Η κρίση προκαλεί νευρικότητα στις αγορές
Οι πολιτικές εξελίξεις στην Κριμαία έχουν και οικονομικές επιπτώσεις.
Οι πολιτικές εξελίξεις στην Κριμαία έχουν και οικονομικές επιπτώσεις.
Όπως εξηγούν, στο επίκεντρο βρίσκονται η Γερμανία και η Αυστρία, εξαιτίας των ισχυρών οικονομικών δεσμών τους με την ανατολική Ευρώπη και του ρόλου τους ως γέφυρες σύνδεσης της περιοχής αυτής με την ΕΕ.
Την ώρα που αρκετοί πολιτικοί ζητούν αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι οικονομολόγοι εύχονται να αρκεστεί η ΕΕ στην επιβολή συμβολικών μέτρων, όπως οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί και το πάγωμα λογαριασμών. Η κρίση στην Κριμαία έχει προκαλέσει ήδη αρκετή ζημιά, υπογραμμίζει ο Φόλκερ Τράιερ, ειδικός για τις εξωτερικές οικονομικές σχέσεις της Γερμανικής Ένωσης Βιομηχανικών και Εμπορικών Επιμελητηρίων (DIHK).
Όπως εξηγεί ο ίδιος: «Οι γερμανορωσικές οικονομικές σχέσεις έχουν ήδη πληγεί. Μεγάλες επενδύσεις ‘παγώνουν’ σε πρώτη φάση και οι διάφορες συμφωνίες που συνάφθηκαν για τον αγωγό αερίου παραμένουν στάσιμες. Η ανησυχία των εκπροσώπων της γερμανικής οικονομίας στη Ρωσία είναι μεγάλη. Έχουμε επενδύσει πάνω από 20 δισ. ευρώ εκεί».
Ρωσικό αέριο μέσο πιέσεων;
Ωστόσο, η κλιμάκωση της κρίσης δεν έχει πλήξει όλες τις γερμανορωσικές συναλλαγές. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία επίπτωση στη σχεδιαζόμενη ανταλλαγή μεριδίων αγοράς μεταξύ της Gazprom και της Winterschall, όπως διαβεβαίωσε ο επικεφαλής του γερμανικού ενεργειακού ομίλου Ράινερ Ζέελε.
Πάντως πολλοί παρατηρητές φοβούνται ότι η Ρωσία ενδέχεται να χρησιμοποιήσει το αέριο ως μέσο άσκησης πιέσεων σε περίπτωση που της επιβληθούν αυστηρότερες κυρώσεις από την ΕΕ. Άποψη που απορρίπτει κατηγορηματικά ο επικεφαλής του ενεργειακού ομίλου Eon Γιοχάνες Τάισεν, ο οποίος τονίζει τη 40χρονη συνεπή και αξιόπιστη διανομή αερίου από τη Ρωσία.
Ο Φόλκερ Τράιερ χαρακτηρίζει «ευλογία» την αμοιβαία οικονομική εξάρτηση της Ρωσίας με τη Γερμανία, καθώς έτσι καθίσταται αναγκαία η συνέχιση του διαλόγου ανάμεσα στις δύο πλευρές. Σχολιάζοντας, τέλος, το ενδεχόμενο να διακόψει η Ρωσία τη διανομή αερίου ο κ.Τράιερ είναι σαφής: «Οι δεξαμενές αποθήκευσης είναι γεμάτες και το απόθεμα φτάνει για 45 μέρες. Και η Νορβηγία μπορεί να παράσχει περισσότερο αέριο. Όμως, κατά βάση, προκειμένου να πετύχει η ενεργειακή αλλαγή (σ.σ. στη Γερμανία) χρειαζόμαστε ως ενεργειακός φορέας φυσικό αέριο. Και αυτό είναι αδιανόητο χωρίς τη Ρωσία».
Facebook Comments