Είδαμε το πως αντιλαμβάνονται την ανάληψη πολιτικής ευθύνης στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τα λεγόμενα του κ.Βερναρδάκη. Εγώ θα παραθέσω τα λόγια του Δημήτριου Τσάτσου, ενός από τους κορυφαίους συνταγματολόγους που πέρασαν από την χώρα μας.“Ο καταλογισμός πολιτικής ευθύνης σε μέλος της Κυβέρνησης ή στην Κυβέρνηση συλλογικά,είτε η ομολογία πολιτικής ευθύνης,συνεπάγεται την πτώση,την παραίτηση της Κυβέρνησης,όπως ως νομική υποχρέωση προκύπτει από το άρθρο 85 του Συντάγματος και διαδικαστικά οργανώνεται από το άρθρο 84-παράγραφοι 2-7”, αναφέρει. Παραθέτω τα λόγια αυτού του ανθρώπου γιατί ποιος είμαι εγώ που θα ορίσω την σημασία της πολιτικής ευθύνης;

Θα εστιάσω όμως στην ευθύνη ως υποχρέωση απέναντι στην κοινωνία και στην υποχρέωση ως απαραίτητο συστατικό στοιχείο για την ύπαρξη της ίδιας της κοινωνίας. Έχουμε μάθει να απαιτούμε να τηρούνται όλα μας τα δικαιώματα, να παλεύουμε για αυτά και να τα διεκδικούμε. Δίκαιο. Αν όμως δεν έχουμε το σθένος να αναλάβουμε τις ευθύνες μας όταν έχουμε σφάλλει τότε συγγνώμη που θα το πω αλλά δεν είναι έντιμη η διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Γιατί όπως απαιτούμε να μην καταπατά κανείς τα δικαιώματα μας γιατί αυτό είναι το πρέπον τότε επίσης πρέπει να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν γιατί είναι εξίσου το πρέπον. Το σωστό και το λάθος δεν το ορίζω εγώ. Το ορίζει η λειτουργία και η ροή της κοινωνίας. Υπάρχουν αυτοί οι άγραφοι κανόνες που διέπουν την ανθρωπότητα. Αν θέλω να έχω καθαρή την υπόληψη μου και να νιώθω περήφανος για το ποιον μου,θα πρέπει ναι μεν να παλεύω για τα δικαιώματα μου αλλά να αναλαμβάνω και τις ευθύνες μου. Ευθύνη προκύπτει και αποδίδεται αυτόματα σε αυτόν που προέβει σε μια ενέργεια. Ο Πρωθυπουργός δεν προέβει σε καμία ενέργεια όλο το διάστημα της θητείας του σχετικά με μέτρα προστασίας έναντι των πυρκαγιών, άρα είναι καθαρός. Αυτό μας λέτε; Η κάθε μου πράξη στην ζωή αυτή μου αποδίδει μια ευθύνη την οποία υποχρεούμαι να αναλάβω. Μα και η αδράνεια μου αποδίδει ευθύνη. Ξέρετε, η ευθύνη δεν αναγνωρίζεται και δεν τιμάται με τα λόγια. Εφαρμόζεται στην πράξη.

Να σας πω και για τους προηγούμενους. Το γεγονός ότι και οι προηγούμενοι είναι υπόλογοι για αυτήν την καταστροφή δεν λύνει το πρόβλημα. Εστιάζοντας στο παρελθόν, χάνεις το μέλλον. Και στο κάτω κάτω της γραφής τι μας ενδιαφέρει πιο πολύ; Να λύσουμε το πρόβλημα ή να το μεταφέρουμε στον επόμενο έχοντας γλιτώσει εμείς; Και να γλιτώσει ο Αλέξης γιατί; Γιατί είναι 44 ετών; Οι ευθύνες και τα δικαιώματα που έχει κανείς απέναντι στο κράτος και απέναντι στον ίδιο τον λαό δεν σχετίζονται με τα χρόνια που έχει ζήσει. Όταν κάποιος αποκτά το δικαίωμα ψήφου έχει ακριβώς ίδια δικαιώματα με αυτόν που μόλις συνταξιοδοτήθηκε. Γιατί έτσι είναι ο νόμος, έτσι είναι δομημένη η κοινωνία που εμείς κατασκευάσαμε για να μην αδικείται κανείς και έτσι πρέπει να είναι. Δεν αποκτά κανένα ελαφρυντικό ο Πρωθυπουργός επειδή είναι 44 χρονών, ο οποίος όχι μόνο δεν παραιτήθηκε ο ίδιος αλλά δεν ζήτησε την παραίτηση κανενός Υπουργού του,όπως δεν αποκτώ και εγώ κανένα ελαφρυντικό την δεδομένη στιγμή που ασκώ κριτική επειδή είμαι 19 ετών.

Μπορώ να ανεχτώ έναν χρόνο ακόμη τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, μπορώ να ζω μέσα στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που μας ανάγκασαν να ζούμε, αλλά δεν ανέχομαι να προσβάλλεται ο θεσμός του Πρωθυπουργικού αξιώματος επειδή κάποιοι στην πραγματικότητα αδιαφορούν για τις ευθύνες τους. Η υποτίμηση και η προσβολή των θεσμών είναι σαν τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν. Δεν γυρίζει τίποτα πίσω. Και δεν φτάνει που χάθηκαν τόσες ζωές, δεν νοιάστηκε κανείς να προστατέψει τον θεσμό και να παραιτηθεί. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι χειρότερο.

Facebook Comments