Η κρίση που μαστίζει την Ευρώπη εδώ και τέσσερα χρόνια είναι συστημική και σπειροειδής: η πιστωτική κρίση, η κρίση χρέους, τραπεζικής υποκεφαλαιοποίησης και αποεπένδυσης στο οικονομικό πεδίο αλληλεπιδρούν με το πολιτικό και το κοινωνικό πεδίο, ανατροφοδοτώντας διαρκώς τον ογκούμενο ευρωσκεπτικισμό.

Αυτή η κακή δυναμική φαίνεται με πολύ καθαρό τρόπο στην πολιτική μετανάστευσης και ασύλου και γενικότερα στο πεδίο της διαχείρισης των διασυνοριακών ροών πληθυσμού.

Πριν από λίγες μέρες, η βρετανική κυβέρνηση Κάμερον ανακοίνωσε ότι θα περιορίσει μονομερώς κοινωνικές παροχές όπως την επιδότηση ενοικίου και τα επιδόματα ανεργίας προς τους μετανάστες από χώρες της ΕΕ ενόψει της πλήρους απελευθέρωσης της ενδοευρωπαϊκής μετακίνησης βουλγάρων και ρουμάνων πολιτών χωρίς ειδική άδεια εργασίας από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Είναι φανερό ότι αυτή η ανακοίνωση, η οποία καταδικάστηκε αμέσως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως αντιβαίνουσα μία από τις τέσσερις βασικές ελευθερίες της συνθήκης, την ελευθερία κίνησης ανθρώπων, υπαγορεύθηκε κατ’ αρχήν από τη διαρκώς αυξανόμενη πολιτική πίεση από τα δεξιά του πολιτικού φάσματος της Μεγάλης Βρετανίας, το κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου UKIP.

Όμως μία ακόμα αιτία είναι ο διάχυτος κοινωνικός φόβος των επιπτώσεων μιας ανεξέλεγκτης εισροής Ρομά από τις φτωχές χώρες των Βαλκανίων προς τις πλουσιότερες χώρες του Βορρά με σκοπό την εκμετάλλευση του γενναιόδωρου, ακόμα, κοινωνικού κράτους των τελευταίων. Ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δεν δίστασε να δηλώσει σχετικά ότι η χώρα του θα απελαύνει και θα απαγορεύει την είσοδο για 12 μήνες στους ευρωπαίους πολίτες από άλλες χώρες που θα ζητιανεύουν ή θα είναι άστεγοι.

Επίσης είπε ότι θα κάνει τα πάντα προκειμένου να δυσχεράνει τη μετακίνηση των πολιτών απ’ τα χαμηλότερα εισοδηματικά κράτη-μέλη της Ένωσης προς τα πλουσιότερα για να μειωθεί ο ανταγωνισμός για θέσεις εργασίας και κρατικές παροχές. Ακόμα και ο αρχηγός του παραδοσιακά φιλοευρωπαϊκού Κόμματος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, που συγκυβερνούν με τους Συντηρητικούς του Κάμερον, έκανε παρόμοιες δηλώσεις προς τέρψιν της βρετανικής κοινής γνώμης.

Ο Κάμερον είναι ένας κυνικός υποκριτής και πολιτικός καιροσκόπος: δεν υπάρχει περίπτωση να περιοριστεί η κίνηση των ευρωπαίων πολιτών εντός των συνόρων της ΕΕ, διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε αυτομάτως την κατάργηση της Ενιαίας Αγοράς, που χρειάστηκε πάνω από 50 χρόνια για να δημιουργηθεί και να παγιωθεί στην Ευρώπη.

Όμως δεν τον ενδιαφέρει η αλήθεια -ή έστω η αληθοφάνεια- των λεγομένων του, παρά μόνο το παιχνίδι εντυπώσεων ενόψει της “επαναδιαπραγμάτευσης” της σχέσης του Ηνωμένου Βασιλείου με την ΕΕ, την οποία επιδιώκει να κάνει μετά τις επόμενες βρετανικές εκλογές και πριν από ένα δημοψήφισμα για τη συνέχιση της ευρωπαϊκής ένταξης της χώρας. Πρόκειται λοιπόν σαφώς για εκδήλωση αντιμεταναστευτικού λαϊκισμού, ο οποίος επεκτείνεται και σε πολλές άλλες χώρες, τόσο του πλούσιου Βορρά όσο και του φτωχού Νότου της ΕΕ.

Επιπλέον, πολλές επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι η πληθωρική παρουσία ξένων εργαζομένων στη Μεγάλη Βρετανία όχι μόνο δεν έχει επιβαρύνει τον κοινωνικό προϋπολογισμό της χώρας, αλλά αντιθέτως έχει αποσοβήσει την κατάρρευσή του λόγω των αυξημένων κοινωνικών εισφορών.

Οι αλλοδαποί σε μια ανοιχτή οικονομία είναι γενικότερα παράγοντας οικονομικής ανάπτυξης και φορολογικών εσόδων. Η α λα καρτ προσέγγιση της Ενιαίας Αγοράς αυξάνει τις διαλυτικές τάσεις εντός της ΕΕ, διότι θέτει προσκόμματα στην ομαλή προσαρμογή του συντελεστή της εργασίας στην οικονομική συγκυρία και κυρίως διότι διογκώνει τις εθνικιστικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των διαφόρων λαών της Ευρώπης.

Facebook Comments