Τα ελληνικά ομόλογα παραμένουν μία επένδυση υψηλού ρίσκου – ποιες οι προοπτικές για το 2019
Τις χειρότερες επιδόσεις διεθνώς μετά τα ιταλικά και τα αμερικάνικα ομόλογα σημειώνουν τα κρατικά ομόλογα της Ελλάδας το 2018
Τις χειρότερες επιδόσεις διεθνώς μετά τα ιταλικά και τα αμερικάνικα ομόλογα σημειώνουν τα κρατικά ομόλογα της Ελλάδας το 2018
Τις χειρότερες επιδόσεις διεθνώς μετά τα ιταλικά και τα αμερικάνικα ομόλογα σημειώνουν τα κρατικά ομόλογα της Ελλάδας το 2018, αποδεικνύοντας πως οι δοκιμαστικές έξοδοι στις αγορές που πραγματοποίησε το ελληνικό Δημόσιο, κάθε άλλο παρά έβαλαν ξανά στο ραντάρ των επενδυτών τα ελληνικά assets. Παράλληλα, γίνεται επίσης σαφές πως τα ελληνικά ομόλογα παραμένουν μία επένδυση υψηλού ρίσκου καθώς η ρηχότητα της αγοράς τα καθιστά εξαιρετικά ευάλωτα στις διεθνείς εξελίξεις.
Μπορεί πριν από έναν περίπου χρόνο να ολοκληρώθηκε το swap των ομολόγων του PSI το οποίο είχε δημιουργήσει ελπίδες σημαντικής ενίσχυσης της ρευστότητας στην ελληνική αγορά κρατικών τίτλων, μπορεί τον Ιανουάριο αυτού του έτους η απόδοση του 10ετούς ομολόγου να βρέθηκε στο 3,6% σε χαμηλά 12 ετών δημιουργώντας προσδοκίες για πλήρη επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, ωστόσο όλες αυτές οι προσδοκίες κατέρρευσαν.
Η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου διαμορφώνεται σήμερα κοντά στο 4,4% έχοντας αυξηθεί κατά 29 μονάδες βάσης το τελευταίο 12μηνο, ενώ το spread έναντι των γερμανικών φτάνει τις 415 μ.β. Αυτή είναι η τρίτη μεγαλύτερη αύξηση διεθνώς αυτό το διάστημα, μετά τα ιταλικά ομόλογα τα οποία είδαν αύξηση 80 μ.β και τα αμερικάνικα ομόλογα τα όποια αυξήθηκαν κατά 34 μ.β.
Κατ’ αρχήν η έκδοση του νέου 7ετούς ομολόγου τον Φεβρουάριο αποδείχθηκε καταστροφική για όποιον επενδυτή την “εμπιστεύθηκε” αφού η απόδοση του τίτλου ποτέ δεν κατάφερε να διαμορφωθεί κάτω από τα επίπεδα της έκδοσής του (3,5%), κινούμενη στο μεγαλύτερο μέρος του έτους πάνω από το 4%.
Η έλευση της πολιτικής κρίσης στην Ιταλία τον Μάιο, δεν άφησε επίσης πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την πορεία των ελληνικών ομολόγων αφού αποδείχθηκε ότι οι ελληνικοί τίτλοι ήταν αυτοί που πλήρωσαν πιο ακριβά τις αναταραχές στη γειτονική χώρα, οι οποίες επηρέασαν (και μάλιστα ακραία) μόνο τα ελληνικά assets, οδηγώντας έτσι τον ΟΔΔΗΧ να βάλει στο βαθιά στο συρτάρι τα όποια σχέδια νέας εξόδου στις αγορές για το υπόλοιπο του έτους.
Οι ανησυχίες για τις ελληνικές τράπεζες, το “βουνό” των NPEs, η κερδοφορία και η επάρκεια των κεφαλαίων τους, έστησαν ένα ακόμη τείχος στην όποια επιστροφή της εμπιστοσύνης στα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία, ενώ τα ερωτήματα που υπάρχουν ακόμη γύρω από την “καθαρή έξοδο” της Ελλάδας από τα προγράμματα διάσωσης, προσθέτουν στις εγχώριες (εκτός από τις εξωτερικές) προκλήσεις με τις οποίες βρέθηκαν και συνεχίζουν να βρίσκονται αντιμέτωπα τα ελληνικά ομόλογα.
Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τους νέους κινδύνους που έχουν δημιουργηθεί γύρω από τις αγορές για το επόμενο διάστημα (η κατάσταση στην Ιταλία και τη Γαλλία, οι ευρωεκλογές, καθώς και οι εκλογές σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, οι εξελίξεις γύρω από το Brexit καθώς και η γενικότερη αναταραχή λόγω του εμπορικού πολέμου) οδήγησαν τον ΟΔΔΗΧ να μην “δεσμευτεί” σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα των εξόδων στις αγορές για το 2019, ανακοινώνοντας ένα αόριστο πρόγραμμα με διάφορα σενάρια άντλησης κεφαλαίων.
Αυτό δημιουργεί ένα άκρως… θολό σκηνικό σε ό,τι αφορά τις προοπτικές των ελληνικών κρατικών τίτλων το 2019, τη στιγμή μάλιστα που στην εξίσωση μπαίνει και ο παράγοντας “εκλογές”. “Οι ξένοι μακροπρόθεσμοι επενδυτές θα διατηρήσουν τη στάση αναμονής απέναντι στα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία, μέχρι να υπάρξει καλύτερη ορατότητα σε σχέση με τα πολιτικά ζητήματα, δεδομένου ότι το 2019 είναι εκλογική χρονιά, καθώς και σε σχέση με τις προσπάθειες του τραπεζικού συστήματος για την αντιμετώπιση των υψηλών επιπέδων των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων”, όπως εκτιμά η IBG Research.
Όπως σημειώνουν τραπεζικές πηγές, καταλύτης για μια σημαντική υπεραπόδοση της ελληνικής αγοράς, θα μπορούσε να ήταν ο τερματισμός της εκλογολογίας, με τη διεξαγωγή εκλογών σε σύντομο χρονικό διάστημα, και την ανάδειξη μιας κυβέρνησης με αυτοδυναμία που θα δώσει έμφαση στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Σε ένα τέτοιο σενάριο, θα καταγραφόταν μείωση των ελληνικών spreads, διευκολύνοντας μια νέα έξοδο της Ελλάδας (αλλά και των μεγάλων ελληνικών εταιρειών στη συνέχεια) στις διεθνείς αγορές, με στόχο την άντληση νέων κεφαλαίων και την αποκατάσταση της επενδυτικής εμπιστοσύνης.
Κούρταλη Ελευθερία
Facebook Comments