Οι συμβιβασμοί, οι καθυστερήσεις και οι αναβολές είναι πλέον, τα συνηθισμένα χαρακτηριστικά της σχέσης μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών. Για να μην μιλήσουμε για το διάστημα πριν την συμφωνία του Αυγούστου, από την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου και μετά, οι διαφωνίες, οι εμπλοκές και οι αλλαγές των χρονοδιαγραμμάτων, αποτελούν ρουτίνα σε αυτήν την σχέση αγάπης και μίσους μεταξύ της Αθήνας και των Βρυξελλών. Γι αυτό και οι άλλοτε «εχθρικοί δανειστές» εμφανίζονται… πιο cool από ποτέ, στο τελευταίο κύμα… ασυμφωνιών, καθυστερήσεων και αδυναμίας της ελληνικής πλευράς να τηρήσει αυτά που υποσχέθηκε.

Τόσο οι δηλώσεις Ντάισελμπλουμ, όσο και οι επίσημες – ή μη – δηλώσεις από το μέτωπο της Κομισιόν, κινούνται στη γραμμή… «όλα καλά, καμία ανησυχία, ότι και να γίνεται στο τέλος όλα θα κλείσουν όπως πρέπει». Ακόμα και ο Σόιμπλε φαίνεται να έχει «μαλακώσει», αφού έτσι κι αλλιώς ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος αυτού και της Μέρκελ είναι το προσφυγικό – το οποίο απειλεί να τινάξει την ΕΕ στο αέρα – και όχι η Ελλάδα αυτή τη φορά. Και σε ότι αφορά την γερμανίδα καγκελάριο, όπως έδειξαν και τα φωτογραφικά στιγμιότυπα της περασμένης εβδομάδας από τη Σύνοδο Κορυφής στη Μάλτα, οι σχέσεις της με τον Τσίπρα βρίσκονται σε πολύ καλό και ευχάριστο (έως και… ξεκαρδιστικό) σημείο, με τις εντάσεις του παρελθόντος τύπου…  «go back, κυρία Μέρκελ» να έχουν ξεχαστεί. 

Η νέα άνετη και χαλαρή στάση των δανειστών, oι οποίοι μάλιστα δέχτηκαν την αποσύνδεση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από την πρώτη αξιολόγηση, φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαία. Από τη μία, η Ευρώπη πνίγεται από ένα τεραστίων διαστάσεων ζήτημα, αυτό της ροής των προσφύγων και των μεταναστών, καθώς και του νέου κύματος τρομοκρατίας στην Ευρώπη, και από την άλλη το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες δεν είναι αντιμέτωποι με τον Τσίπρα και την Ελλάδα του καλοκαιριού, αφού πλέον έχει υπογραφεί μία συμφωνία. Και πολύ απλά αν δεν τηρηθεί, υπάρχει και ο άλλος δρόμος, ο μονόδρομος συγκεκριμένα, του Grexit.

Μετά την εκταμίευση της δόσης των 2+10 δις ευρώ, η Ελλάδα θα πρέπει να εγκρίνει ένα άλλο πακέτο μέτρων μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου για την εκταμίευση της επόμενης δόσης του 1 δις ευρώ, η οποία και συνδέεται με την ανακεφαλαιοποίηση. Ούτε αυτή η διαδικασία θα είναι «ευκολάκι» αλλά και πάλι η Ελλάδα θα συμμορφωθεί και για μία ακόμη φορά κάνοντας (πολύ) επώδυνους συμβιβασμούς.

Γιατί όχι μόνο είναι αντιμέτωπη με νέες μεγάλες πληρωμές προς το ΔΝΤ τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα θέλει με τίποτα χρονιάρες μέρες, χριστουγεννιάτικα, να μην έχει λεφτά να καταβάλει μισθούς και συντάξεις και να επιλέξει την οδό της ρήξης και της οριστικής μη συμμόρφωσης. Όπως άλλωστε έχει πει και ο ίδιος ουκ ολίγες φορές, αν και δεν ήθελε, επέλεξε τελικά να υπογράψει και να εφαρμόσει μία νέα σκληρή συμφωνία.

Και αυτή τη φορά το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο από πριν, αφού το Grexit δεν αποτελεί πλέον ταμπού, και έχει ήδη πέσει στο τραπέζι και με τη σύμφωνη μάλιστα γνώμη των 15 από τους 19 υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης (όπως είχε αποκαλύψει ο Σόιμπλε).

Επίσης, μια μεγάλη καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των αξιολογήσεων και – συνεπώς- στην εκταμίευση των δόσεων, όχι μόνο απειλεί να οδηγήσει στο bail-in των καταθετών και στην στάση πληρωμών προς το ΔΝΤ, αλλά θέτει σε κίνδυνο και τις – πιο σημαντικές- καταβολές των δόσεων προς την ΕΚΤ για τα ομόλογα που κατέχει. Αυτό σημαίνει αυτόματα νέα, ταχύτατα και πιο αυστηρά capital controls, τα οποία θα έχουν τεράστιο οικονομικό αλλά και πολιτικό κόστος.

Το συμπέρασμα λοιπόν, για εμάς, είναι το γνωστό. Με το χέρι βαθιά στην τσέπη και την πλάτη στον τοίχο, θα συνεχίσουμε να είμαστε θεατές και άλλων εμπλοκών στις διαπραγματεύσεις, και άλλων θρίλερ πίσω από τις κλειστές πόρτες του Χίλτον, και άλλων – τελικά – ισοδύναμων ΜΕΤΡΩΝ για να… βγει το πρόγραμμα. Θα βγούμε όλοι για Κάλαντα φέτος…

Facebook Comments