Η στασιμότητα των μισθών για την αμερικανική μεσαία τάξη αποτελεί τον σημαντικότερο οικονομικό παράγοντα που επηρεάζει την αμερικανική πολιτική. Στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων έχουν προκύψει διαρθρωτικά προβλήματα στον καπιταλισμό, είναι το συνηθισμένο επιχείρημα.

Τα οικονομικά κέρδη δεν μοιράζονται δίκαια με τη μεσαία τάξη. Οι μισθοί δεν κινούνται ανάλογα με την παραγωγικότητα. Ακόμη και όταν αναπτύσσεται η οικονομία, όλα καταλήγουν στους πλούσιους.

Αυτή η περιγραφή της πραγματικότητας, την οποία έχω επαναλάβει και εγώ, εξηγεί για ποιο λόγο έχει μετακινηθεί το Δημοκρατικό Κόμμα από το νεοφιλελεύθερο κέντρο του Μπιλ Κλίντον στην Αριστερά του Μπέρνι Σάντερς. Εξηγεί γιατί οι Ρεπουμπλικανοί έχουν μετακινηθεί από τη Δεξιά του υπέρμαχου των αγορών Μιτ Ρόμνεϊ στη Δεξιά του λαϊκιστή Ντόναλντ Τραμπ.

Έχουν εμφανιστεί κινήματα, και στη Δεξιά και στην Αριστερά, με στόχο να διορθώσουν τα υποτιθέμενα διαρθρωτικά προβλήματα του καπιταλισμού είτε μέσω της ριζοσπαστικής παρέμβασης στις αγορές (Σάντερς) είτε μέσω του περιορισμού της παγκοσμιοποίησης (Τραμπ). Αν όμως δεν υπάρχουν διαρθρωτικά προβλήματα; Αν λειτουργεί η αγορά λίγο-πολύ όπως πρέπει; Αυτό δείχνουν τα στοιχεία των τελευταίων δύο ετών, στη διάρκεια των οποίων τα οφέλη της οικονομικής ανάπτυξης άρχισαν να φτάνουν σε περισσότερους.

Το ποσοστό του ΑΕΠ από εργασία αυξάνεται, ενώ το ποσοστό από κεφαλαιακά κέρδη μειώνεται. Σε μια οικονομία που λειτουργεί όπως πρέπει, οι εργαζόμενοι ανταμείβονται για την παραγωγικότητά τους. Καθώς αυξάνονται η παραγωγή, η απασχόληση και οι ώρες εργασίας, αυξάνεται και το εισόδημα. Ακριβώς αυτό φαίνεται να συμβαίνει τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτά τα στοιχεία υποστηρίζουν την άποψη όσων έλεγαν πως τα εισοδήματα δεν έχουν αποσυνδεθεί από την παραγωγικότητα. 

Facebook Comments