Σ. Κατσέλος & Μ. Επιτροπάκης: “Νέοι άνθρωποι στον πολιτικό στίβο”

Από την Ευδοκία ΛΕΛΕΔΑΚΗ

*Για πολλούς, ο ρόλος του ευρωβουλευτή είναι λίγο ασαφής. Ας μιλήσουμε λίγο για τις δυνατότητες του στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Τι μπορεί να διεκδικήσει;

Να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μετά από την συνθήκη της Λισαβόνας θα έχει αυξημένες αρμοδιότητες σε σχέση με το παρελθόν. Κυρίως ως προς το νομοθετικό έργο ,τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. καθώς και ως προς τις «διεθνείς» συμφωνίες που θα πραγματοποιεί η Ένωση.  Μέσα σε αυτά τα πλαίσια λειτουργεί και ο ευρωβουλευτής με την συμμετοχή του σε ανάλογες επιτροπές οι οποίες εργάζονται σε διάφορους τομείς (π.χ.     Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας,  Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης κλπ) . Γίνεται εύκολα λοιπόν αντιληπτό ότι δεν είναι και λίγα αυτά που μπορεί να διεκδικήσει τόσο για την Ευρώπη όσο και για την Ελλάδα. Σίγουρα όμως οι δυνατότητες του είναι μεγαλύτερες όταν ανήκει σε μια πλειοψηφική ευρωομάδα, όπως είναι για παράδειγμα οι Σοσιαλιστές.

*Το γεγονός ότι είστε νέοι και άφθαρτοι στον χώρο της πολιτικής,  πιστεύετε ότι θα λειτουργήσει θετικά για τον κόσμο;

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας χρειάζεται ανανέωση, δεν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου. Δυστυχώς βλέπουμε ακόμα να κυριαρχούν πρόσωπα τα οποία κατά την γνώμη μου, σε  μεγάλο βαθμό έχουν εξαντλήσει το «πολιτικό τους καύσιμο». Από την άλλη πλευρά όμως, το «νέοι και άφθαρτοι» από μόνο του, μπορεί να δημιουργήσει μια μεγάλη πλάνη. «Νέο και άφθαρτο» δεν σημαίνει και «ικανό» – και βέβαια δεν έχει να κάνει μόνο με την ηλικία –  χρειάζεται λοιπόν και αυτό το τρίτο στοιχείο της ικανότητας και εκεί είναι ο ρόλος του ψηφοφόρου να ελέγξει, αν αυτά που πρεσβεύει  ο νέος υποψήφιος και η νοοτροπία του, του δίνουν την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να τον εμπιστευτεί.

*Υπάρχει μία μεγάλη μερίδα του κόσμου που σκέφτεται να απέχει από τις επερχόμενες εκλογές. Τι θα λέγατε σε αυτούς τους ανθρώπους;

Η αποχή δυστυχώς είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης δημοκρατίας. Το πρόβλημα είναι ότι δεν είναι μόνο ένας ο λόγος για τον οποίο πολλοί την επιλέγουν. Για παράδειγμα, υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν από έλλειψη πολιτικής παιδείας  και άνθρωποι που το κάνουν από απογοήτευση και οργή για το πολιτικό σύστημα. Σε κάθε περίπτωση όμως η επιλογή της αποχής είναι μια επιλογή αυτών που έχουν χάσει την πίστη τους στην δημοκρατία. Με αυτό τον τρόπο όμως δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο ο οποίος οδηγεί σε ακόμα λιγότερη δημοκρατία.Η αντιμετώπιση πάντως της αποχής δεν γίνεται με διαφημιστικές καμπάνιες λίγο πριν τις εκλογές. Είναι υποχρέωση των πολιτικών να φτάσουν κοντά στους πολίτες και να δουλέψουν με συνέπεια προς αντιμετώπιση των προβλημάτων τους. Επίσης πιστεύω ότι θα πρέπει να κινηθούμε προς μια πιο συμμετοχική δημοκρατία όπου θα ακούγεται περισσότερο η φωνή των πολιτών. Ωστόσο  θα έλεγα σε αυτούς που σκέφτονται την αποχή, να ψάξουν να δουν τι πρεσβεύουν οι υποψήφιοι και να ψηφίσουν, αλλά να μην σταματήσουν εκεί,  να ασχοληθούν και μετά τις εκλογές με τα κοινά  και να αγωνιστούν, ώστε να αναιρέσουν τους λόγους αυτούς που τους κάνουν να απέχουν.

* Η Ελιά κατεβαίνει στις Ευρωεκλογές όπως θα θέλατε;  Περιμένετε μελλοντικά περισσότερα από αυτή την κίνηση;

Σε καμία περίπτωση δεν έφτασε το επιθυμητό. Το έχω δηλώσει και σε άλλες περιπτώσεις, θα μπορούσε – θα έπρεπε, να ήταν πολύ πιο διευρυμένη συμμαχία, η οποία θα περιελάμβανε και την ΔΗΜΑΡ μέσα, αλλά και άλλες πιθανές κινήσεις πολιτών και προσωπικότητες. Τουλάχιστον όμως πιστεύω ότι έθεσε μια πολιτική βάση για ευρύτερες συμμαχίες. Ενώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι όντως «κατέβασε» ένα εξαιρετικό και πλουραλιστικό ψηφοδέλτιο το οποίο αξίζει την προσοχή των ψηφοφόρων. Πιστεύω όμως ότι η «Ελιά» τουλάχιστον ως πλατφόρμα επαφής με όλες τις κεντρώες – προοδευτικές δυνάμεις θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για την αναδιάταξη του χώρου και μετά τις εκλογές.

*Σε αυτή την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της αριστεράς μέσω της Ελιάς, θα θέλατε το Ποτάμι και τη ΔΗΜΑΡ; Ή πιστεύετε ότι έχει κλείσει αυτός ο κύκλος συζήτησης;

Θέλω και τους δύο, δεν πιστεύω ότι έχει κλείσει ο κύκλος της συζήτησης, πιθανότατα τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών να θέσουν τις προϋποθέσεις  σύγκλησης, αλλά και να αναδείξουν ένα μέρος τουλάχιστον, από το προσωπικό που θα δώσει το παρών την επόμενη ημέρα.

*Η Χρυσή Αυγή θα συμμετάσχει κανονικά στις ευρωεκλογές. Θεωρείτε ότι τα ποσοστά της θα υποχωρήσουν;

Φαίνεται και βάσει των  αυτοδικοικητικών εκλογών ότι η ΧΑ θα διατηρήσει δυνάμεις. Είναι προφανές, ότι η αντιμετώπιση της δεν γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο. Θα πρέπει άμεσα οι δημοκρατικές δυνάμεις να αποκτήσουν έναν δίαυλο  επικοινωνίας μεταξύ τους, για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος με συνεπή μεθοδολογία και σε βάθος χρόνου. Πολλοί από τους ψηφοφόρους της ΧΑ έχουν δυστυχώς εκφασιστεί πλήρως, αλλά είναι και αρκετοί που μέσα από την τυφλή οργή και την παραπληροφόρηση δεν μπορούν να κατανοήσουν τις συνέπειες των επιλογών τους. Η δημοκρατία οφείλει να ενισχύσει τους θεσμούς της, την παιδεία και την κοινωνική πολιτική ώστε να μην επιτρέπει την περιθωριοποίηση των πολιτών της.

*Το φαινόμενο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη δεν σας ανησυχεί;

Φυσικά με ανησυχεί. Η Ευρώπη χτίστηκε με πρώτο στόχο να μην έχουμε ξανά πολέμους εξαιτίας των εθνικιστικών παθών. Η άνοδος της ακροδεξιάς, αποτελεί πρόκληση για την ίδια την φιλοσοφία της Ευρώπης. Είναι σαφές πλέον ότι η Ένωση έχει χάσει τον βηματισμό της. Φοβάμαι δε, ότι δεν έχουμε και πολύ χρόνο, πρέπει η Ευρώπη να αντιδράσει και να δει τι κάνει λάθος. Η Ευρώπη χρειάζεται να αγγίξει τις καρδιές των πολιτών της και να ξεφύγει από την αποκλειστικά μονεταριστική λογική.

* Τι λείπει σήμερα περισσότερο από την Ευρώπη; Τι πραγματικά χρειάζεται η «Ευρωπαϊκή οικογένεια»;

Περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη. Ξέρω ότι έχει ειπωθεί ως φράση από πολλούς αυτή η απάντηση αλλά είναι όντως αυτό που χρειαζόμαστε, το ζήτημα είναι να δώσουμε ουσία στην φράση.  Θα πρέπει η Ευρώπη να γίνει δημοκρατικότερη και να προχωρήσει προς την θεσμική της ενίσχυση. Ο στόχος είναι η έννοια του Ευρωπαίου πολίτη όπου θα χαίρει ίσων ευκαιριών και δικαιωμάτων εντός της Ένωσης. Αυτές οι ευρωεκλογές όπου ψηφίσουμε εμμέσως για τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποτελούν ένα μικρό βήμα, το ζήτημα είναι να παλέψουν οι ευρωβουλευτές και οι πολίτες της Ευρώπης για να πετύχουμε την αλλαγή της νοοτροπίας που χρειάζεται. Για πρώτη φορά πάντως μετά από πολλά χρόνια φαίνεται ότι στο ευρωκοινοβούλιο θα κυριαρχήσουν οι προοδευτικές δυνάμεις, αυτό το γεγονός δημιουργεί βάσιμες ελπίδες για κάτι καλύτερο.  Προσωπικά αν εκλεγώ Ευρωβουλευτής, θα παλέψω προς αυτή την κατεύθυνση.

Σωτήρης Κατσέλος: Eλεύθερος επαγγελματίας στον χώρο της επικοινωνίας & της διαφήμισης (απόφοιτος του Πανεπιστήμιο του St. Andrews).
 

*Για πολλούς, ο ρόλος του ευρωβουλευτή είναι λίγο ασαφής. Ας μιλήσουμε λίγο για τις δυνατότητες του στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Τι μπορεί να διεκδικήσει;

 Oι ευρωβουλευτές στο εξής θα έχουν και πρέπει να έχουν κρίσιμο ρόλο στη λήψη αποφάσεων. Θεωρώ πως η νέα διάσταση στην οποία πρέπει να δοθεί έμφαση είναι η δραστηριοποίηση μέσα από τα Ευρωπαϊκά κόμματα. Μέσα από αυτά, πρέπει να διαμορφωθούν προγράμματα στην βάση ενός ενιαίου πολιτικού υποκειμένου, μιας και μιλάμε για την ανάγκη πολιτικής ενοποίησης, και προγραμμάτων που δεν θα καταρτίζονται σε εθνοκεντρική και μόνο βάση. Πέραν τούτων, ο ευρωβουλευτής μέσα από τις επιτροπές του ευρωκοινοβουλίου, έχει την ευκαιρία να εργαστεί σε μια σειρά θέματα συνδέοντας τα τοπικά/εθνικά προβλήματα με εργαλεία κοινοτικά, να αναδείξει τέτοια θέματα και να προτείνει λύσεις που καλύπτουν τις ιδιαιτερότητες της χώρας του. Αντιστρόφως, πρέπει να φέρνει μέσα στην χώρα του τα ευρωπαϊκά ζητήματα, να εισάγει νέα εργαλεία στην επίλυση προβλημάτων της χώρας του, και να προετοιμάζει το πολιτικό σύστημα για τις αλλαγές που γίνονται σε υπερεθνικό επίπεδο.

*Το γεγονός ότι είστε νέοι και άφθαρτοι στον χώρο της πολιτικής, πιστεύετε ότι θα λειτουργήσει θετικά για τον κόσμο;

Ναι, θεωρώ πως θα λειτουργήσει θετικά, διότι ο κόσμος χρειάζεται νέα πρόσωπα για να συνδεθεί πολιτικά ,συναισθηματικά, αλλά πρωτίστως αξιακά. Η αλλαγή προσώπων από μόνη της δεν φτάνει, αλλά το πολιτικό σύστημα πρέπει να αντιληφθεί πως όλα παίζουν ρόλο, ειδικά σε κοινωνίες σαν την Ελληνική όπου το συναίσθημα και τα σύμβολα εξακολουθούν να είναι καθοριστικά. Ωστόσο η αλλαγή προσώπων δεν πρέπει να είναι αλλαγή βιτρίνας. Τα νέα πρόσωπα δεν έχουν την ευθύνη του παρελθόντος, έχουν όμως την ευθύνη του μέλλοντος. Πρέπει λοιπόν να αποδεικνύουμε κάθε μέρα ότι είμαστε το νέο, και να προσπαθούμε να παραμένει νέος και σύγχρονος ο πολιτικός μας λόγος, ασχέτως ηλικίας ή εμπειρίας.

*Υπάρχει μία μεγάλη μερίδα του κόσμου που σκέφτεται να απέχει από τις επερχόμενες εκλογές. Τι θα λέγατε σε αυτούς τους ανθρώπους;

Η αποχή δυστυχώς είναι μια από τις αιτίες της σοκαριστικής ανόδου της ΧΑ στις τοπικές εκλογές. Η συμμετοχή είναι το μόνο όπλο που έχουμε για να κάνουμε ποιοτικότερη την δημοκρατία μας και για να απομονώσουμε τους κάθε λογής φανατικούς που όπως βλέπουμε συσπειρώνονται σε τέτοιες περιόδους. Γιαυτό κάνω έκκληση σε κάθε δημοκράτη, την 25η Μαΐου να προσέλθει επειγόντως και να ψηφίσει. Αυτό αρκεί για να πειστεί ο κάθε ένας μας, πως η αποχή όχι μόνο δεν λύνει προβλήματα, αλλά αντίθετα ευνοεί τους φανατικούς και τους εχθρούς της Δημοκρατίας. 

* Η Ελιά κατεβαίνει στις Ευρωεκλογές όπως θα θέλατε; Περιμένετε μελλοντικά περισσότερα από αυτή την κίνηση;

Η Ελιά είναι το πρώτο αποτέλεσμα μιας προσπάθειας ένωσης και ανασύνθεσης της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Η προσπάθεια αυτή είχε ξεκινήσει με την Πρωτοβουλία των 58, η οποία τότε είχε βρει μεγάλη ανταπόκριση στην βάση της κεντροαριστεράς, και η οποία με ευθύνες όλων των μερών δεν κατέληξε σε μια ευρεία συμμαχία. Από αυτήν την σκοπιά λοιπόν, η Ελιά δεν συμπεριλαμβάνει όλες τις δυνάμεις και πρόσωπα του χώρου.  Από την άλλη, το ευρωψηφοδέλτιο με το οποίο κατεβαίνει στις εκλογές έχει εξαιρετικά ποιοτικά, ανανεωτικά, αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά. Αποτελείται κυρίως από νέα και άφθαρτα πρόσωπα που φέρουν και σύγχρονο πολιτικό λόγο, και ήθος, και νέο πολιτικό ύφος που μάχονται για την επικράτηση των ιδεών της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Είναι ένα ψηφοδέλτιο αντάξιο της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας και ικανό να μπολιάσει τον προοδευτικό χώρο με πρόσωπα, ιδέες και αξίες, και να αντιπροσωπεύσει επάξια την χώρα στην Ευρώπη.

 *Σε αυτή την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της αριστεράς μέσω της Ελιάς, θα θέλατε το Ποτάμι και τη ΔΗΜΑΡ; Ή πιστεύετε ότι έχει κλείσει αυτός ο κύκλος συζήτησης;

Η Ελιά θέλει να εκφράσει το “ανοιχτό” σύμπαν της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα, όχι το παλιό, κλειστό και αμυντικό μοντέλο που είχαμε γνωρίσει στη χώρα. Γι αυτό και είμαστε υπέρ της συνέχειας του εγχειρήματος συνεννόησης με τις υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις και μετά τις ευρωεκλογές. Η ΔΗΜΑΡ μετά το πρώτο λάθος της να αποχωρήσει από την κυβέρνηση, αρνήθηκε και την πρόσκληση των 58. Τα αποτελέσματα της “κλειστής” λογικής της τα βλέπει τώρα, αφού εκλογικά τείνει να εξαφανιστεί. Υπάρχουν όμως πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι στην ΔΗΜΑΡ, και πολλοί νέοι που θα έλεγα μάλιστα πως είναι πιο μπροστά από την ηγεσία τους. Με αυτούς τους ανθρώπους μιλάμε και έχουμε πολλά κοινά. Και πρέπει να βγουν μπροστά. Δεν πιστεύω λοιπόν πως χάθηκε η ευκαιρία, ούτε πως έκλεισε αυτός ο κύκλος. Αντίθετα τώρα πρέπει να ανοίξει και μάλιστα από μηδενική βάση, χωρίς όμως τους εγωισμούς και τα τεχνητά προσκόμματα που χαρακτήρισαν την προσπάθεια μέχρι τώρα. Το Ποτάμι είναι ένα εγχείρημα το οποίο το παρακολουθώ με ενδιαφέρον μεν, διότι κι αυτό έκανε ένα  ποιοτικό ψηφοδέλτιο από άποψη προσώπων, και κοινωνικού στίγματος, αλλά έχει και αυτό τα προβλήματά του, με κυριότερα την τοποθέτηση της τακτικής και τη επικοινωνίας πάνω από την πραγματική πολιτική και τα διλήμματά της, και μια υφέρπουσα αλαζονεία στην ρητορική του σε σχέση με τη μεταπολίτευση και τα όσα κατακτήσαμε, παρά τα τεράστια προβλήματα που συσσωρεύτηκαν. Δεν μπορούμε να μηδενίζουμε τα πάντα, ούτε να εμφανιζόμαστε ως κάποιοι που σήμερα είδαν τα προβλήματα της χώρας, σοκαρίστηκαν και αποφάσισαν να κάνουν κάτι. Ούτε μπορούμε να εμφανιζόμαστε με μια χαλαρότητα στα πάντα, λες και ο χρόνος και τα προβλήματα δεν τρέχουν. Απορρίπτω ωστόσο όλες εκείνες τις απόψεις που μιλάνε για διαπλοκή και συμφέροντα σε σχέση με το Ποτάμι. Θεωρώ απολύτως θετικό το να γίνονται κόμματα από πολίτες,αρκεί να διαθέτουν έγκυρο πολιτικό πυρήνα και να μπορούν να συμβάλουν θετικά στην δημοκρατία μας. Σίγουρα πρόκειται για έναν σχηματισμό που απευθύνεται στον προοδευτικό κόσμο και σε όσους θέλουν ανανέωση στο πολιτικό σύστημα, και με αυτήν την έννοια θεωρώ πως ναι, μπορούμε να μιλήσουμε και με το Ποτάμι για την συγκρότηση ενός σύγχρονου προοδευτικού πολιτικού φορέα στο μέλλον.Προφανώς όμως η Ελιά είναι ο κρίσιμος κρίκος στην κεντροαριστερά διότι συνδέεται ιστορικά με τον χώρο της Παράταξης, εξαρτάται από την ίδια η κυβερνητική σταθερότητα, είναι ο προοδευτικός πόλος της συγκυβέρνησης, αντιμετωπίζει την ζώσα πολιτική παίρνοντας ευθύνες, και μάχεται με το ΕΣΚ για την προώθηση προοδευτικών αλλαγών στην Ευρώπη.Γι αυτό για να υπάρξει μεγάλη κεντροαριστερά,η Ελιά πρέπει να έχει έχει την καλύτερη δυνατή επίδοση στις 25 ΜαΪου.

*Η Χρυσή Αυγή θα συμμετάσχει κανονικά στις ευρωεκλογές. Θεωρείτε ότι τα ποσοστά της θα υποχωρήσουν;

Η Χρυσή Αυγή δυστυχώς διατήρησε τα ποσοστά της στα αστικά κέντρα κυρίως και αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό, εξαιρετικά προσβλητικό για την δημοκρατία μας, και εξαιρετικά επικίνδυνο για την κοινωνία μας. Από την στιγμή που έχει αποκαλυφθεί μάλιστα η φύση αυτής της εγκληματικής οργάνωσης, οι πολίτες που την ψήφισαν δεν έχουν δικαιολογία, παρόλο που είναι προφανές πως δεν καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε πολιτικά τα αίτια του φαινομένου. Καλώ λοιπόν τους Έλληνες πολίτες να διορθώσουν άμεσα την ντροπιαστική αυτή εξέλιξη, προσερχόμενοι μαζικά στις κάλπες και ψηφίζοντας οτιδήποτε άλλο πλην Χρυσής Αυγής. Από την άλλη πρέπει τα κόμματα να προωθήσουν αλλαγές που να καταστήσουν την πολιτική και το πολιτικό σύστημα ξανά αξιόπιστο. Δεν μπορεί να ανεχτεί η κοινωνία την στελέχωση φορέων του δημοσίου από πρόσωπα επιλεγμένα κομματικά για παράδειγμα.Αυτά πρέπει άμεσα να τελειώσουν θεσμοθετώντας την αξιοκρατία και την έξοδο των κομμάτων από το κράτος. Επειγόντως λοιπόν αλλαγές τόσο σε θέμα αξιών και νοοτροπιών, όσο και σε προγραμματικό και θεσμικό επίπεδο,ώστε η πολιτική να επιλύει αποτελεσματικότερα τα προβλήματα του κόσμου και να ξαναγίνει το πρώτο εργαλείο για την πρόοδο της κοινωνίας.

*Το φαινόμενο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη δεν σας ανησυχεί;

Φυσικά και με ανησυχεί, διότι εκτός από την ακραία ρητορική,τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον λαϊκισμό που πρεσβεύουν, στη ουσία αντιμάχονται την ομόσπονδη Ευρώπη και την πολιτική ενοποίησης. Την ώρα που θέλουμε περισσότερη και όχι λιγότερη Ευρώπη, οπωσδήποτε όμως με σοβαρές αλλαγές, κάποιοι θεωρούν πως η Ευρώπη πρέπει να διαλυθεί, ή να δρα μόνο με εθνικές συμμαχίες, κάτι που όπως καταλαβαίνετε, θα ενισχύσει την κυριαρχία των ισχυρών κρατών σε βάρος των αδύναμων. Η Ελλάδα δεν έχει κανένα μέλλον έξω από την Ευρώπη, αλλά από την άλλη χρειάζονται αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιό της και νέα εργαλεία. Στην κατεύθυνση όμως της κοινής επίλυσης των δομικών της προβλημάτων, που σημαίνει πολιτική ενοποίηση, ενιαίος πολιτικός και οικονομικός χώρος, και όχι εθνοδιάσπαση και συμμαχίες των μικρών απέναντι στους μεγάλους, διότι τότε είναι που δεν πρόκειται να αμβλυνθούν οι ανισότητες. Θέλουμε μια συμμαχία όλων των κρατών μελών, για κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων που πλέον είναι ξεκάθαρο ότι παράγονται και από την μέχρι τώρα ελλιπή αρχιτεκτονική της και την έλλειψη εργαλείων που θα διευκόλυναν την δραστικότερη επίλυση των ζητημάτων που αναδείχθηκαν με την κρίση.

*Τι λείπει σήμερα περισσότερο από την Ευρώπη; Τι πραγματικά χρειάζεται η «Ευρωπαϊκή οικογένεια»;

Αυτό που λείπει σήμερα από την Ευρώπη είναι ένα όραμα, με την βαρύτητα και την δυναμική  εκείνου των ιδρυτών και των θεμελιωτών της, ικανό να εμπνεύσει λαούς και ηγεσίες να ολοκληρώσουν το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Παρατηρούμε πως έχουμε ένα πισογύρισμα σε εθνοκεντρικές αντιλήψεις, και μια φοβικότητα να προχωρήσουμε στο επόμενο στάδιο. Αυτό οφείλεται τόσο στην έλλειψη σημαντικών ηγετικών φυσιογνωμιών τα τελευταία χρόνια στον Ευρωπαϊκό χώρο, όσο και στην επικράτηση συντηρητικών δυνάμεων σε πολλά κράτη, που προτίμησαν έναν κλειστό, παρά έναν ανοιχτό στις προκλήσεις Ευρωπαϊκό χώρο. Άρα, πρέπει να σμιλεύσουμε αυτήν την νέα αφήγηση προς τους λαούς της Ευρώπης, και ιδίως προς τους νέους πολίτες, οι οποίοι υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης και εγκλωβίζονται σε ένα μοντέλο που δεν τολμάει να προχωρήσει για να ανοίξει νέους δρόμους,να τους συμπεριλάβει και να τους κινητοποιήσει θετικά. Χρειάζεται λοιπόν περισσότερη συζήτηση και διάλογος αλλά και θάρρος να προχωρήσουμε και θεσμικά το νέο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Μάνος Επιτροπάκης (Μουσικός και πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ)