Όσοι βλέποντας τον τίτλο πιστέψατε ότι θα διαβάσετε ένα ειρωνικό άρθρο που θα λοιδορεί το παλιό πολιτικό προσωπικό, σας λέω από τώρα ότι δεν είναι αυτός ο στόχος μου. Όσοι πάλι νομίζετε ότι, όπως πολλοί άλλοι, αρχίζω και εγώ να τα χάνω και προσπαθώ να πείσω και εσάς να ψηφίσετε παράλογα όπως κάποιοι ακούνε διάφορες παλαβομάρες δεξιά και αριστερά και νομίζουν ότι επιβραβεύοντας τες με την ψήφο τους θα φέρουν κάποια ουσιαστική ανατροπή, απατάστε! Αυτό κι αν είναι λάθος.

Σκοπός είναι να επαναπροσδιορίσουμε τις λέξεις και τα νοήματά τους. Στη πρόσφατη επίσκεψή της η κυρία Μέρκελ είχε μια στιχομυθία με

τον βιομήχανο κύριο Δοντά. Αρκετοί από εσάς θα τη θυμάστε. Για να θυμηθούμε και οι υπόλοιποι, μια συζήτηση σχετικά με την Ελληνική κλωστοϋφαντουργεία και τα προβλήματα της, λόγω του αυξημένου ενεργειακού κόστους εξελίχθηκε ως εξής:
– Μέρκελ : «Έτσι κι αλλιώς το ελληνικό βαμβάκι δεν μπορεί να ανταγωνιστεί εκείνο από το Μπαγκλαντές»
– Δοντάς : «ελληνικά νήματα χρησιμοποιούν για την κατασκευή καθισμάτων η BMW και η Audi»
– Μέρκελ : «Αυτό δεν το ήξερα, αλλά μάλλον εσύ δεν κάνεις κάτι καλά για να το μάθω».

Θα σταθώ στο τελευταίο, ότι κάτι δε κάνει καλά ο κος Δοντάς και η Γερμανίδα καγκελάριος δεν ήξερε τη συμμετοχή της Ελληνικής βιομηχανίας στη βιομηχανική παραγωγή της χώρας της. Ο κος Δοντάς και ο κάθε Έλληνας παραγωγός δεν μπορεί να ενημερώσει για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της Ελληνικής παραγωγής τους Ευρωπαίους. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί συνδιαλέγονται με τους Έλληνες ομόλογούς τους.

Και αυτό που μαθαίνουν και πληροφορούνται από τους Έλληνες είναι ότι υπάρχει πρόβλημα στην Ελλάδα με την εφαρμογή των σκληρών μέτρων του μνημονίου, ότι αν οι ξένοι μας πιέσουν θα επέλθει η κατάρρευση με απρόβλεπτες συνέπειες και επειδή υπάρχει σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα η χώρα έχει ανάγκη χρηματοδότησης (δηλαδή δανεικά) για να ικανοποιήσει τις βασικές του ανάγκες που, ούτως ή άλλως, έχουν περικοπεί σε μεγάλο βαθμό.

Πιστέψατε ποτέ ότι οι Έλληνες πολιτικοί ενημέρωσαν τους ξένους ομολόγους τους για τις δυνατότητες της Ελληνικής παραγωγής; Ότι οι Ελληνικές βιομηχανίες έχουν λόγο μέσα στα Ευρωπαϊκά δρώμενα; Και μιας και πιάσαμε το κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας και με αφορμή τη στιχομυθία του κου Δοντά με τη κα Μέρκελ βρέθηκε κανένας να συμπληρώσει την εικόνα που έχει η κα Μέρκελ για τη χώρα μας λέγοντάς της ότι μια άλλη βιομηχανία της Βόρειας Ελλάδας, ο Δρομέας που έγινε γνωστή από τα έπιπλα γραφείου σήμερα είναι προμηθευτής εξαρτημάτων της Mercedes; Ή ότι η ΕΛΒΑΛ προμηθεύει με προφιλ αλουμινίου που χρησιμοποιούνται στα αυτοκίνητα της Mercedes, της BMW, της Jaguar και άλλων; Ή ότι υπάρχουν Έλληνες επιχειρηματίες που προσπαθούν να αναβιώσουν την αυτοκινητοβιομηχανία στην Ελλάδα με την επανέναρξη παραγωγής του PONY;

Οι πολιτικοί συνήθως δεν ενδιαφέρονται για λεπτομέρειες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όταν τις βλέπουν δεν τις αξιολογούν ανάλογα. Και δυστυχώς η εικόνα που έχουν οι ξένοι για την Ελληνική παραγωγή έρχεται μόνο μέσα από τα στατιστικά στοιχεία. Έτσι αυτό που βλέπουν οι ξένοι είναι το χαμηλό ποσοστό της παραγωγής σε σχέση με το ΑΕΠ, τη διάρθρωση των παραγωγικών κλάδων και όχι τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ουσιαστική ενίσχυση διαφόρων κλάδων ώστε η Ελλάδα να κερδίζει τα προς του ζην της από τη παραγωγή και όχι από δανεικά. Έτσι όταν ξεκίνησε η κρίση το κράτος αλλά και η πολιτική της τρόϊκας στράφηκε εναντίον της παραγωγής. Δεν είναι περίεργο. Αφού δεν ήξεραν και αφού δεν έμαθαν, πώς να συμπεριφερθούν διαφορετικά;

Ο πολιτικός όμως όταν «ξεπουλάει» Ελλάδα πρέπει να ξέρει να πουλάει προϊόν και όχι εξοπλισμό. Οι περισσότεροι ασχολήθηκαν με τις ιδιωτικοποιήσεις και με τη πώληση γης, δηλαδή περιουσίας και όχι προϊόντος. Λάθος. Πρώτα τρέχουμε να πουλήσουμε τα προϊόντα μας και τελευταία τα πάγια μας. Αυτή την απλή φιλοσοφία δεν τη βρίσκεις στο πολιτικό προσωπικό.

Είχα τη τύχη να συνεργαστώ στο παρελθόν με έναν Γερμανό συνταξιούχο καθηγητή πανεπιστημίου ο οποίος για λογαριασμό μιας Γερμανικής εταιρίας μετέφερε στην Ελλάδα τεχνογνωσία. Οι διηγήσεις του από την μακρά εμπειρία του μπορώ να πω ότι αποδείχθηκαν περισσότερο πολύτιμες σε σχέση με τις γνώσεις που μου έδωσε πάνω στο αντικείμενο της εργασίας μας. Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που άκουσα είχε να κάνει με ένα εργοστάσιο στη Ρωσία.

Η πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος τον βρήκε να έχει έντονη απασχόληση στη Ρωσία καθώς συνεργάζονταν με Ρώσους επιστήμονες πάνω σε πειράματα που γίνονταν στο διάστημα. Σε κάποια από τις επισκέψεις του στη Ρωσία τον πήγαν σε ένα εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας. Εκεί ο απεγνωσμένος για ρευστό διευθυντής προσπαθούσε να πουλήσει τον εξοπλισμό της εταιρίας. Αφού περιόδευσε το εργοστάσιο διαπίστωσε ότι η αποθήκες του ήταν γεμάτες με έτοιμο προϊόν. Η απορία προς τον διευθυντή ήταν προφανής, γιατί δεν πουλάει το προϊόν, ακόμα και σε χαμηλή τιμή για να βρει μετρητό; Η απάντηση είναι ενδεικτική της νοοτροπίας που υπήρχε,

«Μα δε βλέπεις τα προϊόντα μας, είναι της καλύτερης ποιότητας και έχουν πολύ μεγάλη αξία, αν τα πουλήσω τώρα θα τα πουλήσω φτηνά, ενώ τα μηχανήματά μας είναι παλιά». Αυτά τα παλιά και απαξιωμένα μηχανήματα όμως είναι αυτά που φτιάχνουν τα καταπληκτικά υφάσματα, τα οποία ακόμα κι αν πουλιόνταν φτηνότερα, οι παλιές μηχανές θα μπορούσαν γρήγορα να ξαναγεμίσουν τις αποθήκες και ένας νέος κύκλος παραγωγής να ξεκινήσει.

Σκεφτείτε λίγο τώρα το «ξεπούλημα» της Ελλάδας. Πόσοι πολιτικοί πριν αρχίσουν να πουλάνε Ελλάδα για να φέρουν έσοδα στη χώρα προσπάθησαν να πουλήσουν τα προϊόντα της; Πόσοι πολιτικοί προσπάθησαν να πείσουν τους ξένους να δουν με άλλο μάτι την Ελληνική παραγωγή; Να τους ενημερώσουν ότι η χώρα μπορεί να παράγει προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας; Ότι η Ελληνική παραγωγή βρίσκεται χαμηλά ως ποσοστό του ΑΕΠ αλλά έχει τεράστιες προοπτικές βελτίωσης;

Πόσοι σκέφτηκαν ότι πελατειακό κράτος δεν είναι να έρχονται διάφοροι στο γραφείο σου και να κλαίγονται για επιδοτήσεις και δανεικά και εσύ να πηγαίνεις στους Ευρωπαίους συναδέλφους σου και να ξεφτιλίζεσαι κάνοντας τον ζητιάνο; Ότι πρέπει εσύ ο ίδιος κύριε ως πολιτικός να ψάξεις να βρεις τους πρωτοπόρους Έλληνες και περήφανα να τους διαφημίζεις στις Βρυξέλλες; Και να μη χτυπάς το χέρι σου στο τραπέζι ουρλιάζοντας για το δίκιο σου αλλά να χτυπάς φιλικά τη πλάτη των συναδέλφων σου προσκαλώντας τους να γνωρίζουν την Ελλάδα της δημιουργίας.

Σε αυτές τις εκλογές φίλες και φίλοι ψηφίστε αυτούς που ξέρουν να πουλάνε την Ελλάδα και όχι να της ξεπουλάνε. Εγώ αυτό θα κάνω, θα ψηφίσω «γέφυρες».

 
 

Facebook Comments