Μετά την ελάφρυνση του χρέους η οποία θα συζητηθεί τελικά μετά τις γερμανικές εκλογές, μετά την ανάσταση της οικονομίας η οποία ούτε με κιάλια δεν φαίνεται αφού η ύφεση επιμένει και μεγαλώνει, ήρθε η νέα «καραμέλα» του QE και ο νέος ορίζοντας του φθινοπώρου, όπου θα γίνουν όλα τα καλά. Ξαφνικά και δια μαγείας μέσα σε τρεις μήνες η Ελλάδα θα γίνει μία άλλη χώρα από αυτήν που ζήσαμε τους τελευταίους 17 περίπου μήνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Και η ανάπτυξη θα έρθει και τα capital controls θα φύγουν και ο Ντράγκι θα μας μοιράσει χρήματα και θα ετοιμαστούμε για την έξοδό μας στις αγορές και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί αυτή η κυβέρνηση, για να ρίξει στάχτη στα μάτια των φορολογούμενων που δεν βλέπουν τίποτε άλλο από βουνά φόρων, και για να αράξει στην ξαπλώστρα της εξουσίας το καλοκαιράκι χωρίς πονοκεφάλους.

Και την συνταγματική αναθεώρηση σκαρφίστηκε και την αλλαγή του εκλογικού νόμου, ότι μπορεί κάνει για να στρέψει την προσοχή σε κάτι άλλο εκτός από το… κακό που έρχεται.

Γιατί αυτό το φθινόπωρο κάθε άλλο παρά ήρεμο, ελπιδοφόρο και καρποφόρο δεν προβλέπεται. Βαρύ κι ασήκωτο θα είναι αφού τα μέτρα θα πέσουν βροχή με πρωταγωνιστή την – εδώ και χρόνια απαίτηση του ΔΝΤ – μείωση του εργατικού κόστους, και όλα αυτά πάνω στα 4 δις. που θα πληρώνουμε σε φόρους κάθε μήνα «κληρονομιά» από την πρώτη αξιολόγηση (που δεν έχει ακόμη επίσημα κλείσει καν). 

Και οι Ευρωπαίοι θα έχουν αφήσει πίσω τους το δημοψήφισμα για το Brexit και τις εκλογές στην Ισπανία και θα είναι έτοιμοι για άλλον ένα σκληρότερο γύρο δεύτερης αξιολόγησης.

Αυτό όλοι καταλαβαίνουμε ότι συνεπάγεται με νέα συσσώρευση ληξιπροθέσμων οφειλών (γιατί από πού θα τα βρει ο Έλληνας να τα πληρώσει) άρα και η ενεργοποίηση του κόφτη των δαπανών βάζει πλώρη. 

Ήδη τους τελευταίους τέσσερις μήνες έχει σημειωθεί έκρηξη στα χρέη πολιτών και επιχειρήσεων προς το κράτος, χωρίς να καταγράφεται το νέο φορο-πακέτο έμμεσων και άμεσων φορών 3,6 δισ. που ψηφίστηκε πρόσφατα. Μέσα σε ένα μήνα δε, τα ληξιπρόθεσμα χρέη των φορολογουμένων κατέγραψαν αύξηση κατά 694 εκατ. ευρώ κι έτσι τα φέσια προς το Δημόσιο στο τέλος του πρώτου τετραμήνου άγγιξαν τα 4,33 δισ. ευρώ( και αυτά προτίθενται στα 83,56 δισ. ευρώ που είναι το παλαιό ληξιπρόθεσμο χρέος που δημιουργήθηκε έως το τέλος του 2015).

Και για επιστροφή της ανάπτυξης, ούτε λόγος. Με τόσους φόρους, τόση ανεργία και με την λαμπερή απουσία των επενδύσεων και της κατανάλωσης, με καμία μαθηματική ή οικονομική εξίσωση δεν μπορεί το β’ εξάμηνο – όπου υποτίθεται θα δημιουργούνταν οι προϋποθέσεις για την επιστροφή στην ανάπτυξη –  να είναι καλύτερο για την οικονομία.

Όπως σημείωσε πρόσφατα και η UBS, μπορεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να αρχίσει να μειώνει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της (χρησιμοποιώντας τη δεύτερη δόση του πακέτου διάσωσης αν και εφόσον ικανοποιήσει τους όρους που απαιτούν οι δανειστές)  να λειτουργήσει θετικά και να χαλαρώσουν (όχι να αρθούν) τα  capital controls, δεν φτάνουν όμως για να σώσουν την εικόνα της βαθύτερης ύφεσης που περιμένει την Ελλάδα το 2016, σε σχέση με τις εκτιμήσεις και της κυβέρνησης αλλά και των δανειστών.

Και το περίφημο QE για το οποίο μιλά συνέχεια η ελληνική κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα, λες και είναι κορώνα στο κεφάλι της, είναι ψίχουλα μπροστά στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ελληνικές τράπεζες οι οποίες δεν έχουν δει ούτε ένα ευρώ επιστροφής καταθέσεων, αλλά βλέπουν το βουνό των κόκκινων δανείων να μεγαλώνει όλο και περισσότερο.  

Κατ’ αρχήν ούτε καν συνεννόηση δεν υπάρχει. Ο Τσίπρας είπε ότι τα ελληνικά ομόλογα θα ενταχθούν στο QE τον Ιούλιο, ο Τσακαλώτος έως τον Σεπτέμβριο, ενώ ο Ντράγκι και το Δ.Σ της ΕΚΤ δεν το έχει καν συζητήσει και οι αναλυτές μιλούν για τέλη του έτους και αν. 

Απλά να θυμίσουμε στην κυβέρνηση ότι στην συνεδρίαση του Σεπτεμβρίου του 2015 ο Ντράγκι είχε ανακοινώσει ότι για να υπάρξει QE για την Ελλάδα, πρέπει να υπάρξει πρώτα ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους από το Δ.Σ της ΕΚΤ.

Και όσο για το όφελος, η Deutsche Bank τονίζει ότι δεν αναμένεται να ξεπεράσει τα 3 δισ. ευρώ έως τα τέλη του 2017 καθώς οι όροι του προγράμματος απαγορεύουν στην ΕΚΤ να έχει στην κατοχή της ποσοστό υψηλότερο του 33% των ομολόγων κάθε χώρας και αυτή τη στιγμή κατέχει το 26,7%.

Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις της Commerzbank, η ΕΚΤ θα είναι σε θέση να αγοράσει ελληνικά ομόλογα αξίας περίπου 2 δισ. ευρώ πριν φτάσει το όριο του 33%.

Και να επαναλάβω ότι για τις χώρες με waiver, οι αγορές QΕ από την ΕΚΤ σταματούν κατά τη διάρκεια της περιόδου της αξιολόγησης. Δηλαδή το φθινόπωρο. Δηλαδή όταν ο Τσακαλώτος περιμένει ότι θα… ξεκινήσει το QE…

Facebook Comments