Το Eurogroup ξεκαθάρισε περί τίνος πρόκειται η καθαρή έξοδος που επιλέγει πολιτικά ( και όχι για το συμφέρον της χώρας) να ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση. Ελάφρυνση του χρέους «αν και εφόσον» και μετά από χρόνια, αυστηρή και στενή εποπτεία, κανένα πισωγύρισμα σε ότι (λιτότητα) έχει συμφωνηθεί. Όταν βγαίνει ο υπουργός Οικονομικών  – ο οποίος θα είναι και αυτός που θα πρέπει επίσημα να ζητήσει από τους θεσμούς να εμπλακούν και πάλι στην Ελλάδα μετά το τέλος του προγράμματος – και παραδέχεται ότι «η επόμενη μέρα» της Ελλάδας δεν θα είναι τόσο….  πανηγυρική, εκνευρίζοντας το Μαξίμου,  καταλαβαίνουμε πως τα πράγματα δεν είναι αυτά που θέλει να παρουσιάσει ο Αλέξης Τσίπρας.

Παρά τις φιέστες λοιπόν που θα στηθούν τον Αύγουστο από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι σαφές ότι η χώρα μας δεν κερδίζει απολύτως τίποτα (και) από αυτήν την πολιτική της κυβέρνησης. Η λιτότητα παραμένει (και μεγεθύνεται), οι δανειστές θα μπορούν και πάλι να επιβάλουν μέτρα και απαιτήσεις χωρίς μάλιστα να δώσουν ούτε ένα σεντ, ενώ το τενεκεδάκι του χρέους θα κατρακυλήσει για μία ακόμη φορά παρακάτω. Παρόλα αυτά, ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά πού έχει βάλει την υπογραφή του, φτιάχνει νέο… μότο, διαμηνύοντας  «Όχι περισσότερα, αλλά λιγότερα μέτρα λιτότητας», για το μετα-μνημονιακό πρόγραμμα, δημιουργώντας έτσι στο περιθώριο και ένα προεκλογικό spot σε περίπτωση που τα δει σκούρα στο επόμενο διάστημα…

To νέο μνημόνιο – «λάιτ» για τους δανειστές αφού θα επιβληθεί χωρίς λεφτά, και «βαρύ» για την Ελλάδα αφού μένει απροστάτευτη σε οποιαδήποτε εξωτερικά ή εσωτερικά σοκ –  στο οποίο θα δούμε τις δόσεις σε… ευρώ να αντικαθίσταται από τις δόσεις… ελάφρυνσης χρέους ανάλογα με την εφαρμογή μέτρων και μεταρρυθμίσεων, θα ακολουθείται από τα εξής:

Θα υπάρχει ρήτρα μη αναστρεψιμότητας των μεταρρυθμίσεων που έχουν γίνει σε όλα τα μνημόνια, χωρίς καμία απολύτως αλλαγή. Δεν θα μπορούν λοιπόν να πάρουν τίποτα πίσω από όλα όσα έχουν συμφωνήσει ενώ, επιπλέον, θα πρέπει να εφαρμόσουν και όποια μεταρρύθμιση θεωρήθηκε ως “done” σε κάποια αξιολόγηση, αλλά, τελικά, αποδείχθηκε (μέσω ελέγχου ο οποίος έχει ήδη δρομολογηθεί) ότι δεν έχει εφαρμοσθεί πλήρως.

Επίσης, οι μειώσεις των συντάξεων και του αφορολόγητου δεν υπάρχει καμία περίπτωση να δουν εκπτώσεις, αναβολές ή καταργήσεις και η ελληνική κυβέρνηση το ξέρει και δεν έχει καν τολμήσει να ζητήσει κάτι τέτοιο. Άλλωστε και σε αυτό «απευθύνεται» η ρήτρα μη αναστρεψιμότητας. Όπως πριν μερικές ημέρες τόνισε ο Πιέρ Μοσκοβισί, οι ελληνικές αρχές, όχι μόνο συμφώνησαν «στο συμπληρωματικό Μνημόνιο Συνεννόησης του Ιουλίου 2017, να προβούν στην αναπροσαρμογή των τρεχουσών και των νέων συντάξεων και στο πάγωμα των συντάξεων με βάση τον πληθωρισμό έως το 2021, ενώ διέψευσε τη φημολογία ότι η κυβέρνηση έχει προτείνει να μην ισχύσουν οι περικοπές από 1.1.2019, τονίζοντας ότι «οι ελληνικές αρχές δεν πρότειναν τροποποιήσεις στις μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί». Από την άλλη πλευρά, το ΔΝΤ, όπως του έχει δοθεί η δύναμη από τους Ευρωπαίους να το κάνει, είναι πιθανόν να απαιτήσει να εφαρμοστεί η μείωση του αφορολόγητου το 2019 αντί για το 2020.

Επίσης, η σκληρή λιτότητα έως το 2022 είναι γκαραντί, καθώς ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος θα παραμείνει «κολλημένος» στο 3,5% κάτι που αναμένεται να συμπεριληφθεί και στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 – 2022 το οποίο θα ορίζει και τις μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να γίνουν μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια αλλά και την πρώιμη εφαρμογή δημοσιονομικών μέτρων ( όπως πχ. η μείωση του αφορολόγητου του 2019).

Σε ότι αφορά το χρέος, τα πράγματα έγιναν πια πιο ξεκάθαρα. Ο αυτόματος μηχανισμός ελάφρυνσης έγινε ημιαυτόματος μετά τις αντιδράσεις του Βερολίνου. Αυτό τι σημαίνει; Ότι μάλλον επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις ότι η Ελλάδα δεν αναμένεται να λάβει ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους καθώς αυτή  θα διατηρείται σε… εκκρεμότητα μέχρι και το 2023 όπου θα εξετασθεί το αν χρειάζεται ή όχι. Όπως σημείωσε και η Citigroup σε νέα έκθεσή της, τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, εάν δοθούν, δεν θα είναι ούτε εμπροσθοβαρή ούτε αυτόματα.

Και σε όλα τα παραπάνω, αν προσθέσουμε ότι η Ελλάδα θα είναι απροστάτευτη σε όποια πιθανά σοκ στις αγορές (οι οποίες έχουν ήδη μπει σε μία νέα και εξαιρετικά ταραχώδη περίοδο με τους γεωπολιτικούς κινδύνους και την απειλή του εμπορικού πολέμου να βρίσκονται στο «κόκκινο»), αφού δεν θα έχει ούτε την εγγύηση του ESM, αλλά ούτε και του waiver της ΕΚΤ, να δούμε πόσο θα αντέξει η τεχνητή ευφορία που προσπαθεί να δημιουργήσει η ελληνική κυβέρνηση…

Facebook Comments