«Ο κουρέας της Σεβίλλης» στην Εθνική Λυρική Σκηνή

Ο κουρέας της Σεβίλλης, ένα από τα πιο αγαπημένα έργα του ελληνικού κοινού, επιστρέφει στην Εθνική Λυρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία Φραντσέσκο Μικέλι. Η ανατρεπτική παραγωγή του αριστουργήματος του Τζοακίνο Ροσσίνι, σε μουσική διεύθυνση του Αναστάσιου Συμεωνίδη και της Ζωής Τσόκανου θα παρουσιαστεί από τις 18 Φεβρουαρίου και για περιορισμένες παραστάσεις στο Θέατρο Ολύμπια (18,19,22,24,25,26/2).

Πρόκειται για την παραγωγή που πρωτοπαρουσιάστηκε την περασμένη σεζόν στο Ολύμπια, στα 200 χρόνια ζωής του έργου, και στη συνέχεια «ταξίδεψε» στο Τεάτρο Κομουνάλε της Μπολόνιας φέρνοντας την ιστορία του Φίγκαρο στην ψηφιακή εποχή, φωτίζοντας τον -μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας- κόσμο της Ροζίνας.

Η πνευματώδης, σβέλτη και ιδιαίτερα μελωδική μουσική ντύνει μια σειρά από κωμικές καταστάσεις, καθώς ο κουρέας Φίγκαρο βοηθά τον κόμη Αλμαβίβα να παντρευτεί την όμορφη Ροζίνα, η οποία κατοικεί με τον ηλικιωμένο προστάτη της, δόκτορα Μπάρτολο, που την προορίζει για τον εαυτό του. Ο κόσμος που περιγράφει ο κουρέας της Σεβίλλης είναι ηδονιστικός, κυνικός, γεμάτος εγωπαθείς ανθρώπους, όπως ακριβώς το κοινωνικό εκείνο περιβάλλον στο οποίο έζησε ο Ροσσίνι στην καθημερινότητα της νιότης του στην Ιταλία. Το χρήμα κινεί τα πάντα: ο Αλμαβίβα πληρώνει τους κανταδόρους, δωροδοκεί δύο φορές τον Ντον Μπαζίλιο και αμείβει γενναιόδωρα τον Φίγκαρο, ο οποίος εξηγεί πόσο καλύτερα λειτουργεί και μόνον στην ιδέα του χρυσού.

Ο Φραντσέσκο Μικέλι, καλλιτεχνικός διευθυντής του φημισμένου Ιταλικού Φεστιβάλ Όπερας της Ματσεράτας, επιχείρησε να παρουσιάσει τον κόσμο της Ροζίνας, που «θέλει να ερωτευτεί για να δει μέσα της όλο τον κόσμο που βρίσκεται εκεί έξω, σε μια βουβή αγωνία για την υπαρξιακή αναγνώριση και ολοκλήρωσή της», όπως σχολιάζει ο σκηνοθέτης.

Τα σκηνικά και οι φωτισμοί είναι του Νίκολας Μπόουβυ. Τα κοστούμια έχει σχεδιάσει ο Τζανλούκα Φαλάσκι. Τη μουσική διεύθυνση έχουν οι Αναστάσιος Συμεωνίδης και Ζωή Τσόκανου, ενώ τη χορωδία της ΕΛΣ διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος. Τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύουν, στην πρώτη διανομή ο Διονύσης Σούρμπης και στη δεύτερη ο βαρύτονος Χάρης Ανδριανός. Στον ρόλο της Ροζίνας δύο διακεκριμένες υψίφωνοι, η Βασιλική Καραγιάννη και η Μίνα Πολυχρόνου. Ο τενόρος Αντώνης Κορωναίος στον ρόλο του Κόμη Αλμαβίβα στην πρώτη διανομή και ο Ρουμάνος Γιόαν Χότεα στη δεύτερη. Στον ρόλο του Μπάρτολο οι Δημήτρης Κασιούμης και Άκης Λαλούσης και στον ρόλο του Μπαζίλιο οι Τάσος Αποστόλου και Πέτρος Μαγουλάς, πλαισιωμένοι από πλειάδα σημαντικών Ελλήνων μονωδών.

Το διάσημο έργο που συμπλήρωσε το 2016 διακόσια χρόνια ζωής, αφότου πρωτοπαρουσιάστηκε στη Ρώμη τον Φεβρουάριο του 1816, κρύβει μια ενδιαφέρουσα ιστορία για τον τρόπο που γράφτηκε, αλλά και την αποδοχή του από το ιταλικό και το παγκόσμιο κοινό. Η πρεμιέρα του έργου έγινε στις 20 Φεβρουαρίου 1816 στο θέατρο Αρτζεντίνα της Ρώμης. Στις 17 του προηγούμενου μήνα ο Ροσσίνι δεν είχε καν ξεκινήσει να το γράφει, μια και ο Δούκας Φραντσέσκο Σφόρτσα δεν του είχε παραδώσει το ποιητικό κείμενο. Τελικά, στις 6 Φεβρουαρίου, ο 24χρονος Ροσσίνι είχε ήδη συνθέσει την Α πράξη του έργου και έως τις 20 Φεβρουαρίου, που δόθηκε η πρώτη παράσταση, είχε ολοκληρώσει τόσο τη σύνθεση όσο και την ενορχήστρωση του έργου.

Σήμερα μοιάζει εξωπραγματικό το γεγονός ότι η σύνθεση ενός τέτοιου έργου ολοκληρώθηκε μέσα σε μόλις 24 μέρες. Εκείνη την εποχή, όμως, ο χρόνος μετρούσε αλλιώς: «Δεν εκπλήσσομαι, πάντοτε συνέθετε αργά» είχε πει χαρακτηριστικά ο Γκαετάνο Ντονιτσέττι, όταν έμαθε για τον χρόνο που πήρε στον Ροσσίνι η σύνθεση του Κουρέα.

Μέσα στο διάστημα των 200 ετών ο κουρέας της Σεβίλλης, έχει καταφέρει να καταγράφεται ως ίσως η δημοφιλέστερη κωμική όπερα όλων των εποχών και σίγουρα ως μια από τις πλέον απολαυστικές.