ΗΠΑ: Πρώιμες ή προχωρημένες ενδείξεις μιας νέας πιστωτικής κρίσης;

Οι μέρες που ο Trump θα αναλάβει και επίσημα την Προεδρία των ΗΠΑ, μετρούν αντίστροφα και οι επενδυτές θα παρακολουθούν στενά τις κινήσεις του. Είναι βέβαιο ότι ο Trump δεν θα έχει πίστωση χρόνου, καθώς το ανοδικό ράλι που ακολούθησε την εκλογή του, ήταν γεμάτο από την ελπίδα ότι οι πολιτικές τις οποίες έχει υποστηρίξει θα βοηθήσουν την αμερικανική οικονομία και αυτό θα είναι θετικό για τις μετοχές.

Οι προεκλογικές του υποσχέσεις λοιπόν, είναι αυτές που θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό, αν οι μετοχές θα συνεχίσουν να κινούνται υψηλότερα ή αν όλο αυτό το κλίμα αισιοδοξίας ήταν εξαιρετικά υπερβολικό.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτά που ο Trump έχει εξαγγείλει, είναι πολύ διαφορετικά από οτιδήποτε έχει κάνει άλλος Αμερικανός Πρόεδρος τις τελευταίες δεκαετίες. Παρά το γεγονός ότι ο Trump έχει την απόλυτη πλειοψηφία (Κογκρέσο, Γερουσία), το πρόγραμμά του είναι εξαιρετικα πιθανό να συναντήσει ισχυρές αντιδράσεις κατά τη διαδικασία εφαρμογής του. Μια πιθανή εκτίμηση είναι ότι ο Trump θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για την εφαρμογή των πολιτικών του, από αυτόν τον οποίο οι αγορές έχουν προεξοφλήσει.

Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι ο Trump θα κληθεί να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα της ανοδικής τάσης των επιτοκίων. Η αύξηση του πληθωρισμού θα μπορούσε να αναγκάσει τη Fed να εφαρμόσει μια ακόμα πιο σκληρή νομισματική πολιτική, στην οποία το επιτόκιο θα αυξηθεί γρηγορότερα, συμπαρασύροντας σε άνοδο και τις αποδόσεις των ομολόγων.

Αυτό αποτελεί έναν βασικό λόγο για τον οποίο η αμερικανική οικονομία θα μπορούσε να βρεθεί σε μια δυσμενή θέση. Και αυτό γιατί το ιδιωτικό χρέος είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για την επίτευξη οικονομικής ανάπτυξης, αλλά η μεγάλη συσσώρευσή του, έχει οδηγήσει σε όλες τις μεγάλες κρίσεις του παρελθόντος, όπως φαίνεται και στο παρακάτω γράφημα.

Ενώ λοιπόν το χρέος είναι απαραίτητο για την οικονομική πρόοδο, όταν φτάνει σε υψηλά επίπεδα, δημιουργεί ανισορροπίες οι οποίες οδηγούν στην εκδήλωση μιας κρίσης. Όταν το κόστος δανεισμού αυξάνεται, αυξάνονται και οι αθετήσεις πληρωμών και οι πιστωτές ξεκινούν να αναθεωρούν την πρακτική, κλείνοντας τη στρόφιγγα, ακριβώς τη στιγμή που ο δανεισμός είναι πιο κρίσιμος από ποτέ. Τότε υπάρχει κρίση ρευστότητας και η φούσκα σπάει.

Φυσικά αυτό δεν είναι μόνο αμερικανικό πρόβλημα, αλλά πρόβλημα και άλλων μεγάλων αναπτυγμένων οικονομιών. Αυτές είναι ενδείξεις μια ιδιαίτερα επικίνδυνης παγκόσμιας κατάστασης και έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πως θα μπορέσει να γίνει απομόχλευση χωρίς να υπάρξει κάποιο σοκ που θα οδηγήσει σε αλυσιδωτές εκρήξεις.

Το παρελθόν δεν αποτελεί καλό οδηγό και αυτό θα πρέπει να το προσέξουμε.