Οι επικρίσεις του Νάιτζελ Φάραντζ στα μέσα Ιανουαρίου έψεξαν την κυβέρνηση για κατάλυση της Δημοκρατίας  και την εκχώρηση εξουσιών στην Τρόικα: “Μας κάνουν κουμάντο τώρα οι μεγάλες επιχειρήσεις, οι μεγάλες τράπεζες και οι μεγάλοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών όπως ο κ. Μπαρόζο”.

Ο πομπώδης και εντυπωσιακός τρόπος με τον οποίον διατυπώθηκαν οι «επικρίσεις» αυτές εξασφάλισαν και την προβολή τους από Ελληνικά (κυρίως) και ξένα μέσα ενημέρωσης καταφέρνοντας αυτό ακριβώς που είχαν σκοπό να κάνουν: Τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από το πραγματικό πρόβλημα της χώρας που δεν είναι άλλο από την έλλειψη πολιτικής βούλησης για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις.

Τις δηλώσεις του κ Φάραντζ εσφαλμένα τις βλέπουμε ως μεμονωμένο ξέσπασμα ενός θερμόαιμου πολιτικού που δεν γνωρίζει από αγγλική ευγένεια και που δεν μετρά τα λόγια του. Πρέπει να τις δούμε ως εργαλείο της πάγιας Βρετανικής πολιτικής ατζέντας που αφορά την Ευρώπη και που χρονολογείται από την εποχή του Ερρίκου του 5ου!

Οι παρεμβάσεις της στην Ευρώπη αφορούσαν στην τήρηση ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ των Ευρωπαϊκών χωρών με τέτοιο τρόπο ώστε να αναλώνονται σε μεταξύ τους συγκρούσεις προκειμένου να αποδυναμώνονται.

Η κατάσταση δεν άλλαξε και πολύ με την δημιουργία της Ενωμένης Ευρώπης. Στον κίνδυνο απομόνωσης της η Μ. Βρετανία συμμετείχε στο ευρωκοινοβούλιο χωρίς όμως να συμμετάσχει στην ΟΝΕ. Αυτό της έδωσε την δυνατότητα να επηρεάζει σημαντικά τις αποφάσεις αλλά και να μπλοκάρει διαδικασίες και προϋπολογισμούς. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πολλάκις τονίσει το πόσο σημαντική είναι γι’ αυτές η συμμετοχή μιας ισχυρής Μ. Βρετανίας στις διαδικασίες αυτές πράγμα που έδωσε αφορμή σε αρκετούς εμπειρογνώμονες να μιλούν για Αμερικανικό δούρειο ίππο στην Ευρώπη…

Η Κατάσταση στην χώρα μας έδωσε πάτημα για να παρέμβουν εξωευρωπαϊκές δυνάμεις και να  προωθήσουν την δική τους ατζέντα εκμεταλλευόμενες την κρίση και προσπαθώντας με κάθε μέσον να ενισχύσουν τον Ευρωσκεπτικισμό. Σ’ αυτό το πλαίσιο θα έπρεπε να εντάξουμε και τις δηλώσεις του κ Φάραντζ ο οποίος κερδίζοντας τις εντυπώσεις κατηγόρησε τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών τους οποίους η κυβέρνηση κοροϊδεύει 4 χρόνια τώρα λέγοντας ότι θα προβεί στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, κατηγορώντας τις τράπεζες τις οποίες οι κυβερνήσεις των μνημονίων διέλυσαν με το PSI και στην συνέχεια κρατικοποίησαν και ελέγχουν, κατηγορώντας τις μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες κάνουν ουρά για να φύγουν εκτός Ελλάδας μήπως και περισώσουν ότι μπορούν από την ανταγωνιστικότητα τους και από το δαιδαλώδες ληστρικό φορολογικό σύστημα…

Το λυπηρό είναι ότι ο ντόρος που προκάλεσε ο κ Φάραντζ, ένας ασήμαντος και αναξιόπιστος πομπώδης πολιτικός με καθαρά αντιευρωπαϊκή ατζέντα ήταν τέτοιος που έκανε να περάσουν απαρατήρητες από τα Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης ορισμένες γνήσια Ευρωπαϊκές και πιο ήπιες φωνές που όμως ήταν πολύ πιο κοντά στην αλήθεια. Τέτοιες ήταν οι επικρίσεις του πρώην πρωθυπουργού του Βελγίου Γκυ Φέρχοφσταντ οι οποίες εάν προβάλλονταν περισσότερο από τα μέσα ενημέρωσης θα ενημέρωναν τους Έλληνες ουσιαστικά και θα τους διαφώτιζαν πολύ περισσότερο για τους πραγματικούς υπεύθυνους της τραγικής κατάστασης της χώρας και της εξαθλίωσης του νεανικού πληθυσμού.

Ο Γκυ Φέρχοφσταντ δήλωσε ότι για την ισοπέδωση των μισθών στην Ελλάδα και για τους φόρους που έχουν γονατίσει την οικονομία δεν είναι υπεύθυνη η τρόικα αλλά περισσότερο η Ελληνική κυβέρνηση καθώς αυτά ήταν τα μόνα μέτρα που δέχονταν να πάρουν στις διαπραγματεύσεις. Συγκεκριμένα δήλωσε για τις μεταρρυθμίσεις ότι «Δεν εφαρμόζονται και ο λόγος είναι πολύ σαφής: δεν υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση. Η αλήθεια είναι ότι τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση δεν επιθυμούν πραγματικά να αλλάξουν το σύστημα. Το πρόβλημα είναι το εξής: υπάρχουν στην κυβέρνηση στην Ελλάδα επειδή ακριβώς ζουν από αυτό το πελατειακό σύστημα».

Οι δηλώσεις αυτές είναι και οι μοναδικές που αποτυπώνουν την πραγματικότητα μέσα στον ορυμαγδό των ασυνάρτητων και άναρθρων κραυγών ορισμένων θερμοκέφαλων ορκισμένων εχθρών του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Δείχνουν τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα βρίσκεται στο ίδιο αν όχι σε χειρότερο σημείο από τότε που ξεκίνησε η κρίση. Μετά από την λεγόμενη «μεταρρυθμιστική κόπωση» των μεταρρυθμίσεων που όμως δεν έγιναν, μετά από το PSI που κατέστρεψε ολοσχερώς τράπεζες, μικρομετόχους, μεγαλομετόχους, ομολογιούχους, επιχειρήσεις που δεν έχουν πλέον πρόσβαση σε χρηματοδότηση, μετά από 6 συνεχόμενα έτη ύφεσης, μετά από 4 χρόνια φορολογικής αφαίμαξης, μετά από την εκτόξευση της νεανικής ανεργίας στην χώρα μας με παράλληλη δημιουργία 100.000 νέων θέσεων εργασίας από Ελληνικές επιχειρήσεις στην βουλγαρική πόλη του Βλαγκοεβγκραντ,  βρισκόμαστε και πάλι στο ίδιο σημείο.

Όταν μάθουμε να ακούμε τις γνήσιες Ευρωπαϊκές φωνές θα καταλάβουμε ότι η Ευρώπη δεν είναι εχθρός της Ελλάδας ούτε επιθυμεί την έξοδο της από το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Σίγουρα οι Ευρωπαίοι έχουν τεράστια ευθύνη για την διαιώνιση της κρίσης καθώς δεν πίεσαν αρκετά την Ελληνική κυβέρνηση για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και γιατί δέχτηκαν σαν ισοδύναμα τα φορολογικά μέτρα που γονάτισαν τον Ελληνικό πληθυσμό προκειμένου να μην θιγεί η κομματική πελατεία της συγκυβέρνησης. Όμως ας μην ξεχνάμε ότι και εκείνοι εκβιάστηκαν στυγνά από το σάπιο πολιτικό μας σύστημα και προείδαν σημαντικούς κινδύνους να πάει στράφι σκληρή δουλειά 60 και πλέον χρόνων Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης εξαιτίας ορισμένων άχρηστων Ελλήνων πολιτικών.

Η σωτηρία της Ελλάδας βρίσκεται στα χέρια των Ελλήνων και πουθενά αλλού. Και η Δημοκρατία τους δίνει τα όπλα να απαλλαγούν μία και καλή από το σάπιο πολιτικό μας σύστημα που διαλύει τον τόπο και ισοπεδώνει το μέλλον των νέων εδώ και τρείς δεκαετίες. Όσο για τους εχθρούς της Ευρώπης, εάν θέλουμε να τους βρούμε θα πρέπει να κοιτάξουμε στο πολιτικό μας σύστημα και κατά σύμπτωση θα δούμε ότι αυτοί είναι και εχθροί της Ελλάδας.
 

Facebook Comments