Εμείς. Εμείς οι Έλληνες. Εμείς οι Ιταλοί. Εμείς οι Ευρωπαίοι. Εμείς!

Πάνω από 1.000 ζωές χάθηκαν μέσα σε 2 μέρες προσπαθώντας να διασχίσουν τη θάλασσα προς της Γηραιά Ήπειρο.  Χιλιάδες είναι οι άνθρωποι που πεθαίνουν με τον ίδιο τρόπο κάθε χρόνο, προσπαθώντας να ζήσουν μία καλύτερη ζωή. Πως έχει όμως καταλήξει η Μεσόγειος να μετατραπεί σε έναν “Ομαδικό τάφο”; Και πως αντιδρά η Ευρώπη σε αυτό; 

Μία μέρα στις ειδήσεις αρκεί, κι έπειτα… το θέμα πάλι ξεχνιέται. Ξεχνιέται, μέχρι το επόμενο ναυάγιο. Μέχρι την επόμενη “ανθρωπιστική τραγωδία”.

Από την πλευρά της λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση, στέλνει κάποια πακέτα χρηματικής βοήθειας στις χώρες που αντιμετώπιζουν το δύσκολο ζήτημα του μεταναστευτικού. Όμως αυτό, σε καμία περίπτωση δεν αρκεί, καθώς δεν καλύπτει ούτε το 1/3 των συγκεκριμένων αναγκών. Μέχρι και σήμερα, Ελλάδα και Ιταλία σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος αυτού του μεταναστευτικού/προσφυγικού ρεύματος και ομολογουμένως όχι με αυτό που θα ονομάζαμε “απόλυτη επιτυχία”.

Στην αυριανή έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ,  με αντικείμενο τη μετανάστευση, θα εξετασθούν προτάσεις για «άμεση δράση» σε 4 μέτωπα: Τον αγώνα κατά των δουλεμπόρων (νωρίς το θυμήθηκαν), την εντατικοποίηση των επιχειρήσεων διάσωσης, την παροχή βοήθειας στα κράτη-μέλη που υφίστανται τις μεγαλύτερες πιέσεις και τέλος τη συνεργασία με τα κράτη προέλευσης ή διέλευσης των προσφύγων και μεταναστών. Αν θα δοθεί ουσιαστική όμως λύση, θα φανεί μέσα στους επόμενους μήνες.

Δε μπορώ καν να μπω στη διαδικασία συζήτησης, σχετικά με την ονομασία των ατόμων που έρχονται στη Ελλάδα ή και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, ώστε να βρουν ένα καλύτερο μέλλον.”Λαθρομετανάστες λέγονται” λένε κάποιοι, “αυτός είναι ο σωστός νομικός όρος, καθώς μπαίνουν λαθραία στις χώρες”. “Πρόσφυγες είναι”, λένε κάποιοι άλλοι, “καθώς φεύγουν από τις χώρες τους εξαιτίας του πολέμου “. Άνθρωποι είναι, λέω εγώ. Σαν εμάς. Σαν τους προγόνους μας στην Σμύρνη. Που έφυγαν από τη χώρα τους, αναζητώντας μία νέα πατρίδα. 

Δε γνωρίζω, τι αποφάσεις θα ληφθούν αύριο στη Σύνοδο Κορυφής, ούτε βέβαια πως θα λειτουργήσουν στην πράξη. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι για κάθε ζωή που χάθηκε και θα χαθεί στο μέλλον θα φταίμε εμείς. Εμείς οι Ευρωπαίοι, που αν δεν αλλάξουμε άρδην πολιτική, θα συνεχίσουμε να αποτυγχάνουμε σαν Ένωση.

Facebook Comments