Η συναντίληψη στα νησιά και ο αστάθμητος παράγων

Η κυβέρνηση έκανε ένα βήμα πίσω, έκαναν και οι νησιώτες άλλο ένα και φαίνεται ότι από το ραντεβού στο Μέγαρο Μαξίμου προκύπτει η προοδευτική δημιουργία κλειστών κέντρων στα νησιά ως ένα σημείο τομής. Το πού είναι ανοιχτό και εδώ η μπάλα έχει περάσει και στο επίπεδο των τοπικών κοινωνιών. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση δεσμεύεται να κάνει πράξη την αποσυμφόρηση των νησιών και να μετακινήσει περί τα 3.000 άτομα από Λέσβο, Σάμο και Χίο το επόμενο διάστημα, που είτε έχουν πάρει άσυλο είτε έχουν παραμείνει από το 2018 στα νησιά. 

Ο δρόμος προς τα εμπρός δεν είναι εύκολος και δεν είναι δεδομένο ότι τα δημοτικά συμβούλια θα συναινέσουν σε ό,τι τους εμφανίσουν οι δήμαρχοι. Ο πρωθυπουργός, πάντως, θα πάει στη Σάμο το επόμενο διάστημα και θα προβεί σε ανακοινώσεις, ιδίως όσον αφορά τα οριζόντια οικονομικά μέτρα που θα παρθούν.

Σε όλα αυτά, όμως, υπάρχει ένας αστερίσκος, ένας αστάθμητος παράγοντας: οι ροές από την Τουρκία. Και ήδη, χθες το βράδυ, Τούρκος αξιωματούχος, μετά τους 20+ Τούρκους νεκρούς στο Ιντλίμπ από ρωσικά πυρά (;) αφήνει ανοιχτό το να περνούν ανενόχλητοι προς την Ευρώπη οι πρόσφυγες. Ο εκβιασμός του Ερντογάν είναι σαφής: χάνει στο μέτωπο της μάχης και θέλει να πιέσει το ΝΑΤΟ να αναλάβει εξιρροπητικό ρόλο και να μεσολαβήσει. Για να το κάνει αυτό, εργαλειοποιεί έτι μια φορά το προσφυγικό. 

Το κακό είναι ότι οι κυβερνήσεις της Κεντρικής και της Βόρειας Ευρώπης δεν «χαμπαριάζουν» από αυτά. Η Ελλάδα, όμως, είναι ευάλωτη, ακόμα και με ροές της τάξης των 300-400 ατόμων τη μέρα. Άλλωστε, τον Ιούλιο η Τουρκία είχε ξανανοιξει την πόρτα και τότε δημιουργήθηκαν οι σημερινές ασφυκτικές συνθήκες στα νησιά. Πόσο μακριά είναι ικανή να πάει τον εκβιασμό της η Άγκυρα; Αρκετά, προκειμένου έστω να «ρεφαρει» τις απώλειές της. 

Προσδεθείτε…