Κάθε φορά που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αδιέξοδο με τους δανειστές, με αιτία και αφορμή τις δικές της καταστροφικές καθυστερήσεις, πετάει την… καραμέλα της «πολιτικής λύσης».

Το ίδιο έκανε όταν το έπαιζε «σκληρή διαπραγμάτευση» για τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών τα οποία τελικά παρέδωσε πανηγυρικά στα funds, και το ίδιο έκανε και την άνοιξη-καλοκαίρι του 2015 πριν υπογράψει με δέκα χέρια το τρίτο μνημόνιο.

Η «πολιτική λύση» που ζήτησε τότε ο Αλέξης Τσίπρας οδήγησε σε κλειστές τράπεζες, κλειστό χρηματιστήριο, capital controls, εκτόξευση των λουκέτων, φορο-επιδρομή.

Τώρα, και λίγο πριν κάνει πάλι πίσω στα εργασιακά – τον μεγάλο πόνο της κυβέρνησης της Αριστεράς –  ο πρωθυπουργός μιλά και πάλι για πολιτική συμφωνία έως το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου. Είναι προφανές πως ο ίδιος και οι υπουργοί του, ενώ όλες αυτές τις ημέρες συνεχίζουν να διαμηνύουν την έγκαιρη ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την αρχή της συζήτησης για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος έως το τέλος του έτους, γνωρίζουν πολύ καλά, για μία ακόμη φορά, ότι η φούσκα του νέου αφηγήματός τους έσκασε και δεν θα πάρουν τίποτα.

Και γνωρίζουν ότι αυτό σημαίνει πως και η ένταξη στο QE στο α’ τρίμηνο του 2017 χάνεται, και η συμμετοχή-χορηγία του ΔΝΤ… χλομιάζει αυτή το στιγμή. Όπως σημείωσε και η Citigroup, μια συμφωνία για σημαντική ελάφρυνση του ελληνικού χρέους στο Eurogroup παραμένει απίθανη, ενώ τόνισε πως η απόφαση του ΔΝΤ για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα μπορεί να καθυστερήσει για μήνες. Όπως πρόσθεσε μάλιστα, οι πιέσεις στο μέτωπο της ρευστότητας της Ελλάδας δεν θα αρχίσουν να γίνονται ασφυκτικές πριν από τα μέσα του 2017, και αυτό σημαίνει ότι υπάρχει περιθώριο να συνεχιστούν μέχρι τότε οι διαπραγματεύσεις.

Με τα πάντα να πηγαίνουν για μία κόμη φορά πίσω, το μόνο που τους έχει μείνει είναι η… ανάπτυξη που έρχεται. Να την βράσουμε αυτή την ανάπτυξη κύριε Τσίπρα. Με μισθούς σαν… χαρτζιλίκι, με εξευτελιστικές περικοπές των συντάξεων, με νέα λουκέτα, με μόλις 4 στους 10 εργαζόμενους να βρίσκονται σε πλήρη απασχόληση, με την ανεργία στα ύψη, με την νέα φορο-λαίλαπα ύψους 2,5 δισ. ευρώ σε όλους και σε όλα – σε καφέ, τηλεφωνία, ίντερνετ, βενζίνη, ηλεκτρονικό τσιγάρο – με την καταναλωτική εμπιστοσύνη στο ναδίρ και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε απόγνωση, τι να την κάνουμε τέτοια ανάπτυξη κύριε Τσίπρα.

Άλλα όλα αυτά που γράφουμε, προφανώς δεν θέλει ο κ. Τσίπρας να τα γράφουμε γιατί δεν… κουμπώνουν στο αφήγημά του. Μάλιστα κάλεσε και τους βουλευτές του να αφήσουν τα γραφεία τους και να βγουν στους δρόμους για να υποστηρίξουν το κυβερνητικό έργο, καθώς προβάλλονται όπως είπε, «μόνο αρνητικές ειδήσεις».

Και όχι μόνο αυτό, αλλά τόνισε ότι η έξοδος από την κρίση είναι ορατή, επαναλαμβάνοντας – παρά την τορπίλη που ξέρει ότι έρχεται – ότι η αξιολόγηση θα κλείσει έγκαιρα και μάλιστα «χωρίς υποχωρήσεις σε θέματα αρχών», και θα υπάρξει συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους, που θα μας οδηγήσει στην (φορομπηχτική) ανάπτυξη.

Προφανώς ο Έλληνας πρωθυπουργός επιχείρησε να κάνει ένα μασάζ καθησυχασμού των βουλευτών του που κοιτούν με τον φόβο… εκπαραθύρωσης από την εξουσία, την έλευση των νέων μέτρων, διαμηνύοντας ότι η προσπάθεια δεν πρέπει να μείνει στη μέση (δηλαδή έχουμε να ζήσουμε αλλά τόσα από δαύτους; αναρωτιέμαι εγώ), ενώ ομολόγησε ξεκάθαρα ότι η κοινωνία «βράζει». Για άλλη μια φορά λοιπόν ο κ. Τσίπρας αγωνιά, όχι για την Ελλάδα, αλλά για το κόμμα του και την εξουσία.

Αλλά για την… ιστορία (η οποία έχει την τάση να… στοιχειώνει και να ξεσκεπάζει), ας κρατήσουμε τα εξής που δήλωσε : «Η ελληνική κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να κλείσει η αξιολόγηση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα συζητήσουμε και παράλογες απαιτήσεις, απ όπου κι αν προέρχονται. Είτε αυτές αφορούν νέα μέτρα, είτε τον αποκλεισμό της Ελλάδας από το ευρωπαϊκό κεκτημένο των συλλογικών συμβάσεων».

Όχι νέα μέτρα, κανένα βήμα πίσω στα εργασιακά. Κρατήστε ημερομηνία και τα ξαναλέμε σε μερικές εβδομάδες…

Facebook Comments