Κανονικά, ο τίτλος θα έπρεπε να ειναι”πόσο στοιχίζει μια πρόωρη συνταξιοδότηση και γιατί κανείς δεν αντιδρά στο μαζικό αυτό έγκλημα;”, αλλά θα ήταν πολύ μακρύς. Καθώς λοιπόν ακούμε συνεχώς για μαζικές πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, το αντιμετωπίζουμε ελαφρά τη καρδία, κυρίως νομίζω γιατί κανείς δε μας είπε ποτέ τι κόστος έχουν για το κοινωνικό σύνολο.

Ήδη διαβάζουμε ότι μετά τις εκατοντάδες χιλιάδες ήδη προώρως συνταξιοδοτουμένων, άλλες 120.000 ετοιμάζονται, πριν μπει κάποιο φρένο στη διαδικασία, με επιμονή της τρόικας. Άνθρωποι καθ´ όλα υγιείς, καλά εκπαιδευμένοι, ταλαντούχοι και σε εξαιρετικώς παραγωγική ηλικία, βγαίνουν σε αποστρατεία – προφανώς θεωρώ αυτονόητη την έμπρακτη αλληλεγγύη σε  συμπολίτες μας ανίκανους ή με περιορισμένη ικανότητα προς εργασία. Αναφέρομαι όμως σε όσους λαμβάνουν πρόωρες συντάξεις όχι για λόγους υγείας και λέω παραγωγικοί μετά λόγου γνώσεως, καθώς στην κυρίως επιχειρηματική μου δραστηριότητα, διεθνώς μακράν οι καλύτεροι είναι οι πενηντάρηδες και εξηντάρηδες

Καθώς όμως οι συντάξεις είναι πραγματικά χρήματα, δικά μου και δικά σας και όλων των αγρίως φορολογουμένων  εν Ελλάδι πολιτών, πόσο νομίζετε οτι μας στοιχίζει το σπορ; Επειδή ειναι δύσκολο να γίνουν οι υπολογισμοί, το ερώτημα πρέπει να τεθεί αλλιώς. Αν έπρεπε οι υπεύθυνοι που φορτώνουν την κοινωνία με το βαρύ κόστος να τα πληρώσουν από την τσέπη τους, ως ιδιώτες, πόσα θα έπρεπε να δώσουν; Σας φαίνεται περίεργο; Κι όμως είναι απλό. Για όσους απο μας έχουμε ζήσει στο εξωτερικό, αυτή η δυνατότητα ειναι γνωστή: υπάρχουν οργανισμοί, ασφαλιστικοί ή τραπεζικοί που με μεγαλη χαρά αναλαμβάνουν να καταβάλουν εφ´ όρου ζωής χρήματα σε όποιον τους υποδειχθεί, αρκεί βεβαίως να τους καταβληθεί το αντίστοιχο κεφάλαιο. Αυτού του τύπου οι επενδύσεις ονομάζονται στον αγγλοσαξωνικό κόσμο annuities, στα ελληνικά θα λέγαμε πληρωμές προσόδου ή πρόσοδοι. Ένα είδος ιδιωτικής συντάξεως δηλαδή, καταβαλομένη ετησίως ή μηνιαίως. 

Γνωρίζοντας λοιπόν οτι είναι απολύτως εφικτό να λαμβάνεις ισοβίως χρήματα, έψαξα να βρώ πόσα χρήματα πρέπει να δώσει για σενα κάποιος για να παίρνεις καθε μήνα ένα ποσό. Η πρώτη μου έκπληξη ήταν στο ότι πρόσοδοι για άτομα κάτω των 55 δεν είναι ευρέως διαθέσιμες. Επειδή έχουν πολύ βαρύτερο κόστος, πρέπει να προηγηθεί ειδική -και ακριβότερη- συμφωνία. Έπειτα, οι όροι δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς των κρατικών ή κρατικώς εγγυημένων συντάξεων. Κι όσο για το κόστος; Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, δίνοντας ένα εκατομμύριο βρετανικές λίρες (1.000.000 £) για αρχή, διαφορετικές εταιρείες δίνουν τα κάτωθι ποσα ανά μήνα 1.
 

Εταιρία

Μηνιαία καταβολή

Aviva

1695

Canada Life

1632

Legal & General

1622

Saga

1550

Prudential

1504


Εντυπωσιακό; Για να πάρεις 1600 λίρες κάθε μήνα, πρέπει να δώσεις 1 εκατομμύριο στα 55 σου, χωρίς να υπολογίζουμε φάρμακα, νοσήλεια κοκ που πρέπει να τα πληρώσεις έξτρα. Μιλάμε μόνο για πρόσοδο, ένα σκέτο χρηματικό ποσό κάθε μήνα και μετά βγάλτα πέρα μόνος σου.

Καθώς κάθε σύνταξη καθαρού ποσού 1000 € στοιχίζει στην πραγματικότητα στο ταμείο έως και υπερδιπλάσια λαμβανομένων υπ´ όψιν των κρατήσεων, φόρων και ιατροφαρμακευτικού κόστους, καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι με αντίστοιχα ποσά κ επιτόκια μεταξύ λίρας και ευρώ κλπ, είναι σαν κάποιοι να χαρίζουν και άλλοι λαμβάνουν, ποσά της τάξεως του εκατομμυρίου € (τα δε «ρετιρέ», εκατομμυρίων) με κάθε πρόωρη συνταξιοδότηση στα 55 και μάλιστα με πολύ καλύτερους όρους από ό,τι μπορεί να δώσει ιδιωτικός ασφαλιστικός φορέας.  Ασφαλώς και κάποια από αυτά τα χρήματα είναι ήδη καταβεβλημένες εισφορές. Αλλά, μια που όλοι γνωρίζουμε ότι τα όποια αποθεματικά κουρεύτηκαν με τους απίθανους χειρισμούς πριν και κατά το PSI και οι συντάξεις δεν είναι ανταποδοτικές, αλλά τις πληρώνουν οι φορολογούμενοι, διερωτώμαι ειλικρινώς: τι στο καλό επιτρέπουμε να γίνεται στην Ελλάδα; 

Εάν δεν είναι ήδη γνωστό, ας τονισθεί  μια ακόμη φορά ότι τα χρήματα δε βγαίνουν στα δέντρα, ούτε φυτρώνουν στα βοσκοτόπια. Για να πληρωθεί κάποιος πρέπει κάποιος άλλος να πληρώσει. Όταν λοιπόν μια σχετικώς χαμηλή  πρόωρη συνταξιοδότηση στα 55 αντιστοιχεί σε τουλάχιστον  ένα ζεστό εκατομμύριο κατά μέσο όρο, κάποιος θα πρέπει να το πληρώσει αυτο το βάρος. Κι αυτος ο κάποιος είμαστε οι υπόλοιποι πολίτες. 

Σε αντίθεση με τους φίλους νεοφιλελευθέρους, πιστεύω ότι το κράτος θα πρεπει να παρέχει δυνατότητες παιδείας, υγείας, προνοίας κοκ σε όλους τους πολίτες και δη στους λιγότερο δυνατούς. Αλλά, εάν χαρίζουμε εκατομμύρια και πολύ παραπάνω σε κάποιους προνομιούχους που. θα βρεθούν τα χρήματα για τους μη-προνομιούχους; Χωρίς να αναφερθώ καν στο προφανές ερώτημα: μπορείτε να μου δείξετε πολλούς επιχειρηματίες, που αγωνίστηκαν, έδωσαν δουλειές, ρίσκαραν, πλήρωσαν φόρους στην Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες και έχουν στην άκρη πανω από 1.000.000€ στα 55; 

Αφήνω τελευταίο το απίστευτο ηθικό  και οικονομικό κόστος ή μάλλον Σκάνδαλο, να εξαναγκάζονται κατ΄ουσίαν παραγωγικότατα άτομα σε αποστρατεία. Επαναλαμβάνω, ωθούνται στην έξοδο απο την παραγωγή οι καλύτερες ηλικίες για πάρα πολλές εργασίες. Και αναρωτιέμαι εν τέλει μήπως η καθεστηκυία τάξη έχει μια θεμελιωδώς απαξιωτική άποψη για τους δημοσίους υπαλλήλους. Τους θεωρεί ανεξαιρέτως τόσο άχρηστους που αν διώξει τους πλέον έμπειρους και ώριμους θα μπορέσει ο κρατικός μηχανισμός να παράξει έστω και αυτές τις υποτυπώδεις υπηρεσίες που έχει να δείξει στους -αγρίως φορολογουμένους- πολίτες του; Είναι δυνατόν να ισχύει αυτό;

Ακούμε και βιώνουμε ιστορίες όπου οι ανήμπορες γριές πεθαίνουν αβοήθητες, οι φτωχοί ασθενείς πετιώνται σαν τα αδέσποτα στα ράντσα κρατικών νοσοκομείων, οι πρώην νοικοκυραίοι είναι ανασφάλιστοι και υπερχρεωμένοι, ολόκληρες ομάδες απομάχων τις ζωής λαμβάνουν συντάξεις πείνας και οι άστεγοι γεμίζουν τους δρόμους όχι επειδή δεν υπάρχουν χρήματα, αλλά επειδή ως κοινωνία επιλέγουμε να χαρίζουμε εκατομμύρια σε άριστα εκπαιδευμένους, καθ´όλα υγιείς ταλαντούχους και ικανούς ανθρώπους για να σταματήσουν να παράγουν! Αυτά που περιμένουμε από ένα κοινωνικό κράτος ευλόγου μεγέθους για όλους, δεν μπορούν να αντικατασταθούν με τέτοιες  συμπεριφορές προς μεγάλες έστω ομάδες ψηφοφόρων. 

 
Είναι μια πανάκριβη τρέλα  και πρέπει να σταματήσει. Τα εκατομμύρια στους γονείς για να πληρώνονται χωρίς να παράγουν, είναι η καταδίκη των παιδιών και των υπολοίπων, μη προνομιούχων γονιών, που ούτε να παράξουν μπορούν, ούτε να πληρωθούν. 

 

1 μπορείτε να το υπολογίσετε μόνοι σας με διαφορετικές παραμέτρους εδω: http://www.find.co.uk/pensions/annuities_centre/annuities-calculator. Για τον πιο πάνω πίνακα χρησιμοποίησα παραδοχή τιμαριθμικής αναπροσαρμογής και δικαιώματος συζύγου για λήψη 66% της συντάξεως μετά θανατον. Προφανώς οι κρατικές συντάξεις είναι πολύ ευνοϊκότερες καθώς περιλαμβάνουν διάφορες άλλες καλλυψεις οπότε το 1 εκατομμύριο θα πρέπει να θεωρείται σημαντικώς υπολειπόμενο του πραγματικού κεφαλαιακού κόστους αντιστοίχου προσόδου.

Facebook Comments