Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Πρωθυπουργός επισκέφθηκε τη ΔΕΘ στο καθιερωμένο ραντεβού του με την υποκρισία και τις κενολογίες. Μετά το σκίσιμο των Μνημονίων το 2014 (λίγο, δηλαδή, πριν υπογράψει το 3ο και βαρύτερο…), τη δέσμευσή του περί μη ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας το 2015 (λίγο, δηλαδή, πριν τη σύσταση του Υπερταμείου…) και την υπόσχεσή του περί άμεσου κλεισίματος της αξιολόγησης, χωρίς ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα το 2016 (λίγο, δηλαδή, πριν υπογράψει το 4ο Μνημόνιο πρόσθετων μέτρων 5,1 δις…), δεν εφείσθη λόγων περί δήθεν εξόδου της χώρας από την κρίση, υποτιθέμενων επενδυτικών ρεκόρ και φανταστικής στήριξης στη νέα γενιά. Ποιος; Ο ολετήρας των εργασιακών σχέσεων, ο δημιουργός της «γενιάς των 360€» και των συντάξεων των 180€, ο τιμωρός του επιχειρηματικού κέρδους και των επενδύσεων! Από τη νέα παράστασή του, ντράπηκαν οι λέξεις κυριολεκτικά. Όλα αυτά, όμως, είναι πλέον απολύτως γνωστά. Κανένας, μη έλκων ίδιον όφελος από το οικοσύστημα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν πιστεύει λέξη από το στόμα του Αλέξη Τσίπρα και των στελεχών της Κυβέρνησης. Συνεπώς, το στάδιο των διαπιστώσεων δεν εισφέρει πια καμία προστιθέμενη αξία στο δημόσιο διάλογο.

Είναι, λοιπόν, (και) γι’ αυτό που η φετινή παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ έχει ξεχωριστή σημασία. Γιατί η ομιλία του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης θα ηχεί στα αυτιά των πολιτών ως προγραμματικός λόγος του επόμενου Πρωθυπουργού. Και –συνάμα- αυτό θα επιδιώξει και ο ίδιος: να παρουσιάσει τον καταστατικό χάρτη της χώρας για την επόμενη δεκαετία, το όραμά του για την Ελλάδα του 2030. Έχει ξεχωριστή αξία να παρουσιάσει τους βασικούς άξονες προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, ενθάρρυνσης της εγχώριας επιχειρηματικότητας και επαναπατρισμού επιστημόνων και ελεύθερων επαγγελματιών (όλων, δηλαδή, εκείνων που χειμάζονται αγρίως από τους υπέρογκους φορολογικούς συντελεστές και τις δυσθεώρητες ασφαλιστικές εισφορές). Να μιλήσει –κοστολογημένα και τεκμηριωμένα, όπως συνηθίζει- για το τολμηρό σχέδιο μεταρρυθμίσεων, που θα επιτρέψουν στην πατρίδα να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και να μην συνεχίσει να θεωρείται ο παρίας της Ευρώπης. Να κάνει απόλυτα ευκρινές στους πολίτες ότι στις σύγχρονες κοινωνίες οι πολιτικοί κρίνονται από τα έργα και όχι από τις πομφόλυγες και τα επικοινωνιακά τερτίπια.

Η φετινή παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί από την εγκληματική αδράνεια, τη συνεχή ασυνέπεια και τα τεχνηέντως ετερόκλιτα μηνύματα που εκπέμπει η Κυβέρνηση (διαφαινόμενη αποχώρηση Eldorado Gold, ανυπολόγιστη οικολογική ρύπανση στο Σαρωνικό κ.λπ.), αποκτά συμβολική αξία. Μπορεί να γίνει το  όχημα για να ανακτήσουν οι Έλληνες την εμπιστοσύνη τους στους υπεύθυνους πολιτικούς, εκείνους που μεταξύ της σκληρής αλήθειας και της ψεύτικης ελπίδας επιλέγουν το πρώτο. Εκείνους που φέρουν το βάρος των πολιτικών τους επιλογών και δεν άγονται και φέρονται ως καιροσκόποι. Εκείνους που αποζητούν την κριτική και δεν κρύβονται στα δύσκολα. Εκείνους που έχουν την τεχνοκρατική επάρκεια και επιβραβεύουν την αριστεία. Γιατί η χώρα δεν αντέχει άλλο την ανευθυνότητα, την μετριότητα και την μιζέρια, που με τους σημερινούς συγκυβερνώντες τείνουν να μας γίνουν θλιβερή συνήθεια…

Facebook Comments