Ο αναξιόπιστος κύριος Τραμπ

Στον απόηχο της αποτυχημένης Συνόδου Κορυφής των 7 ισχυρότερων βιομηχανικών χωρών του κόσμου πολιτικοί και σχολιαστές φαίνεται να συνειδητοποιούν για πρώτη φορά τι σημαίνει για τον υπόλοιπο κόσμο και την Ευρώπη ένας Ντόναλντ Τραμπ στο τιμόνι της μοναδικής υπερδύναμης. Οι αρθρογράφοι δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα και στην έκκληση που έκανε χθες η καγκελάριος προς τους Ευρωπαίους να πάρουν τη τύχη τους στα χέρια τους.

Ρεαλισμός με τον Τραμπ

Στο κεντρικό σχόλιο της Frankfurter Allgemeine Zeitung με τον τίτλο «Καμιά εμπιστοσύνη στην Αμερική», ο αρθρογράφος περιγράφει την έλλειψη κατανόησης της ευθύνης εκ μέρους του αμερικανού προέδρου απέναντι στην παγκόσμια πολιτική και συνεχίζει: «Ακόμη και προηγούμενοι πρόεδροι δεν δίστασαν ούτε λεπτό να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της χώρας τους, ή αυτά που θεωρούσαν ως συμφέροντα, αλλά τώρα έχει κανείς την εντύπωση ότι διακυβεύονται τα πάντα, σαν να ήθελε ο Τραμπ να δικαιώσει όσους τον παρομοίασαν με μπάλα γερανού κατεδάφισης της παγκόσμιας τάξης. Για τους Ευρωπαίους είναι μια πικρή εμπειρία» συνεχίζει ο σχολιαστής και σε αναφορά με τα λεγόμενα της Μέρκελ υπογραμμίζει ότι οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να παραμείνουν ρεαλιστές, αλλά από την άλλη δεν πρέπει να κλείσουν τα μάτια στην πραγματικότητα ότι στον ταραγμένο εικοστό πρώτο αιώνα θα πρέπει να φροντίσουν μόνοι τους περισσότερο παρά ποτέ για την ασφάλεια και την ευημερία τους.

Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου καλεί τους πολιτικούς στη σφαίρα του ρεαλισμού. «Δεν απομένει τίποτα άλλο από το να συνεχιστεί ο διάλογος», τονίζει. «Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να συνηθίσουμε στον Τραμπ, στον σεξισμό του, στους άξεστους τρόπους του, ούτε να δεχθούμε την πολιτική του για το κλίμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα ίσως να είναι απαραίτητες πιο καθαρές κουβέντες όπως οι προειδοποιήσεις της Μέρκελ προς τους Ευρωπαίους να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Παράλληλα με όλα αυτά όμως θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η παρουσία αυτού του αμερικανού προέδρου είναι πραγματική[…] ο κόσμος με τον πρόεδρο Τραμπ έγινε αναμφισβήτητα πιο απρόβλεπτος και επικίνδυνος, όμως την ίδια ώρα ισχύει και ότι χωρίς τις ΗΠΑ δεν μπορούν να λυθούν τα περισσότερα προβλήματα, και ακόμη περισσότερο εναντίον των ΗΠΑ».

«Να κατέβει η Γερμανία από το καλάμι που καβάλησε»

Άρθρο γνώμης του Μαρσέλ Φράτσερ, καθηγητή Μακροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου και επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών φιλοξενεί η σημερινή Handelsblatt. Με τον τίτλο «Γερμανική διπλή ηθική», ο επιφανής οικονομολόγος ασκεί κριτική απέναντι στην… κριτική που απευθύνει η Γερμανία στην ΕΚΤ για την επεκτατική νομισματική πολιτική της. «Μπορεί να κρύβει κινδύνους για μικρούς γερμανούς αποταμιευτές και πολλά χρηματοπιστωτικά ινστιτούτα, αλλά είναι και προς το δικό μας συμφέρον, με την πολιτική αυτή να βοηθήσει η ΕΚΤ ώστε να μπει τέλος στην ευρωπαϊκή κρίση για να διασφαλίσει η Γερμανία μακροπρόθεσμα ανάπτυξη και θέσεις εργασίας» επισημαίνει. Ο Μαρσέλ Φράτσερ απορρίπτει επίσης τις γερμανικές αιτιάσεις προς την ΕΚΤ ότι με την πολιτική της ευθύνεται για τα υπερβολικά εμπορικά πλεονάσματα. «Η γερμανική πολιτική κάνει καλά που εκφράζει κριτική προς τους ευρωπαίους γείτονες για έλλειψη μεταρρυθμίσεων και υψηλό δημόσιο χρέος. Δικαίως επισημαίνει ότι πολλοί Ευρωπαίοι δεν τηρούν τους κοινούς κανόνες, αλλά το ίδιο κάνει και η ίδια. Εδώ και χρόνια παραβιάζει τους κοινούς κανόνες για τον κρατικό ισολογισμό της που έχει σκαρφαλώνσει στο μεταξύ πάνω από το 8%. Και αντί να το αναγνωρίζει και να συμβάλει ενεργά στη λύση του προβλήματος, η γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί να παρακάμψει αυτόν τον κανόνα και αρνείται το λάθος της».

Και ο γερμανός οικονομολόγος καταλήγει: «Εάν η Γερμανία θέλει να βελτιώσει την οικονομική της πολιτική και να μεταρρυθμίσει την Ευρώπη, θα πρέπει πρώτα από όλα να κατέβει από το καλάμι που έχει καβαλήσει και να σταματήσει τη διπλή ηθική. Η Γερμανία μπορεί να είναι αξιόπιστη ζητώντας μεταρρυθμίσεις από τους γείτονές της, μόνο όταν τηρεί του ευρωπαϊκούς κανόνες. Το να ρίχνει τα δικά της λάθη σε άλλους, όπως στην ΕΚΤ για τα εμπορικά της πλεονάσματα, δεν είναι μόνο λανθασμένο αλλά και βλαβερό για την Ευρώπη».

Προσάρτηση της βόρειας Κύπρου ή κράτος – μαριονέττα;

Ποιες βλέψεις έχει ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν για το βόρειο τμήμα της Κύπρου; Το ερώτημα απασχολεί την Frankfurter Allgemeine Zeitung με αφορμή συζήτηση που διοργάνωσε το ίδρυμα Φρίντριχ Εμπερτ με τη συμμετοχή ελλήνων, κυπρίων και γερμανών ακαδημαϊκών, διπλωματών, εμπειρογνωμόνων και δημοσιογράφων. Ο τόπος της συνάντησης που γίνεται τα τελευταία 20 χρόνια δεν ήταν για πρώτη φορά κάποιο ξενοδοχείο της Τουρκίας, «όπου ακόμη και οι τοίχοι έχουν αυτιά», αλλά το Βερολίνο, κάτι που αποδεικνύει και πάλι πόσο επικίνδυνη για ορισμένους τούρκους συμμετέχοντας είναι η ελεύθερη έκφραση γνώμης. Στη συνάντηση συμμετείχε ο ανταποκριτής της εφημερίδας στην Αθήνα Μίχαελ Μάρτενς, ο οποίος στο άρθρο του μεταφέρει τους προβληματισμούς των συμμετεχόντων.

«Μια τυπική προσάρτηση του βόρειου τμήματος δεν ανήκει στα συμφέροντα της τουρκικής κυβέρνησης, διότι θα σήμαινε προσάρτηση εδάφους της ΕΕ. Περισσότερο τη συμφέρει ένα κράτος μαριονέττα» ήταν μια από τις απόψεις που εκφράστηκαν, αλλά που συνάντησε σοβαρό αντίλογο. «Όποιος πιστεύει ότι ο Ερντογάν φοβάται να κάνει την βόρεια Κύπρο τουρκική επαρχία, πλανάται οικτρά», αντέκρουσε κάποιος άλλος συμμετέχων. «Εάν ο Ερντογάν θεωρεί ότι η εκδοχή της προσάρτησης παρουσιάζει πλεονεκτήματα για τον ίδιο, δεν θα διστάσει να το κάνει για να προσβάλει άλλη μια φορά την ΕΕ. Με την προσάρτηση ο τούρκος πρόεδρος θα έμπαινε οριστικά στο ίδιο κλαμπ με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, που προσάρτησε την Κριμαία», επεσήμανε. Κάποιος κύπριος συμμετέχων ανέφερε ότι βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη μια λανθάνουσα προσάρτηση,καθώς η κυβέρνηση του μη αναγνωρισμένου διεθνώς κράτους της βόρειας Κύπρου μόλις μετέφερε 25.000 τούρκους από την Ανατολία  δίνοντάς τους μάλιστα και «υπηκοότητα». Η τακτική εποικισμού από Τούρκους της Ανατολής με εντελώς διαφορετικό τρόπο ζωής από τους ντόπιους Τούρκοκύπριους δεν αποτελεί εφεύρημα του Ερντογάν, λέει, γίνεται από δεκαετίες και με αυτόν τον τρόπο «τουρκοποιείται» το βόρειο τμήμα της νήσου.