Η κορύφωση της κρίσης στην Ουκρανία, η οποία μέσα στις επόμενες ώρες μπορεί να εξελιχθεί σε έναν γενικευμένο πόλεμο με απρόβλεπτες διαστάσεις, αναμφίβολα  πλήττει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Βρισκόμαστε ενώπιον ενός νέου ψυχρού πολέμου, μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής. Ενός ψυχρού πολέμου ο οποίος σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνεται και θερμός, όπως διαπιστώνουμε στην περίπτωση της Ουκρανίας. Δυστυχώς 30 χρόνια μετά το τέλος του προηγούμενου ψυχρού πολέμου, ο κόσμος μας επιστρέφει σε πρακτικές και διαδικασίες που είναι πολύ επικίνδυνες για την ειρήνη, την δημοκρατία, την αυτό διάθεση των λαών κι εντέλει την ίδια την Ελευθερία του ανθρώπου.

Για μας όμως εδώ στην Ελλάδα οι επιπτώσεις από την κρίση στην Ουκρανία μπορεί να είναι ακόμα πιο επικίνδυνες και πιο σύνθετες. Σε πρώτη φάση ασφαλώς και το πρόβλημα είναι η επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού αλλά και των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων από την αύξηση της τιμής της ενέργειας, ιδίως του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, που ήδη προκαλούν μια πολύ μεγάλη ακρίβεια στην αγορά, στην οποία όλοι μας δύσκολα μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Αυτό δικαιολογημένα έχει προκαλέσει αναστάτωση στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως πληροφορούμαστε, το θέτει επιτακτικά στη σύνοδο κορυφής της ευρωπαϊκής ένωσης που συνέρχεται εκτάκτως για να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της μεγάλης κρίσης. Χρειαζόμαστε μια νέα πρωτοβουλία εκ μέρους της ευρωπαϊκής ένωσης, η οποία συλλογικά πρέπει να αντιμετωπίσει τις τεράστιες κι οδυνηρές οικονομικές επιπτώσεις με σοβαρότητα κι υπευθυνότητα για να μην βρεθούμε ενώπιον μιας νέας πετρελαϊκής κρίσης κι ύφεσης χειρότερης ενδεχομένως κι από την μεγάλη ενεργειακή κρίση του 1973.

Δυστυχώς για μας στην Ελλάδα δεν είναι μόνο οικονομικές οι επιπτώσεις της κρίσης. Η στάση της Ρωσίας, την οποίαν πολύ σωστά στηλίτευσε η ελληνική κυβέρνηση, δίνει δικαιολογία στην Τουρκία να συνεχιστεί τις προκλητικές συμπεριφορές έναντι της χώρας μας και να υπονομεύσει ακόμα περισσότερο τα εθνικά μας συμφέροντα. Αν δεχτούμε τη θέση της Ρωσίας ότι μπορεί να επεμβαίνει στρατιωτικά και με τη βία στην Ουκρανία για να στηρίξει τις συγγενείς της εθνικές μειονότητες εκεί, τότε θα δίναμε δικαιολογία και στην Τουρκία να συνεχίσει, στο όνομα δήθεν της προστασίας της τουρκικής μειονότητας στην Κύπρο, την κατοχή μεγάλου μέρους της νήσου με στρατιωτικές δυνάμεις. Και ενδεχομένως αύριο να έθετε  θέμα αυτοδιάθεσης μειονοτήτων και σ’ άλλες περιοχές της χώρας μας, όπως είναι η Θράκη. Αυτό δεν μπορεί ούτε πρέπει να γίνει δεκτό από την Ελλάδα. Να θυμίσω σε όλους όσους το έχουν ξεχάσει ότι η Ρωσία ουδέποτε είχε καταδικάσει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974.

Επειδή πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, όπως στην περίοδο του προηγούμενου Ψυχρού πολέμου έτσι και τώρα, λόγω της γεωπολιτικής τις θέσεις, ο ρόλος της Τουρκίας ενισχύεται. Είναι μια χώρα που βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας και αυτό την καθιστά εξαιρετικά σημαντική και για τη Μόσχα αλλά και για την Ουάσιγκτον. Ας μην ξεχνάμε ότι η πρόσβαση του ρωσικού στόλου στην Μεσόγειο εξαρτάται από την δυνατότητα του να διασχίζει τα στενά των Δαρδανελλίων, τα οποία ελέγχονται από την τουρκική κυβέρνηση. Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για όλα και σε διπλωματικό και σε στρατιωτικό επίπεδο. Γι’ αυτό κρίνουμε ότι χρειάζεται περαιτέρω ενίσχυση της αμυντικής τις δυνατότητας. Δυστυχώς χώρες, όπως η Τουρκία αλλά κι η Ρωσία,  το μόνο που καταλαβαίνουν είναι η δύναμη κι η ισχύς του αντιπάλου τους.

Facebook Comments