Την πρόοδο της Ευρωζώνης μετά και την εφαρμογή του προγράμματος προσωπικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ σχολιάζει σε άρθρο του στο Project Syndicate, ο βραβευμένος οικονομολόγος Nouriel Roubini, τονίζοντας πως οι προκλήσεις, όπως είναι η περίπτωση της Ελλάδας, είναι ακόμα πολλές και σημαντικές.

Ο κ. Roubini αναφέρει ότι, αν και πέρυσι η Ευρωζώνη ήταν στα πρόθυρα της ύφεσης, μετά την εφαρμογή του QE, τα σημάδια ανάκαμψης είναι εμφανή πλέον, αφού το ευρώ υποχώρησε απότομα, οι αποδόσεις των ομολόγων του πυρήνα της Ευρωζώνης και της περιφέρειας έπεσαν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, και τα χρηματιστήρια άρχισαν να συσπειρώνονται με έντονους ρυθμούς. Αυτό, σε συνδυασμό με την απότομη πτώση των τιμών του πετρελαίου, ενίσχυσε την οικονομική ανάπτυξη.

Παρόλα αυτά, οι προκλήσεις για την Ευρωζώνη εξακολουθούν να είναι πολλές σύμφωνα με τον βραβευμένο οικονομολόγο και οι πολιτικοί κίνδυνοι θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν την πρόοδο που έχει καταγραφεί.

Οι περισσότεροι ελπίζουν πως η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρωζώνη, αλλά οι δυσκολίες που έχουν καταγραφεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μεταξύ της νέας ελληνικής κυβέρνησης και των «θεσμών» θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα ακούσιο ατύχημα ή αλλιώς ένα «Grexident» σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί μια συμφωνία μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

Παράλληλα, σημειώνει ότι το Podemos στην Ισπανία, «ένα αριστερό κόμμα τύπου ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε να αναλάβει την εξουσία» και εκφράζει την ανησυχία του για τον ρόλο των λαϊκίστικων και αντιευρωπαϊκών κομμάτων στην Ιταλία, όπως και τις πιθανότητες εκλογικής νίκης του Εθνικού Μετώπου στη Γαλλία.

«Η αργή δημιουργία θέσεων εργασίας και ανάπτυξης των εσόδων μπορεί να τροφοδοτήσει τη λαϊκίστικη αντίδραση ενάντια στη λιτότητα και τις μεταρρυθμίσεις», σημειώνει και προσθέτει ότι ο κίνδυνος αυτής της κατάστασης στην ευρωπαϊκή περιφέρεια έχει απάντηση στην «κούραση διάσωσης» στον πυρήνα της Ευρωζώνης, με ώθηση από την εμφάνιση κομμάτων που είναι αντίθετα στο ευρώ στη Γερμανία, την Ολλανδία και τη Φιλανδία.

Κατά τον Roubini, άλλοι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ανασταλτικοί παράγοντες για την ανάκαμψη της Ευρωζώνης είναι η Ρωσία η οποία γίνεται όλο και πιο διεκδικητική και επιθετική στην Ουκρανία, τις χώρες της Βαλτικής, ακόμη και στα Βαλκάνια (ενώ οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας έχουν πλήξει πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες). Επιπλέον, τονίζει ότι το χρέος των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας συνεχίζει να αυξάνεται και διατηρείται η αβεβαιότητα σχετικά με τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητά του.

Τέλος, σημειώνει ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις προχωρούν με ρυθμούς χελώνας, ενώ η Γερμανία συνεχίζει να αντιτίθεται στην εφαρμογή βραχυπρόθεσμων μέτρων τόνωσης και υπενθυμίζει ότι η νομισματική ένωση εξακολουθεί να είναι ελλιπής καθώς απαιτείται μια τραπεζική και δημοσιονομική ένωσης. Αλλά η διαδικασία της περαιτέρω ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης έχει σταματήσει.

Facebook Comments