O κ. Ν. Οικονομίδης, Καθηγητής Οικονομικών στο Stern School of Business στο New York University, και Ιδρυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής του NET Institute στα πλαίσια του «Έκτακτου Οικονομικού Συνεδρίου για την Ελλάδα», που έλαβε χώρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και διοργανώθηκε από το Atlas Network και στο οποίο χορηγός επικοινωνίας ήταν το Marketnews.gr, αναλύει τα σενάρια περί Grexit της χώρας εντός και εκτός του ευρώ.

Τα σενάρια περί Grexit της Ελλάδας από το Ευρώ ολοένα και αυξάνονται  στο εξωτερικό παρά το γεγονός πως η διαπραγματευτική διαδικασία εισήλθε από χθες στην τελική ευθεία.

Από την άλλη πλευρά επικρατεί εντόνως η κινδυνολογία του Greccident, σύμφωνα με την οποία η Κυβέρνηση του Σύριζα αντιμετωπίζει  λόγω πιέσεων, το ρίσκο  να βγει από το ευρώ « κατά λάθος». Η κρίση ρευστότητας είναι αυτή που δημιουργεί τους φόβους πως  οι διαπραγματεύσεις θα γίνουν βεβιασμένα  με αποτέλεσμα η Ελλάδα να βρεθεί σε δεινή θέση. Πρόκειται για μύθο, το γεγονός πως Οι Ευρωπαίοι δεν θα τολμήσουν να αφήσουν την Ελλάδα να βγει από το ευρώ γιατί είναι καταστροφικό γι’ τους ιδίους. 

Οι Ευρωπαίοι δούλεψαν για χρόνια για να ελαχιστοποιήσουν τον οικονομικό αντίκτυπο του Grexit σε αυτούς. Αυτή τη στιγμή οι Ευρωπαίοι πολιτικοί συμφωνούν ότι ο αντίκτυπος του Grexit στην Ευρώπη θα είναι μηδαμινός. Μόνο η Ελλάδα καταστρέφεται με Grexit, όχι η Ευρώπη.

Σε συνέντευξη που μας παραχώρησε ο κύριος Νίκος Οικονομίδης, Καθηγητής Οικονομικών στο Stern School of Business στο New York University, και Ιδρυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής του NET Institute μας αναλύει τα σενάρια περί Grexit της χώρας εντός και εκτός του ευρώ αναφέροντας και τις προτάσεις του για το μέλλον της χώρας. Ο διεθνούς φήμης οικονομολόγος υποστηρίζει πως έχουν γίνει αρκετά λάθη στην φάση της διαπραγμάτευσης και η χώρα χρειάζεται ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

Κ. Οικονομίδη, στην παρούσα φάση που βρίσκεται τώρα η Ελλάδα θεωρείτε πιθανό το σενάριο περί Grexit;

Νομίζω πως υπάρχουν τρείς πιθανότητες. Πρώτη περίπτωση να επιτευχθεί η συμφωνία. Μπορεί κατά δεύτερον η Ελλάδα να χρεοκοπήσει μέσα στο ευρώ ή μπορεί να χρεοκοπήσει και έξω από το ευρώ. Εάν η χώρα οδηγηθεί σε Grexit, τότε θα υπάρξει πλήρης καταστροφή. Θα  μιλάμε πλέον για Bank run, οι πολίτες δεν θα έχουν την ίδια αγοραστική δυνατότητα καθώς τα προιόντα θα πωλούνται πιο ακριβά. Επιπροσθέτως θα ακολουθήσει η τύπωση νέου νομίσματος με άμεση συνέπεια, την εμφάνιση πληθωρισμού και ουσιαστικά θα βρεθούμε σε πολύ κακή κατάσταση πάρα πολύ γρήγορα και αυτό είναι κάτι που ούτε οι κυβερνώντες επιθυμούν. Μερικοί όμως θεωρούν πως μία χρεωκοπία της Ελλάδας δίχως να βγούμε από το ευρώ, ίσως  να είναι ένας δρόμος τον οποίο θα έπρεπε να ακολουθήσουμε. Κατά τη γνώμη μου στην περίπτωση αυτή, θα δημιουργηθούν ειδικές συνθήκες πρώτα για την Ευρωπαΐκή Κεντρική Τράπεζα (πως θα την αντιμετωπίσει και που θα οδηγηθεί η οικονομία) αλλά και θα υπάρξουν δυσκολίες για την ίδια την κυβέρνηση. Δεν το θεωρώ καθόλου απίθανο πως εάν βρεθούμε σε χρεωκοπία εντός του ευρώ μέσα σε λίγες εβδομάδες να υπάρχει Grexit. Τώρα σχετικά με το ποια είναι η πιθανότητα χρεωκοπίας, βλέποντας τις τιμές των ομολόγων  κρίνω την πιθανότητα χρεωκοπίας της χώρας 40-50%.Και αυτό αποδεικνύεται καθαρά από τις τιμές αγοράς και πώλησης των ομολόγων.

Θεωρείτε πως το 2010 έπρεπε ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου να προβεί σε χρεωκοπία της χώρας ;

Κρίνω πως θα ήταν καλύτερα να χρεωκοπήσει τότε η Ελλάδα και να κάνει το PSI αντί να το κάνει το 2012. Αλλά εάν θυμάστε πως έβλεπε ο κόσμος την χρεωκοπία τότε, θα αντιληφθείτε πως το θεωρούσαν ως κάτι πολύ αρνητικό. Εγώ είχα πει ήδη από το 2011 πως είναι κάτι το οποίο έπρεπε να γίνει άμεσα. Όλοι τότε μου λέγανε μην  το υποστηρίζεις γιατί θα θεωρηθεί  προδοσία. Τελικά όμως  οι Ευρωπαίοι το 2012 μας ανάγκασαν να το αποδεχτούμε.

Αυτή την στιγμή βρισκόμαστε ενόψει διαπραγματεύσεων, ήδη τα περιθώρια στενέυουν για το real Economy. Τι είναι αυτό που θεωρείτε ότι δυσχεραίνει τη συνεννόηση με τους εταίρους;

Εγώ νομίζω πως η σημερινή κυβέρνηση είχε την ευκαιρία όταν προεκλέχτηκε να πάει στο Eurogroup και να θέσει πως εκλέχθηκαν με στόχο μια καλύτερη διαπραγμάτευση μέσα στο ευρώ και να είχε εξαρχής διατηρήσει αυτή τν θέση και αυτή τη διάθεση από το τέλος Ιανουαρίου και μετά, οπότε θα μπορούσε να είχε επιτύχει μια καλή συμφωνία. Αλλά  εκείνο που έγινε ήταν το αντίθετο. Δηλαδή για μήνες επικρατούσαν διάφορες αλλοπρόσαλλες απόψεις που κάθε μέρα άλλαζαν, καθώς και συγχρόνως υπήρχε ένα έντονα εχθρικό κλίμα προς την Γερμανία από πλευράς της Ελλάδος. Ξαφνικά αρχίσαμε να μιλάμε για τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και για τον Ναζισμό που δεν καταλαβαίνω γιατί πραγματικά συνέβη αυτό. Δεν τίθεται θέμα συζήτησης με τη Γερμανία, εμείς μιλάμε με όλους του Ευρωπαίους. Πέρα από αυτό κρίνω πως δεν βοήθησε καθόλου το γεγονός πως η παρούσα κυβέρνηση διαμήνυε παντού πως θα αλλάξουμε την Ευρώπη. Όλα αυτά έφεραν εμπόδια στην διαπραγμάτευση. Η Διαπραγματευτική τακτική της Ελλάδας,  τους τελευταίους 3-4 μήνες ήταν λανθασμένη.

Τίθεται θέμα αξιοπιστίας από πλευράς μας;

Αναξιόπιστος είσαι όταν λες κάτι και πράττεις το αντίθετο. Στην περίπτωση της Ελλάδας,  το πρόβλημα ήταν ότι δεν μιλούσε η χώρα με μία φωνή. Άλλα έλεγε ο κ. Βαρουφάκης, άλλα ο κ. Τσίπρας. Αυτό δημιουργεί ένα κλίμα ασυνεννοησίας που σαφέστατα δεν κάνει την συμφωνία εύκολη για του εταίρους.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, έαν κλείσει η διαπραγμάτευση τις προσεχείς ημέρες, τι κρίνετε πως θα πρέπει  να κάνει άμεσα η χώρα για να επέλθει σε ρυθμούς ανάπτυξης;

Το πώς θα υπάρξει ανάπτυξη και το κατά πόσο θα πραγματοποιηθεί σε γρήγορους ρυθμούς ή όχι εξαρτάται από τους όρους της συμφωνίας. Δηλαδή πρέπει οι όροι της συμφωνίας να δημιουργούν περιθώρια για ένα καλύτερο περιβάλλον για τις ιδιωτικοποιήσει και για το επιχειρείν γενικά, να υπάρξει μείωση των φόρων προς τις επιχειρήσεις, να δημιουργηθεί ένα ανταποδοτικό συνταξιοδοτικό σύστημα έτσι ώστε  περίπου όσο πληρώνεις να παίρνεις  με επιτόκιο και πολλά άλλα. Χρειαζόμαστε μια συμφωνία που θα βοηθήσει τη χώρα να οδηγηθεί στην ανάπτυξη και όχι να εμμένουμε μόνο στο να παραμείνουν οι μισθοί και οι συντάξεις ως έχουν. Το αναπτυξιακό μοντέλο που θα θέλαμε να έχουμε διαφέρει κατά πολύ σε θέματα στόχων όταν λέμε πως διατηρούμε μισθούς και συντάξεις σταθερούς και διαφορετικό όταν λέμε θα προσπαθήσουμε να αυξήσουμε το εθνικό προιόν. Πολλές φορές οι στόχοι δεν είναι συμβατοί. Όταν κάνουμε μια ανάλυση πρέπει να σκεφτούμε τι μπορεί να λειτουργήσει και τι όχι. Αναμφισβήτητα η ελληνική οικονομία χρειάζεται μεταρρυθμίσεις ανεξάρτητα με τους δανειστές μας ούτως ώστε οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αυτέ να συμβάλλουν στη μακροπρόθεση βελτίωση της οικονομίας μας.

Facebook Comments