Από τη μια μεριά είναι ο Μιχελογιαννάκης. Επί χρόνια στέλεχος της κραταιάς Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ του Ηρακλείου Κρήτης και από τα 35 του υποψήφιος σε κάθε είδους εκλογή. Στις Δημοτικές Εκλογές το 1998 και το 2002, στις Νομαρχιακές το 2006, και στη συνέχεια στις βουλευτικές του 2009 με το ΠΑΣΟΚ, το 2012 με τη ΔΗΜΑΡ και πλέον ενταγμένος στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ανήκει στο πολιτικό προσωπικό που αναδείχθηκε σε πανελλήνιο επίπεδο μέσα στην κρίση. Φασαριόζος, ακραίος στις εκφράσεις του, παλαιότερα φανατικός οπαδός του ΓΑΠ, μετά του Κουβέλη, τώρα με Τσίπρα, αύριο πιθανώς πάλι με τον ΓΑΠ, που κρατά ισχυρούς δεσμούς με το Ηράκλειο. Κέρδισε την προσοχή των ΜΜΕ ως «επαναστάτης» και τη διατηρεί ως τέτοιος, καθώς κανείς δεν τον θυμάται για την πολιτική του πρόταση. Κανένα από τα κόμματα που τον φιλοξένησαν, άλλωστε, δεν του εμπιστεύτηκε ποτέ κάποια σοβαρή ευθύνη. Η σημαντικότερη θέση διοίκησης που έχει αναλάβει στην πολιτική του πορεία ήταν Αντιδήμαρχος. Αναμένει, όμως να γίνουν εκλογές σύντομα για να κυβερνήσει.

Στον αντίποδα ακριβώς, είναι ο Σταύρος Δήμας, ο εκπρόσωπος του «παλιού πολιτικού προσωπικού».  Εργάστηκε επί 7 χρόνια στην Wall Street και μετά στη Διεθνή Τράπεζα του ΟΗΕ. Ήταν μέλος της Επιτροπής που έκανε τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Επελέγη από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας το 1977 και από το 1981 εκλεγόταν στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κορινθία. Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και υπουργός επί Μητσοτάκη, γραμματέας κοινοβουλευτικής ομάδας επί Έβερτ και Καραμανλή, αντιπρόεδρος του κόμματος επί Σαμαρά.

Επίτροπος της Ε.Ε. το 2004,  πρώτα για το χαρτοφυλάκιο της Απασχόλησης και των Κοινωνικών Υποθέσεων και μετά για θέματα περιβάλλοντος, ενώ έχει υπηρετήσει 5 Υπουργεία (Οικονομίας, Εμπορίου, Γεωργίας, Ανάπτυξης και Εξωτερικών με τους τίτλους που έχουν σήμερα).

Για τους σχολιαστές του διαδικτύου είναι μάλλον «βαρετός» μιας και. παρότι ξεκίνησε από το χώρο του Κέντρου στα φοιτητικά του χρόνια, ήταν σε όλη του τη θητεία του στο Κοινοβούλιο, στο ίδιο κόμμα. Και παρότι διαφώνησε κατά καιρούς με Μητσοτάκη, Καραμανλή και Σαμαρά, ποτέ δεν αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία.

Για το Ποτάμι η επιλογή του Σταύρου Δήμα, είναι “ανάκληση εφεδρειών” και απόδειξη ότι «το παλιό πολιτικό σύστημα αδυνατεί να ξεπεράσει τον εαυτό του», ενώ ο ίδιος είναι «ένας έντιμος και μετριοπαθής πολιτικός, περιχαρακωμένος όμως στα στενά όρια του κομματικού συστήματος». Πιθανότατα ο Σταύρος Δήμας δεν θα έβρισκε θέση στα ψηφοδέλτια του Ποταμιού.

Δεν είναι «φρέσκο πρόσωπο», ούτε trendy, δεν σχολιάζει αφ’ υψηλού την επικαιρότητα από δημοφιλείς ιστοσελίδες, ούτε διαλέγεται με παλιούς αριστερούς σε εναλλακτικά εστιατόρια και μπαράκια. Σπατάλησε (μάλλον αυτό το ρήμα θα επέλεγε ο ποταμίσιος συντάκτης) τα χρόνια του στη Βουλή, σε βαρετές συσκέψεις και επιτροπές στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ή συζητώντας με πολίτες σε χωριά της Κορινθίας.

Αντίθετα ο Μιχελογιαννάκης, μπορεί να αποτελούσε επιλογή του Ποταμιού για το Νομό Ηρακλείου, αν δεν είχε προλάβει να συμμετάσχει στην «μεταρρυθμιστική προσπάθεια» του ΓΑΠ το 2009 και να αλλάξει έκτοτε 3 κόμματα. Με αυτόν το πολιτικό σύστημα σίγουρα ξεπερνά τον εαυτό του.

Έχουν ένα κοινό, Δήμας και Μιχελογιαννάκης, αμφότεροι έχουν διατελέσει απεργοί πείνας. Ο Δήμας έκανε την απεργία με τον αείμνηστο Παπαγιαννάκη, πολύ πριν αυτό γίνει της μόδας. Ο Μιχελογιαννάκης το έκανε, μιμούμενος τη δόξα του Νίκου Ρωμανού, αφού διασφάλισε ότι αυτός θα είναι ο απεργός πείνας του ΣΥΡΙΖΑ, η εμπροσθοφυλακή της επανάστασης. Το σύνθημα του είναι «σπάστε τον καναπέ». Θα μπορούσε να λέγεται και «σπάστε το τραπέζι συσκέψεων».

Προσπαθεί να ενισχύσει το πρότυπο του ακτιβιστή πολιτικού, όπως και κάποιοι συνάδελφοι του από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ ή εσχάτως από το Ποτάμι. Και φυσικά δεν θα ψηφίσει για Πρόεδρο τον Σταύρο Δήμα, που εκπροσωπεί έναν τελείως διαφορετικό πρότυπο πολιτικού, που έχει διακριθεί σε τραπέζια συσκέψεων, στο Κοινοβούλιο, στην Κυβέρνηση και στην Κομισιόν διαλεγόμενος και διαπραγματευόμενος για πολιτικές και όχι συνθήματα.

Μέσα στις επόμενες ημέρες η εθνική αντιπροσωπεία καλείται να ψηφίσει το Σταύρο Δήμα ή τη διάλυσή της. Κυρίως καλείται να επιλέξει ποιο από τα δύο πρότυπα πολιτικής είναι το παλιό και ποιο το νέο.

Facebook Comments