FT: «Οι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίζουν ολοένα και μεγαλύτερα εμπόδια στις συναλλαγές νομισμάτων, καθώς οι διεθνείς διαπραγματευτές μειώνουν τις πιστωτικές γραμμές και το κόστος αυξάνεται».
Αυγή: «Τα ψέματα τέλειωσαν, ο Μάιος προχωράει, η Αθήνα έχει διαμηνύσει και οι δανειστές γνωρίζουν ότι, εάν δεν υπάρξει χρηματοδότηση, δεν θα πληρωθούν οι επόμενες δόσεις -και αυτό είναι πλέον αντικειμενικό και όχι μπλόφα».
Καθημερινή: «Προθεσμία μιας εβδομάδας δίνει η ΕΚΤστην κυβέρνηση για τον περιορισμό της ρευστότητας».
Είναι ξεκάθαρο, ότι η απόφαση του πρωθυπουργού να μιλήσει «ευρωπαϊκά» και να βάλει μπρος το κλείσιμο τςη συμφωνίας, δεν ελήφθη και με την μεγαλύτερη άνεση. Και οι τράπεζες ήταν σε οριακή κατάσταση και η ΕΚΤ απειλούσε με «κούρεμα» στις εγγυήσεις των τραπεζών άρα με μείωση της ρευστότητας μέσω του ELA και ο Γιάννης Δραγασάκης ενημέρωσε τον Μάριο Ντράγκι ότι ρευστό δεν υπάρχει στο ελληνικό Δημόσιο για την επόμενη εβδομάδα.
Ακόμα και έτσι το άλμα του Αλέξη Τσίπρα ήταν μεγάλο.
Το πρώτο βήμα του ήταν τις «ερασιτεχνικές» συζητήσεις με τους εκλεκτούς του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, Νίκο Θεοχαράκη και Ελενα Παναρίτη να τις αντικαταστήσει με τις «επαγγελματικές» υπό τον Γιώργο Χουλιαράκη και με την συμμετοχή έμπειρων στις διαπραγματεύσεις υπηρεσιακών στελεχών, αρχής γενομένης από το Σάββατο 18 Απριλίου στο Παρίσι.
Το επόμενο, επίσης σημαντικό, ήταν ο ανασχηματισμός της διαπραγματευτικής ομάδας, με την συγκρότηση μιας ρεαλιστικής πολιτικής ομάδας διαπραγμάτευσης. Των δύο αυτών κινήσεων είχε προηγηθεί οι κατευθύνσεις που δίνονταν στην ομάδα της Φρανκφούρτης, όπου ο Νίκος Παππάς ως εκπρόσωπος του Τσίπρα, συνολιμεί με τους συνεργάτες Ντράγκι (Κερέ), Λαγκάρντ (Τόμσεν) και Γιουνκέρ.
Με αυτές τις κινήσεις, το σήμα έφυγε προς την Ευρώπη. Η κυβέρνηση ήταν ξεκάθαρο ότι επιζητούσε λύση και όχι ρήξη.
Με την φόρα που πήρε ο Αλέξης Τσίπρας έκανε το μεγάλο άλμα. Αποδέχτηκε αυτό που αποτελούσε ταμπού για τον ίδιο και την κυβέρνηση. Την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του δεύτερου μνημονίου, προυπόθεση αναγκαία για να προχωρήσουν τα πράγματα. Προχώρησε μάλιστα ένα βήμα παρακάτω, αφενός ανάγκασε τους θεσμούς να βγάλουν ανακοίνωση ότι λειτουργούν από κοινού για καταρχήν λύση στις 11 Μαίου, ενώ με τον καλό σύμμαχο Γιουνκέρ έκλεισε συμφωνία για εργασιακά και ασφαλιστικό, βάζοντας τις εμμονές του ΔΝΤ στην γωνία..
Φυσικά, τα εμπόδια για την ολοκλήρωση της συμφωνίας δεν θα λείψουν είτε από την πλευρά των ευρωπαίων είτε από το εσωτερικό των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης. Ο δρόμος έχει ακόμα πολλές λακούβες, αλλά τουλάχιστον με τους «ξένους» φαίνεται ότι στρώθηκε καλύτερα.
Με τους δικούς του είναι ένα άλλο θέμα τι θα γίνει και πιθανότατα να χρειαστεί ένα ακόμα «άλμα». Ε.. με αυτούς που έμπλεξε ας πρόσεχε και αυτός…
Facebook Comments