Ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου δήλωσε χθες ότι η χώρα αναμένεται να πουλήσει μέρος των αποθεμάτων του χρυσού της «κατά τους επόμενους μήνες», αλλά η τελική απόφαση είναι στα χέρια της κεντρικής τράπεζας. Όπως και να έχει, και αν και η Κύπρος έχει χαρακτηρισθεί ως «μοναδική περίπτωση», η ανησυχία της αγοράς είναι ότι τελικά δεν είναι μοναδική, και ότι και άλλες χώρες θα κληθούν να πουλήσουν αποθέματα χρυσού, όπως σημειώνουν οι αναλυτές.

Η Κύπρος πρέπει να πουλήσει μερικά από τα αποθέματα χρυσού της για να αντλήσει περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ για τη χρηματοδότηση μέρους της διάσωσή της από την ΕΕ και του ΔΝΤ ύψους 10 δισ. ευρώ, σύμφωνα με μια εκτίμηση των αναγκών χρηματοδότησης της Κύπρου η οποία εκπονήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η Κύπρος επιβεβαίωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η πώληση των αποθεμάτων χρυσού ήταν μεταξύ των επιλογών για τη συμβολή της στο πακέτο διάσωσης, αλλά η τελική ευθύνη βαρύνει την κεντρική τράπεζα. «Σε ότι αφορά τα αποθέματα χρυσού, ο λόγος είναι στο διοικητικό συμβούλιο της κεντρικής τράπεζας. Είναι απόλυτα κατανοητό .. έχουν τον τελικό λόγο» δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης, σε συνέντευξή του στο Bloomberg TV.

Ερωτηθείς εάν η κυβέρνηση είχε την υποστήριξη της κεντρικής τράπεζας να προχωρήσει με την πώληση, ο Γεωργιάδης, δήλωσε: «Είναι κάτι που θα εξεταστεί σύντομα, ελπίζω». Πάντως, εκπρόσωπος της κεντρικής τράπεζας της Κύπρου δήλωσε την περασμένη εβδομάδα πως η πώληση των αποθεμάτων χρυσού δεν ήταν παρούσα στην ατζέντα της εξεταστικής επιτροπής.

Όπως και να έχει, και αν και η Κύπρος έχει χαρακτηρισθεί ως «μοναδική περίπτωση», η ανησυχία της αγοράς είναι ότι τελικά δεν είναι μοναδική, και ότι και άλλες χώρες θα κληθούν να πουλήσουν αποθέματα χρυσού, όπως σημειώνουν οι αναλυτές

Όπως επισημαίνει σε ανάλυσή του το Reuters, oι παραπάνω ανησυχίες ήταν και ο βασικός λόγος που το πολύτιμο μέταλλο σημείωσε την Παρακσευή και την Δευτέρα ιστορικό κραχ, έστω και εάν σήμερα και χθες παρουσιάζει μία ελαφρά ανάκαμψη, η οποία ωστόσο αντιμετωπίζεται επιφυλακτικά από τους επενδυτές.

Το λογικό ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι, εφόσον η Κύπρος θα πουλήσει μέρος του χρυσού της για να χρηματοδοτήσει μέρος της διάσωσής της, αυτό δεν θέτει ένα νέο…προηγούμενο κι έτσι να αναγκαστούν και άλλες προβληματικές χώρες του ευρώ να πουλήσουν και αυτές μέρος των αποθεμάτων τους στο πολύτιμο μέταλλο;

Σύμφωνα με το το Reuters, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία και η Ισπανία, κατέχουν περισσότερο από 3.230 τόνους χρυσού συνολικά, αγγίζοντας τα 125 δισεκατομμύρια ευρώ σε αξία σε σημερινές τιμές. Την μερίδα του λέοντος των 2451,8 τόνοων, την κατέχει η Ιταλία, όμως, η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ισπανία κατέχουν επίσης εκατοντάδες τόνους χρυσού.

Το πολύτιμο μέταλλο αποτελεί περισσότερο από το 90% των συνολικών αποθεματικών ξένων συναλλαγμάτων της Πορτογαλίας, και το 72,2% της Ιταλίας, την στιγμή που, για παράδειγμα, στην λιγότερο από το 10% των αποθεμάτων της είναι σε χρυσό.

Οι πωλήσεις χρυσού από μόνες τους δεν μπορούν να αποτελέσουν τη μαγική λύση στα προβλήματα χρηματοδότησης στην ευρωζώνη. Το σύνολο των αποθεμάτων χρυσού της Ιταλίας, για παράδειγμα, αξίζουν λιγότερο από 95 δισ. ευρώ, έναντι χρέους της τάξης των 1,685 τρις. ευρώ.

Αλλά η περίπτωση της Κύπρου δείχνει ότι ακόμη και η πώληση μίας μικρής ποσότητας χρυσού, μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων χρέους, αφού θα της επιτρέψει εύκολα να αντλήσει περίπου το 3% του ποσού που θα πρέπει να συμβάλει για τη διάσωσή της.

Το Reuters τονίζει πάντως πως καθώς ο λόγος της πώλησηε των αποθεμάτων χρυσού μίας χώρας βρίσκεται αποκλειστικά και μόνο στα χέρια της κεντρικής τράπεζας, τα εμπόδια είναι πολλά και σημαντικά. Το άρθρο 7 του πρωτοκόλλου του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών, για παράδειγμα, εγγυάται την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας και την ελευθερία από την κυβερνητική επιρροή. Με λίγα λόγια, αν μια κεντρική τράπεζα δεν θέλει να πωλήσει χρυσό, θεωρητικά μπορεί να αντισταθεί.

Υπάρχει επίσης το θέμα του πόσο επιτρέπεται οι κεντρικές τράπεζες να πωλούν χρυσό ακόμη και εάν το θέλουν.

Το Gold Agreement των κεντρικών τραπεζών που υπογράφηκε αρχικά το 1999, θέτει ως ανώτατο όριο πωλήσεων χρυσού τους 400 τόνους το χρόνο. Τα τελευταία χρόνια, οι πωλήσεις είναι πολύ μικρότερες με μόλις 4,2 τόνους χρυσού να έχουν πωληθεί ρα από τον περασμένο Σεπτέμβριο και οι κεντρικές τράπεζες είναι καθαροί αγοραστές χρυσού από το 2010.

Όμως εάν οι κεντρικές τράπεζες στις προβληματικές χώρες της ευρωζώνης άρχιζαν να πωλούν χρυσό, οι ισορροπίες θα άλλαζαν γρήγορα. Και η μόχλευση του χρυσού δεν σημαίνει απαραίτητα και την πώλησή του. Οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να ανταλλάξουν το χρυσό με μετρητά με άλλες κεντρικές τράπεζες ή άλλα ιδρύματα, μέσω μίας ταυτόχρονης sell spot/buy προθεσμιακής συναλλαγής, με σκοπό να εξαργυρωθεί αργότερα

Το World Gold Council, επισημαίνει πως μεθόδοι εκτός από την πώληση μπορούν να προσφέρουν ακόμα καλύτερες αποδόσεις για τους κατόχους χρυσού. O πιο αποτελεσματικός τρόπος για να επωφεληθούν οι χώρες από την εκμετάλλευση χρυσού είναι η μόχλευση του χρυσού ως εγγύηση για την έκδοση κρατικών ομολόγων.

Ένα ομόλογο με ρήτρα χρυσού για παράδειγμα, θα μπορούσε να αυξήσει τέσσερις ή πέντε φορές την αξία των συνολικών αποθεμάτων χρυσού της Κύπρου, δηλαδή περισσότερο από 2 δισ. ευρώ , σύμφωνα με το World Gold Council.

Facebook Comments