Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί διαφωνούν σχετικά με το από πού θα προέλθουν τα 300 δισ. ευρώ του νέου επενδυτικού τους σχεδίου. Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που είχε την ιδέα κατάφερε να πείσει τις κυβερνήσεις να υποστηρίξουν επί της αρχής το επενδυτικό του σχέδιο.

Ωστόσο τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης διαφωνούν ως προς τη μορφή του σχεδίου και κατά πόσο θα πρέπει να επιβαρύνει τα δημόσια ταμεία. Διαφορές εξακολουθούν να υπάρχουν, ιδιαίτερα μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας, για το πως θα πρέπει να οργανωθεί το επενδυτικό πρόγραμμα και ποιοί είναι οι καλύτεροι τρόποι ώστε να προσελκύσουν το ενδιαφέρον ιδιωτών επενδυτών.

Το σχέδιο προέβλεπε εξαρχής ότι οι κυβερνήσεις θα προσφέρουν μόνο όσα χρήματα αρκούν ώστε να κινητοποιήσουν ιδιώτες επενδυτές ώστε να επενδύσουν σε επιχειρηματικά σχέδια που είτε είχαν κριθεί από την αγορά ως υπερβολικά ριψοκίνδυνα ή ως ανεπαρκώς κερδοφόρα. Τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αρχίσει να εξετάζει προτάσεις όπως να χρησιμοποιηθούν χρηματοπιστωτικά εργαλεία που θα επιτρέπουν τις πρώτες ζημιές από ένα επενδυτικό σχέδιο να τις υφίσταται ο δημόσιος τομέας. Η γαλλική κυβέρνηση επιθυμεί κάτι τέτοιο να δηλωθεί ρητά και οι κοινοί πόροι που θα προσφέρει η Ευρώπη να πάρουν τη μορφή εγγυήσεων προς τους ιδιώτες επενδυτές αντί να έχουν τη μορφή δανείων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Το Παρίσι προτείνει να χρησιμοποιηθούν κεφάλαια ύψους 80 δισ. ευρώ που παραμένουν αχρησιμοποίητα στο θησαυροφυλάκιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM). Το πρόβλημα με τη γαλλική πρόταση είναι ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας δημιουργήθηκε μέσω ευρωπαϊκής Συνθήκης και απαγορεύεται χρήση των κεφαλαίων του για οποιονδήποτε άλλο λόγο παρά μόνο για την κάλυψη ζημιών που έχουν προκύψει από την χορήγηση δανείων από τον ESM. Και στη Γερμανία δεν τους αρέσει ιδιαίτερα η παρερμηνεία των Συνθηκών.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, δήλωσε πρόσφατα ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας δεν φτιάχτηκε για να χρηματοδοτεί “όλες τις πιθανές δημιουργικές ιδέες”. Από την άλλη πλευρά η ανακύκλωση χρημάτων από άλλους οργανισμούς θα αναδείκνυε το βασικό πρόβλημα του σχεδίου Γιούνκερ: Για ποιό λόγο είχαν αρχικά δοθεί αυτά τα χρήματα; Προτού οι Ευρωπαίοι ηγέτες εκπονήσουν ένα σχέδιο που προσπαθεί να εντυπωσιάσει με έναν μεγάλο αριθμό σαν επικεφαλίδα, ίσως να θελήσουν να αναλύσουν γιατί δεν απέδωσαν προηγούμενες προσπάθειες, όπως η πρωτοβουλία με τίτλο “ανάπτυξη και θέσεις εργασίας” που ανακοινώθηκε το 2012 και υποτίθεται ότι θα χρηματοδοτούνταν με 120 δισ. ευρώ. Ακόμη και η προοπτική ότι ο δημόσιος τομέας θα υποστεί πρώτος τις όποιες ζημιές προκύψουν από μια επένδυση δεν αρκεί ώστε να ωθήσει τους επενδυτές να ακολουθήσουν τα σχέδια κυβερνήσεων που δείχνουν τόσο λίγη εμπιστοσύνη στο οικονομικό μέλλον της Ευρώπης.

Facebook Comments