Ο δρόμος της Ευρώπης είναι ακόμα ανοικτός

Τους τελευταίους δυο μήνες οι Έλληνες πολίτες βλέπουν ένα κομμάτι της  Κυβέρνησης να κάνει ασκήσεις θάρρους για να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Παράλληλα βλέπουν ένα άλλο κομμάτι να αντιμετωπίζει σαστισμένο την πραγματικότητα. Και το υπόλοιπο κομμάτι να ζει στις ψευδαισθήσεις τις προεκλογικής περιόδου. 

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι το αδιέξοδο και η όξυνση της κρίσης στην  αγορά. Η οικονομία έχει μπει στη φορμόλη. Παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων ότι δεν θα ασκηθούν υφεσιακές πολιτικές, η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων εντείνει δραματικά την κρίση ρευστότητας  και βυθίζει την πραγματική οικονομία σε βαθιά ύφεση. Επενδυτικά σχέδια ακυρώνονται, οι εισαγωγείς και οι εξαγωγείς πιέζονται και το κράτος προχωρεί σε μία στάση πληρωμών απέναντι σ’ όσους συναλλάσσεται. Μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η πατρίδα μας περισσότερο από ποτέ και είχαν δρομολογηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση μπήκαν στο ψυγείο, ή καταργούνται όπως π.χ. το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Αποκρατικοποιήσεις που είχαν πάρει τον δρόμο της υλοποίησης, όπως αυτή των περιφερειακών αεροδρομίων που θα απέφερε έσοδα 2,3 δις στα κρατικά ταμεία, γίνονται τώρα πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ υπουργών που δεν ξεκαθαρίζουν επιτέλους τι στάση θα κρατήσουν επιμένοντας στις ιδεολογικές τους εκκρεμότητες με το παρελθόν. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας οδηγεί την χώρα σε 3^ο μνημόνιο και νέα μέτρα.

Προσπαθούμε να κερδίσουμε χρόνο, ενώ στην ουσία χάνουμε. Γιατί αυτά που αρνούμαστε να αποδεχθούμε ως πραγματικότητα τώρα στο τέλος θα εμφανιστούν μπροστά μας ως εθνικό πρόβλημα με διορία επίλυσης λίγων ημερών.

Οι περισσότεροι υπουργοί δυσκολεύονται να αποδεχθούν την πραγματικότητα. Αρνούνται ακόμα να εκμεταλλευτούν ότι απέναντί τους έχουν μία υπεύθυνη αντιπολίτευση έτοιμη να συναινέσει και να συνεννοηθεί μαζί τους για να πράξουν τα αυτονόητα. Να αποδεχθούν δηλαδή ότι η μόνη αξιόπιστη και αποτελεσματική λύση απέναντι στο αδιέξοδο που πλησιάζει είναι ένας έντιμος συμβιβασμός με τους εταίρους που θα έχει ως αποτέλεσμα και την είσπραξη της τελευταίας δόσης που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, την προώθηση όλων εκείνων των μεταρρυθμίσεων που θα επαναφέρουν την χώρα σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης. Μια λύση δηλαδή με εθνική συνεννόηση που θα αποκαθιστά την Ελλάδα, ως κράτος του πυρήνα της Ενωμένης Ευρώπης. 

Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει την μεγάλη επιλογή. Δεν εξελέγη με εντολή για τυφλή σύγκρουση. Ασφαλώς είχε ένα προεκλογικό πρόγραμμα, το οποίο, πέρα από τα ουτοπικά του στοιχεία, δεχόταν, θεωρητικά τουλάχιστον, τους κανόνες της ευρωζώνης και την συμμετοχή της χώρας στο ευρώ. Ας διαπραγματευθεί, λοιπόν, αλλά με τελική επιδίωξη όχι να φύγουμε, αλλά να μείνουμε στο ευρώ. Να αποκτήσουμε μια οικονομία πιο σύγχρονη και πιο ανταγωνιστική.  

Πρέπει η κυβέρνηση να ακολουθήσει το δρόμο των μεταρρυθμίσεων που θα αποφέρουν μείωση και όχι εκτίναξη των δημοσιονομικών βαρών, τη βελτίωση και όχι γιγάντωση της δημόσιας διοίκησης, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και τη θωράκιση και όχι επιβάρυνση του κοινωνικού συνόλου από αδικίες του πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Γιατί το κοινωνικό σύνολο θα προστατευθεί όχι από το χάιδεμα αυτιών και τα ωραία λόγια της στιγμής αλλά από τις μεταρρυθμίσεις που θα επιφέρουν βελτίωση του ποιοτικού επιπέδου, μείωση τιμών, αύξηση ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας, ανακοπή φυγής των νέων επιστημόνων στο εξωτερικό

Τα προηγούμενα δύο χρόνια η Νέα Δημοκρατία πορεύτηκε σε δύσκολες συνθήκες. Και απέναντί μας είχαμε μια αλαλάζουσα αντιπολίτευση που δυσκόλευε κάθε μας κίνηση. Παρόλα αυτά προτάξαμε τις μεταρρυθμίσεις και δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη. Δεν ισχυρίζομαι ότι ήμασταν αλάθητοι. Κάναμε λάθη και πληρώσαμε το κόστος. Παραδώσαμε όμως μία χώρα εντός ευρώ, με όλα τα μακροοικονομικά μεγέθη βελτιωμένα, τις τράπεζες ανοικτές και την οικονομία να έχει γυρίσει στην ανάπτυξη. Δυστυχώς τα όποια οφέλη της δικής μας διακυβέρνησης φαίνεται να εξανεμίζονται σε χρόνο ρεκόρ και επιστρέφουμε στο 2012

Ο χρόνος της προσαρμογής, των παιγνίων και των πειραματισμών πλέον εξαντλείται. Η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να πάρει αποφάσεις και να  κυβερνήσει. Ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει είναι μπροστά της και είναι ακόμα ανοικτός. Είναι ο δρόμος της Ευρώπης. Η Νέα Δημοκρατία είναι εδώ για να την στηρίξει εφόσον τον ακολουθήσει. Θα σταθεί όμως σθεναρά απέναντί της αν ακολουθήσει τον δρόμο της ρήξης με την Ευρώπη και της «βαλκανιοποίησης» της χώρας μας. Καθαρές κουβέντες!