Οι χθεσινές εξαγγελίες του Κωστή Χατζηδάκη για τη ΔΕΗ ήταν φυσικό να προκαλέσουν την αντίδραση των συνδικαλιστών και της αντιπολίτευσης.

Μη αναμενόμενη ήταν η αντίδραση μερίδας της Κυβέρνησης, κυρίως καθώς έχει επικρατήσει η άποψη ότι οι πολιτικοί διδάχθηκαν από τα λάθη τους, τα οποία και οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Μιας Κυβέρνησης που έκανε άλλωστε σημαία -προεκλογικά- τον πόλεμο κατά του λαϊκισμού αλλά διολισθαίνει σ’ αυτόν με χαρακτηριστική ευκολία. Σαν κάποιοι να τον θεωρούν πολιτικό αποκούμπι. Σαν να έχουν έφεση σε ότι πιο λαϊκιστικό.

Το βασικό τους πρόβλημα είναι κυρίως οι μισθοί της διοίκησης. Ο σχεδιασμός του Χατζηδάκη προβλέπει ότι οι γενικοί διευθυντές και διευθυντές της επιχείρησης και των θυγατρικών της θα καθορίζονται από το Διοικητικό Συμβούλιο της επιχείρησης. Αυτό ήταν και το μεγάλο σημείο τριβής μεταξύ Υπουργών. Υπήρξε -όπως μαθαίνω- μια μερίδα του Υπουργικού Συμβουλίου, η οποία αντέδρασε σ’ αυτή την αλλαγή. Πως το έμαθα; Έκαναν οι ίδιοι “διαρροές” σε δημοσιογράφους για να βρουν στήριξη. Μάλιστα έκαναν και συγκεκριμένη πρόταση να μην υπερβαίνει κανένας μισθός, τον μισθό του ανώτατου δικαστικού. Την πρότασή τους, την έντυσαν με φιλολαϊκό περιτύλιγμα. Επιχειρηματολογούν μάλιστα, λέγοντας ότι κάτι τέτοιο θα είναι πρόκληση για την κοινωνία.

Πρόκληση νομίζω ήταν αυτό που συνέβη όλα τα προηγούμενα χρόνια από την εποχή της εισαγωγής της ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο και λίγο αργότερα από την εποχή που η αγορά της εμπορίας ρεύματος απελευθερώθηκε. Οι χαμηλοί και ταπεινοί μισθοί, μπορεί να μην προκαλούσαν τους πολιτικούς και την κοινωνία αλλά είχαν σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί η ΔΕΗ να προσλάβει το ικανότερο στελεχιακό δυναμικό. Σκεφθείτε το. Η μεγαλύτερη ελληνική επιχείρηση βολεύονταν με το υπάρχον προσωπικό που δεν αξιολογούνταν και οι «μικροί» ανταγωνιστές της «ψώνιζαν» ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στην αγορά. Δεν μιλώ μόνο για τον Πρόεδρο ή τον διευθύνοντα σύμβουλο. Μιλώ για όλο το top mamagement της εταιρείας.

Η κατάσταση “ξέφυγε” τελείως όταν τα ηνία της επιχείρησης ανέλαβαν οι συνδικαλιστές. Από την εποχή που η ΓΕΝΟΠ έλεγε δημοσίως ότι κάνει κουμάντο, μέχρι την εποχή που όντως έκανε κουμάντο. Με χαμηλούς μισθούς οφείλω να ομολογήσω. Μισθούς οι οποίοι δεν προκαλούσαν την κοινωνία. Η ζημία όμως που προκάλεσαν στην επιχείρηση ήταν τεράστια. Σίγουρα μεγαλύτερη από αυτή που ενδέχεται να προκαλέσουν οι μισθοί μερικών καλοπληρωμένων μάνατζερς.

Τα μεγέθη δεν είναι εντελώς συγκρίσιμα αλλά είναι σίγουρα ενδεικτικά. Η κεφαλαιοποίηση της επιχείρησης στο Χρηματιστήριο της Αθήνας στο τέλος του 2014 ήταν 1 δισεκατομμύριο και 252 εκατομμύρια ευρώ. Μετά από τέσσερα έτη σεπτής και ταπεινής διαχείρισης, στο τέλος του 2018 η κεφαλαιοποίηση της ΔΕΗ ήταν 300 εκατ. ευρώ και του ΑΔΜΗΕ (ο οποίος το 2014 ήταν ενωμένος με τη ΔΕΗ) 358 εκατ. ευρώ. Σύνολο 558 εκατ. ευρώ. Η αξία της επιχείρησης στην αγορά μειώθηκε στο μισό. Τα δε κέρδη από 91 εκατ. ευρώ το 2014 έγιναν ζημίες περίπου ενός δισεκατομμυρίου ευρώ.

Σήμερα και με τη μετοχή της ΔΕΗ να έχει κάνει ράλι από τις εκλογές και μετά, η φιλελεύθερη και αντιλαϊκιστική Κυβέρνηση της ΝΔ έχει θύλακες που αντιδρούν στις μεταρρυθμίσεις Χατζηδάκη. Θύλακες που υποστηρίζουν ότι η ΔΕΗ πρέπει να ανταγωνίζεται τις υπόλοιπες εταιρείες με όρους δυσμενέστερους για την ίδια. Να έχει δηλαδή μόνιμο προσωπικό (χωρίς καμία αξιολόγηση), να χαρίζει το ρεύμα στους υπαλλήλους της, να χρειάζεται δεκαπλάσιο χρόνο για οποιαδήποτε προμήθεια και κυρίως να βολεύεται με μάνατζμεντ που δεν αξιολογείται και δεν επιλέγει να εργασθεί στη ΔΕΗ με βάση το μισθό αλλά με διάφορα άλλα κίνητρα.

Ονομάζουν φιλολαϊκή λοιπόν μια πρόταση που δίνει … διαβάστε περισσότερα στο Dailypost.gr

Facebook Comments