Η αεροπειρατεία, επί της ουσίας, από το καθεστώς του Μινσκ του αεροσκάφους της Ryanair και η αναγκαστική προσγείωση στο κρατικό αεροδρόμιο της Λευκορωσίας ήταν ένα πλήγμα στην αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως και να το κάνουμε, εδόθη το μήνυμα ότι μια πτήση από μια χώρα της Ευρώπης στην άλλη μπορεί να μην ολοκληρωθεί, επειδή θα το θελήσει μια τρίτη δύναμη, εκτός της Ένωσης. 

Χθες το βράδυ, η ΕΕ αποφάσισε ένα σύνολο κυρώσεων για τη Λευκορωσία που περιλαμβάνει, επί της ουσίας, το κλείσιμο του εναέριου χώρου της χώρας και την απαγόρευση προσγείωσης των αεροσκαφών της κρατικής λευκορωσικής αεροπορικής εταιρίας σε αεροδρόμια της ΕΕ. Ίσως αυτά είναι ένα πλήγμα στην ίδια την αεροπορική εταιρία, αλλά πλήγμα στο καθεστώς του Λουκασένκο δεν είναι. Όχι ότι η Ένωση είχε πολλές επιλογές, αλλά το πρόβλημα είναι βαθύτερο. 

Υπό αυτές τις περιστάσεις, ένας ισχυρός παίκτης στο διεθνές παίγνιο θα τα έβαζε αποτελεσματικά με τον Πούτιν, τον πατρόνα του Λουκασένκο. Όταν, όμως, έχει προηγηθεί προ εβδομάδων το φιάσκο του Μπορέλ στη Μόσχα, όταν τον ταπείνωσε ο γερόλυκος της διπλωματίας, Σεργκέι Λαβρόφ, πώς να παίξει η ΕΕ στο ίδιο βεληνεκές με τη Μόσχα; Αυτή είναι και η ουσία του προβλήματος: παρά το κενό που επί χρόνια άφησαν οι ΗΠΑ, επί Τραμπ, η ΕΕ δεν κάλυψε γεωστρατηγικά και γεωπολιτικά το χαμένο έδαφος και δεν εκμεταλλεύθηκε το παράθυρο ευκαιρίας. 

Τώρα είναι πιο αργά…

 

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments