Είναι γνωστό σε κάθε πολίτη αυτής της χώρας και κρατεί πάρα πολλές δεκαετίες μάλιστα, ότι για να μπορέσει κάποιος να εκλεγεί είτε στην αυτοδιοίκηση είτε στην κεντρική διοίκηση, η επιτυχημένη συνταγή αποτελείται από τα εξής δύο συστατικά: χρήμα και όνομα. Τα δύο αυτά ‘μαγικά’ όπλα μπορούν βέβαια να λειτουργήσουν εξαιρετικά και διαζευκτικά αν κάποιος διαθέτει μόνο το ένα εκ των δύο. Ας τα εξετάσουμε όμως το καθένα ξεχωριστά.

Χρήμα. Η απόλυτη κινητήριος δύναμη για τις εκλογές! Στην καθημερινή ζωή μας, καθένας από εμάς έχει ένα συγκεκριμένο ‘budget’ -το μισθό του- και το ξοδεύει ανάλογα με τις ανάγκες του αφού πρώτα τις έχει διαβαθμίσει και επιλέξει τις σημαντικότερες από αυτές. Στις εκλογές συμβαίνει το εντελώς αντίστροφο: ο υποψήφιος έχει ως σημείο αναφοράς τις ανάγκες του –ό, τι μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους  ώστε να τον προβάλλει και βοηθήσει στην προεκλογική περίοδο- και ξοδεύει ανάλογα με αυτές αδιακρίτως. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την πρακτική, συμπεραίνουμε ότι στην περίπτωση των εκλογών, χρήμα και ανάγκες είναι δύο ανάλογα ποσά. Όσο περισσότερο το χρήμα, τόσο περισσότερες ανάγκες μπορούν να καλυφθούν.

Όνομα. Εισιτήριο ελευθέρας εισόδου! Δεν μας ενδιαφέρουν ούτε οι ικανότητες του συγγενή- τυχερού- υποψήφιου, ούτε η ποιότητά του ως άνθρωπος, ούτε καν αν θα μπορέσουμε να τον αναγνωρίσουμε στην περίπτωση που τον συναντήσουμε στο δρόμο. Μας αρκεί μόνο το ταυτόσημο όνομα. Τι έχει γράψει ο ληξίαρχος. Και μάλιστα, όσο πιο κοντά σε συγγένεια με άνθρωπο που έχει αναμιχθεί και εκλεγεί σε πολιτική και αυτοδιοίκηση, τόσο πιο σίγουρες και περισσότερες οι ψήφοι. Συνεπώς, όπως και με το χρήμα, έτσι και το όνομα με τις ψήφους είναι ανάλογα ποσά.

Είναι λοιπόν ώρα να μπορέσει αυτή η αναλογία χρήματος και ονόματος με την πιθανότητα εκλογής να εξαλειφθεί και να μπορέσουμε επιτέλους να διώξουμε την οικογενειοκρατία και τα ‘τζάκια’ και να αρχίσουμε να εκλέγουμε ανθρώπους άξιους, με όραμα και όρεξη. Γι’ αυτό πριν σταυρώσουμε το ‘καλό παιδί’ – ξάδερφο- κουμπάρο – μπατζανάκη του ‘τάδε’ που είχε εκλεγεί πριν σαράντα και πλέον χρόνια, καλό θα ήταν να κοιτάξουμε το βιογραφικό του και αν είναι δυνατόν να έχουμε και μια προσωπική επαφή μαζί του. Πόσο μάλλον όταν αυτός ή κάποιος άλλος με επαυξημένες οικονομικές δυνατότητες φτάνει να αγγίζει τα όρια του Ύψιστου- Απανταχού Παρών μέσω καρτών, φυλλαδίων, ΜΜΕ ή οτιδήποτε άλλο με συνέπεια να μας έχει κάνει πλύση εγκεφάλου. Ήρθε λοιπόν η στιγμή να κωφεύουμε στις ‘Σειρήνες’ και να κρίνουμε με αντικειμενικά κριτήρια τον κάθε ένα που ζητά την ψήφο μας. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να εκλέξουμε ανθρώπους της εργασίας οι οποίοι έχουν λάβει τα πραγματικά μηνύματα της οικονομίας και εν γένει του τι συμβαίνει στη χώρα μας.  Οι ‘Άριστοι’ κυβερνούσαν στα αριστοκρατικά πολιτεύματα, ενώ το δικό μας είναι δημοκρατικό.

Καλή μας ψήφο!

Facebook Comments