Και ενώ η ελληνική κυβέρνηση έχει πέσει με τα μούτρα στην υπόθεση Novartis απομακρύνοντας την προσοχή από το χαστούκι της «πλατείας» της Κυριακής, πολλά καλά συμβαίνουν για αυτήν στο «παρασκήνιο»…  Και ένα κακό….

Η Κομισιόν δίνει πόντους στο success story της ανάπτυξης που χτίζει ο Τσίπρας εκτιμώντας ότι το ΑΕΠ του 2017 αυξήθηκε κατά 1,6% αν και κάνει λόγο για οπισθοχώρηση που συνδέεται με την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης. Για το 2018 και το 2019 προβλέπει επιτάχυνση της ανάπτυξης στο 2,5%, επισημαίνοντας ότι “η σταθερή δέσμευση για διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις παραμένει ζωτικής σημασίας για να συνεχισθεί η οικονομική επέκταση”.

Επίσης βλέπει παντού… πεταλούδες: σταθερή βελτίωση της αγοράς εργασίας και του καταναλωτικού κλίματος, αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης, περαιτέρω βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος και αύξηση των επενδύσεων.

Η UBS σε report της εκτιμά ότι η “καθαρή” έξοδος από το πρόγραμμα διάσωσης είναι το πιο πιθανό σενάριο για την Ελλάδα, ενώ η ανάπτυξη της ελληνική οικονομίας θα κινηθεί σε πολύ υψηλότερους ρυθμούς από ότι προβλέπουν οι Θεσμοί και στο 2,8%-2,9% τόσο φέτος όσο και το 2019, και το cash buffer έχει πιθανότητες να διαμορφωθεί σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από αυτά που αναμένονται και να αγγίξει τα 20 δις. ευρώ.

Το πιο σημαντικό ωστόσο είναι οι εξελίξεις στη Γερμανία όπου η Μέρκελ συμφώνησε με το SPD για μία κυβέρνηση συνασπισμού, κάτι το οποίο σύμφωνα με τα διεθνή ΜΜΕ αποτελεί μία παραχώρηση από την Γερμανίδα Καγκελάριο και μία βαθιά ανακούφιση για την Ελλάδα και την ευρωζώνη. Αυτό γιατί ο νέος… Σόιμπλε θα είναι ο δήμαρχος του Αμβούργου, Όλαφ Σολτς. Σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές, η Ελλάδα θα πρέπει κανονικά να ανοίξει σαμπάνιες για αυτήν την εξέλιξη…

Και ο λόγος είναι, όπως υποστηρίζουν, ότι ο Σολτς έχει ταχθεί έντονα εναντίον του Grexit και είναι ένα πρόσωπο το οποίο αναμένεται να αλλάξει τη πολιτική λιτότητας της Γερμανίας όχι μόνο προς την Ελλάδα αλλά και προς ολόκληρη την ευρωζώνη.

Αρκετοί αναμένουν ότι  θα υιοθετήσει έναν πιο διαλλακτικό τόνο προς τις αδύναμες χώρες της ευρωζώνης, όπως η Ελλάδα. Τα γερμανικά και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης περιγράφουν την παράδοση του υπουργείου Οικονομικών στο SPD ως «μεγάλη παραχώρηση από τους συντηρητικούς της Mέρκελ» και ότι «η κίνηση πιθανότατα θα μεταβάλει τη γερμανική πολιτική για την ευρωζώνη και την άκαμπτη εστίαση του Σόιμπλε στη δημοσιονομική πειθαρχία». Μάλιστα, ο Μάρτιν Σουλτς δήλωσε πριν μερικές ημέρες ότι το κόμμα του εξασφάλισε συμφωνία με τους συντηρητικούς θα θέσει τέρμα στην «καταναγκαστική λιτότητα».

Αλλά είναι έτσι τα πράγματα;

Για να δούμε αν οι παραπάνω προσδοκίες επιβεβαιώνονται από τα λεγόμενά του, ανατρέξαμε σε συνέντευξη του Όλαφ Σολτς στην Die Weltτον Ιούλιο του 2015, λίγες ημέρες μετά το ελληνικό δημοψήφισμα και ελάχιστες πριν το μαραθώνιο Eurogroup των 17 ωρών.

Σε ερώτηση για το εάν οι Γερμανοί θα πρέπει σύντομα να αλλάξουν χρήματα (από ευρώ σε δραχμές δηλαδή) όταν ταξιδεύουν στην Αθήνα, ο Σολτς απάντησε πως όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ και αναζητά έναν τρόπο να βοηθήσει.

Σε ερώτηση για το «Όχι» του δημοψηφίσματος και του τι μορφή θα πρέπει να έχει αυτή η βοήθεια της ΕΕ, ο Σολτς απάντησε πως «οι χώρες του ευρώ έχουν περιγράψει μια πορεία που δεν έχει υιοθετηθεί από τον ελληνικό λαό. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Είναι σαφές ότι υπάρχει διαφορά στα μέτρα σταθεροποίησης που ήταν απαραίτητα για την Ισπανία, την Πορτογαλία ή την Ιρλανδία. Αυτές οι χώρες είχαν πάντα τη δυνατότητα να πληρώνουν τα χρέη τους. Η Ελλάδα χρειάζεται τεράστια πρόσθετη υποστήριξη».

Όπως είχε προσθέσει, «βλέπουμε ότι η ζωή απίστευτα πολλών πολιτών στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολη. Ταυτόχρονα, βλέπουμε πού οδηγούν οι λαϊκιστικές προοπτικές. Περιλαμβάνουν την ιδέα ότι μπορεί να προσπεραστούν οι νόμοι της οικονομίας και οι συμφωνίες. Αυτό είναι λάθος».

Σε ερώτηση για το εάν θεωρεί ότι το Grexit είναι η χειρότερη εξέλιξη για την Ελλάδα απάντησε «Σίγουρα ναι» . Η υποτίμηση του νομίσματος δεν θα βοηθούσε την ελληνική οικονομία, είχε τονίσει προσθέτοντας πως η ελληνική οικονομία δεν είναι αρκετά προσανατολισμένη προς τις εξαγωγές. «Για να το πούμε απλά, το πλεονέκτημα του ευρώ για την Ελλάδα είναι ότι κάποιος που διαχειρίζεται ένα εστιατόριο στην Αθήνα ή ένα κατάστημα στη Θεσσαλονίκη παράγει με ένα παγκοσμίως σταθερό νόμισμα. Με το ευρώ μπορεί να αγοράσει αγαθά από όλο τον κόσμο. Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να συνεισφέρει, ώστε άλλες χώρες να μπορούν να βοηθήσουν. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις».

Σε συνέντευξή του στην Welt am Sonntag τον Αύγουστο του 2012 όταν και είχαν ενισχυθεί για πρώτη φορά τα σενάρια του  Grexit , ο Σολτς είχε δηλώσει ότι «η Ελλάδα δεν πρέπει να απομακρυνθεί από τη νομισματική ένωση – ούτε καν από τις ομιλίες των Γερμανών πολιτικών. Η Ελλάδα έχει δικαίωμα στην αλληλεγγύη μας». Αυτή η δήλωση είχε θεωρηθεί τότε ως αιχμή κατά του Σόιμπλε.

Όπως είχε τονίσει, οι εσωτερικές πολιτικές ομιλίες είναι και οι πιο επιζήμιες. «Συμμερίζομαι τη στάση της Καγκελαρίας, του Γάλλου Προέδρου και του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας: υπερασπιζόμαστε το ευρώ με κάθε τρόπο. Και όποιος κερδοσκοπεί εναντίον του νομίσματός μας είναι απλά κερδοσκόπος», είχε πει.

Ο Σολτς ωστόσο εμφανίστηκε και τότε ως υπέρμαχος των μεταρρυθμίσεων και της  εποπτείας της Ελλάδας. « Η Ελλάδα πρέπει να προσφέρει κάτι ως ανταμοιβή για την αλληλεγγύη που δέχεται: σταθεροποίηση των δημόσιων οικονομικών, μεγαλύτερη φορολογική εντιμότητα και λειτουργική διοίκηση. Εναπόκειται στην ΕΕ να κρίνει εάν η Ελλάδα όντως κάνει αυτό που πρέπει».

Ο νέος λοιπόν τσάρος της Γερμανίας, τελικά ίσως και να έχει κάτι από… Σόιμπλε. Αν και έχει ταχθεί κατά του Grexit, ωστόσο δεν εμφανίζεται – με βάση τα λεγόμενά του στο παρελθόν – να είναι και τόσο κατά της λιτότητας αφού επιμένει στην τήρηση των συμφωνιών και στις μεταρρυθμίσεις, και μάλιστα σε αυτές που κρίνει η Ευρώπη ότι πρέπει να εφαρμοστούν.

Ας μην γελιόμαστε. Έτσι κι αλλιώς τα σενάρια του Grexit έχουν πια σβηστεί. Εάν έρθουν τα πάνω κάτω και η Ελλάδα χρειαστεί νέα βοήθεια και υπογράψει νέο μνημόνιο, τότε ναι, αυτά θα επιστρέψουν. Ωστόσο η λιτότητα και οι μεταρρυθμίσεις δεν υπάρχει περίπτωση να εξαφανιστούν από την ατζέντα της Γερμανίας, όσο και αν το SPD το έχει προβάλλει προεκλογικά.  

Facebook Comments