Αρχικά να συμφωνήσουμε σε δύο, κατά την άποψή μου, αυτονόητες παραδοχές.

Πρώτον, το Σύνταγμα, δεν είναι κουρελόχαρτο να το ερμηνεύει ο καθένας όπως τον βολεύει.

Δεύτερον, τόσο κατά γράμμα όσο και στο πνεύμα του, το Σύνταγμα πρέπει να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον της χώρας και του λαού.

Άκουσα με προσοχή τις προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα για την συνταγματική αναθεώρηση. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν υπηρετούν τις αυτονόητες παραδοχές που προανέφερα αλλά απλώς τις μικροκομματικές του επιδιώξεις.

Σε κάθε άλλη περίπτωση αυτές οι προτάσεις θα ήταν ό,τι έπρεπε για συζητήσεις επί συζητήσεων καφενειακού τύπου. Όμως τις κατέθεσε ο πρωθυπουργός της χώρας και όχι κάποιος τυχάρπαστος… Και με διάθεση συναίνεσης λέει..

Στην πραγματικότητα λοιπόν με εξαίρεση το νόμο περί ευθύνης υπουργών, συναίνεση δεν βλέπω να επιτυγχάνεται πουθενά.

Ας δούμε τι προτείνει…

Καθιέρωση συνταγματικά του συστήματος της απλής αναλογικής. Ωραίο κόλπο. Δυνατός και απαραίτητος ο ΣΥΡΙΖΑ είτε παίρνει 35%, είτε παίρνει 4%.

Και σε περίπτωση που το εκλογικό αποτέλεσμα δημιουργεί συνθήκες ακυβερνησίας δεν θα τρέχει κάστανο προφανώς για τον κ. Τσίπρα. Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα έχει πει πολύ σωστά ο Παύλος Μπακογιάννης αλλά είναι άλλο να σχηματίζονται κυβερνήσεις συνεργασίας κατ’ανάγκη και άλλο κατά συρροή.

Πάμε στον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ορθά προτείνει να αποσυνδεθεί από τη διάλυση της Βουλής και να μην είναι εφικτό αυτό που έκανε εκείνος το 2014 προκειμένου να προκαλέσει εκλογές.

Προτείνει συγκεκριμένα, μετά τις τρεις πρώτες ψηφοφορίες στη Βουλή, ο Πρόεδρος να εκλέγεται με 151 ψήφους ή απευθείας από το λαό όπως έχει πει πρώτος ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Μέχρι εδώ πάει κάπως καλά αλλά το πήγε και παραπέρα. Σε μια άλλη εκδοχή λέει να δίνεται 6μηνη παράταση στη θητεία του Προέδρου και κάθε μήνα να διεξάγεται  ψηφοφορία εκλογής του διαδόχου του με τους υποψηφίους να είναι δυνατόν να αλλάζουν. Μιλάμε για μπάχαλο και άνευ προηγουμένου αναταραχή στην πολιτική ζωή του τόπου… «Μεγάλη αναταραχή, ωραία κατάσταση»…

Προτείνει επίσης ο πρωθυπουργός να είναι απαραίτητα βουλευτής. Σου λέει, «ο κόσμος έβγαλε σπυριά με τον Παπαδήμο που είναι ο πιο πρόσφατος τέτοιος πρωθυπουργός, ας το εκμεταλλευτώ». Και σε περίπτωση ακυβερνησίας τι γίνεται; Δεν μας λέει.

Με την πρότασή του δεν θα είχε σχηματιστεί ποτέ η κυβέρνηση Ζολώτα το ταραγμένο ’89 και η χώρα θα εξακολουθούσε να παραπαίει.. Δεν θα είχε σχηματιστεί επίσης η κυβέρνηση Παπαδήμου..Τώρα, αν άλλη κυβέρνηση, αιρετού πρωθυπουργού, θα έκανε κάτι διαφορετικό από όσα έκανε η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν παίρνω όρκο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πάντως ήταν εξόχως νεοφιλελεύθερη μπροστά στην κυβέρνηση Παπαδήμου..

Να έχουν μας είπε επίσης οι βουλευτές δικαίωμα εκλογής μέχρι τρεις θητείες. Τώρα που το σκέφτομαι θα είχαμε γλυτώσει από τον ίδιο πριν γίνει πρωθυπουργός και άρα δεν θα είχε ζήσει η χώρα την τραγική περίοδο διακυβέρνησής του. Ωστόσο ταυτόχρονα θα είχαμε στερηθεί πολύ νωρίς σημαντικούς Έλληνες πολιτικούς που άφησαν μετρήσιμο έργο στον τόπο. Είναι πρόταση που δημιουργεί εντυπώσεις και χαϊδεύει τα αυτιά εκείνων που εύκολα και για όλα κατηγορούν τους «κακούς πολιτικούς έτσι που μας κατάντησαν»… αλλά εξακολουθούν ταυτόχρονα να βγάζουν με τη ψήφο τους, τους ίδιους και τους ίδιους..

Πρότεινε όμως και κάτι άλλα απίθανα. Να προστατεύσουμε λέει το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα από την επέλαση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Τι εννοεί; Να μην ιδιωτικοποιηθούν; Μα στο υπερταμείο αυτός έβαλε τις ΔΕΚΟ.. Μήπως εννοεί να επιβληθεί δια του Συντάγματος μονοπώλειο και να μην υπάρχει η δυνατότητα λειτουργίας ιδιωτικών εταιρειών.. ; Φαντάζομαι γνωρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν συζητά τέτοιες ιδεοληπτικές αγκυλώσεις..

Βγήκε και στα κάγκελα υπέρ των δημοψηφισμάτων. Ωραίο και αριστερό! Τι κι αν το αποτέλεσμα στο δημοψήφισμα του 2015 το αγνόησε στην πράξη και έκανε το ακριβώς αντίθετο..

Να μπορεί λέει ο λαός με 500.000 υπογραφές να επιβάλλει τη διενέργεια δημοψηφίσματος για κρίσιμο εθνικό θέμα και με 100.000 για ψηφισμένο νομοσχέδιο.

Μιλάμε για πρώτης τάξεως αλλοίωση του Πολιτεύματος της αντιπροσώπευσης το οποίο έμμεσα πρόσβαλε κιόλας λέγοντας πως αυτό που συμβαίνει δεν είναι δημοκρατία αλλά αριστοκρατία..

Εκεί πάντως που θα περίμενε κανείς να επιχειρήσει τη μεγάλη αλλαγή είναι στις σχέσεις Εκκλησίας – Κράτους.

Αν δεν το επιχειρούσε αριστερή κυβέρνηση, με πρωθυπουργό που διαχρονικά πιστεύει στο διαχωρισμό, ποιος θα το έκανε…;!

Αμ δε.. Ούτε αυτό. Βλέπετε ξέρει ότι ο λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία διαφωνεί γιατί έχει μάθει αλλιώς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επίσης διαφωνεί και συν τοις άλλοις βρε παιδιά δεν είναι ώρα να ανοίγεις μέτωπο με τον Αρχιεπίσκοπο…

Έτσι με αυτά και με τ’άλλα, και αυτή τη φορά η συνταγματική αναθεώρηση θα είναι ρηχή.. Τουλάχιστον πάντως θα αλλάξει σίγουρα ο νόμος περί ευθύνης υπουργών αλλά δεν αρκεί…

ΥΓ: Δεν έπεσα από τα σύννεφα που δεν είπε λέξη ο πρωθυπουργός για το άρθρο 16 και το άσυλο. Οι kolotoumpes γίνονται επιλεκτικά. Όπου συμφέρει.

Facebook Comments