωσης ένα στοίχημα με πολλά «αν» αλλά και εξαιρετικά περιθώρια απόδοσης. Ο ΟΤΕ όχι μόνο κατόρθωσε να βρει την ρευστότητα για να στηρίξει τον δανεισμό του αλλά εξακολουθεί να έχει άνετα λειτουργικά περιθώρια κέρδους που του δίνουν την δυνατότητα να μειώνει συνεχώς το κόστος του μέσω εκτεταμένων προγραμμάτων εθελούσιας εξόδου. Ο ΟΠΑΠ είναι ακριβός στα παρόντα επίπεδα αλλά με τα εκτιμώμενα κέρδη σε δύο χρόνια η αποτίμηση του είναι λογική και υποσχόμενη καθώς η νέα διοίκηση φαίνεται όχι έχει ανεβάσει στροφές στην υλοποίηση του επιχειρηματικού πλάνου.

Μετοχές

Ελλάκτωρ και ΓΕΚΤΕΡΝΑ διαπραγματεύονται σημαντικά κάτω από την καθαρή τους θέση η οποία περιέχει θυγατρικές και έργα πολλαπλάσιας αξίας αντικατάστασης. Τα Ελληνικά Πετρέλαια αναμένεται να βελτιώσουν τους όρους του δανεισμού τους με την πώληση της ΔΕΠΑ ενώ εν συνεχεία θα πάρουν το δρόμο της αποκρατικοποίησης τους, η Motor oil έδειξε ότι μπορεί να αντέξει με κλειστές τις στρόφιγγες της ρευστότητας στην Ελλάδα και με τα χειρότερα περιθώρια διύλισης των τελευταίων πέντε ετών. Από το λιανικό εμπόριο Jumbo, Πλαίσιο, FF Group, Σαράντης παίζουν χωρίς αντίπαλο. Μυτιληναίος και ΜΕΤΚΑ έχουν ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των καιρών χάρις τις συνεχείς αναδιαρθρώσεις κόστους και της εξωστρέφειας στις πωλήσεις τους. H ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή θα αυξήσει κατά 50% την εγκατεστημένη δυναμικότητα της σε 18 μήνες φθάνοντας τα 800MW αποτελώντας την μεγαλύτερη δύναμη στις ανανεώσιμες πηγές στην Ελλάδα. H Autohellas και η Aegean Air φαίνονται ως οι πιο κοντινές περιπτώσεις για να παιχθεί το στοίχημα του εγχώριου τουρισμού. Αν η ΕΧΑΕ καταφέρει να περάσει το σκόπελο της φορολογίας της υπεραξίας χωρίς αναταράξεις μπορεί να ελπίζει σε καλύτερα νούμερα τα οποία από μήνα σε μήνα ανεβάζουν το καθαρό έσοδο της.

Στις άλλες εταιρίες τέλος αξιοσημείωτες είναι διαχρονικά οι επιδόσεις των Κρι- Κρι, Elton Χημικά, Κυριακίδης Μάρμαρα, Κανάκης, Iκτίνος, MLS, Ευρωπαική Πίστη, Eurobank Properties, Καρέλιας, Πλαστικά Κρήτης, Flexopack και ΟΛΠ. Αν η εμπορευσιμότητα των εταιριών αυτών βελτιωθεί τότε θα αρχίσουν να κεφαλαιοποιούν τα καλά μεγέθη και την επιτυχία των διοικήσεων τους.

Δύο εικόνες

Από τον περασμένο Μάιο, που γνωστοποιήθηκε η απόφαση της Morgan Stanley για υποβάθμιση της χρηματιστηριακής αγοράς σε αναδυόμενη, έπειτα από έντεκα χρόνια παραμονής στα ώριμα χρηματιστήρια,, μέχρι και τα τέλη Οκτωβρίου, σε 10 μετοχές τοποθετήθηκαν συνολικά 1,664 δισ. ευρώ από hedge funds.

Γι’ αυτό και παρατηρείται μέχρι και σήμερα το φαινόμενο το 90% των καθημερινών ημερησίων συναλλαγών να διοχετεύεται σε συγκεκριμένα «χαρτιά», ενώ για τις υπόλοιπες 231 μετοχές επικρατεί –τουλάχιστον– αδιαφορία από επενδυτικής πλευράς. Αρκεί να αναφερθεί ότι μία στις πέντε εισηγμένες δεν διαπραγματεύεται. Σε απόλυτα νούμερα, μόνο 160 κάνουν συναλλαγές, ενώ οι υπόλοιπες μπορεί να κάνουν μία ή δύο πράξεις στη συνεδρίαση. Οσες είναι στην επιτήρηση διαπραγματεύονται σε 4 δίλεπτα την ημέρα. Η εκτόξευση των ημερησίων συναλλαγών διαχέεται στις 10 πρώτες μετοχές που με μέση κεφαλαιοποίηση άνω του 1,2 δισ. ευρώ αποτελούν από μόνες τους ένα «δικό τους» χρηματιστήριο.

Οι ξένοι τοποθετούν τα κεφάλαιά τους στις εταιρείες που χαρακτηρίζονται για το «ευρωπαϊκό ρίσκο», δηλαδή μπορούν ανά πάσα στιγμή να αντλήσουν κεφάλαια στο εξωτερικό, όπως είναι οι περιπτώσεις της Coca-Cola HBC, του Τιτάνα, ακόμη και της μη εισηγμένης ΦΑΓΕ. Σε αντίθεση με τις εγχώριες εισηγμένες που προσδοκούν οφέλη μόνο από την εξοικονόμηση κόστους ή και την αναδιάρθρωση του τραπεζικού τους δανεισμού.

Συνεπώς, το υποβαθμισμένο χρηματιστήριο αφενός εισπράττει τα οφέλη από την εισροή ξένων κεφαλαίων, αφετέρου, όμως, έχει προκληθεί μία βαθιά ρωγμή στην εικόνα του. Κι αυτό γιατί απεικονίζει μία αγορά λίγων εταιρειών που διαπραγματεύονται και πολλών που ούτε εμπορευσιμότητα και διασπορά διαθέτουν για να καταστούν ελκυστικές, ενώ θα χρειασθούν αρκετά εξάμηνα για να ξεφύγουν από το σπιράλ της οικονομικής ασφυξίας που θα οδηγήσει πολλές από αυτές στη χρεοκοπία.

Facebook Comments