«Αυτό, που τα πρώτα κρούσματα του κορωνοϊού μας ήρθαν από το Μιλάνο και τα πρώτα μέτρα αφορούν στο Κολέγιο Αθηνών, ιδιωτική τράπεζα, τον δήμο Θεσσαλονίκης, τη Βουλή και τον ΣΚΑΪ, είναι ασφαλώς τυχαίο. Είναι όμως ταυτόχρονα κι ένα χαστούκι στον ρατσισμό, την άγνοια και την απύθμενη βλακεία». Τάδε έφη Δημήτρης Παπαδημούλης, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου.

Υπενθυμίζεται ότι ο Δημήτρης Παπαδημούλης εξελέγη 13ος και αντικαθιστά τον πρόεδρο για θέματα ευρωπαϊκών συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Είναι ίσως η κορυφαία ever ανάρτηση – δήλωση του Δημήτρη Παπαδημούλη, χωρίς να θέλω να αδικήσω καμία από τις προηγούμενες. Αλλά αυτή είναι ένας αληθινός καθρέφτης του ανδρός. Δεν περισσεύει ούτε μια λέξη. Ξεκινά ως μια βαθιά κοινωνική – πολιτική παρέμβαση, αλλά στο τέλος μπορεί να διαβαστεί και σαν μια κρίση αυτογνωσίας και αυτοκριτικής.

Ας τα πάρουμε με τη σειρά: Πρώτο είναι το Μιλάνο. Ο τόπος του πλούσιου ιταλικού βορρά που γέννησε τη δεξιά «Λίγκα του Βορρά», το κέντρο του μεγάλου κεφαλαίου και της υψηλής ραπτικής που πετάγονται για Σαββατοκύριακο οι εκπρόσωποι της upper class.

Μετά έρχεται το Κολέγιο Αθηνών, το σχολείο των ελίτ, με πρόεδρο τον αδελφό του Σαμαρά. Αμέσως μετά «μια ιδιωτική τράπεζα», η Τράπεζα Πειραιώς. Και ακολουθεί όχι ένα οιοδήποτε κανάλι αλλά ο ΣΚΑΪ, που ταλαιπώρησε τον ΣΥΡΙΖΑ κάνοντας του σκληρή κριτική όταν ήταν στην κυβέρνηση (βεβαίως δεν υπάρχει κρούσμα κορωνοϊού στον ΣΚΑΪ αλλά τι σημάδια έχει αυτό, ας μη χαλάσουμε τον υπέροχο συλλογισμό Παπαδημούλη).

Εν συνεχεία έρχεται η Θεσσαλονίκη, πόλη αντιδραστική στη συμφωνία των Πρεσπών, με δήμαρχο μεγαλοαστό προερχόμενο από τον ευρύτερο χώρο της ΝΔ. Τελευταία αλλά όχι έσχατη η Βουλή. Βέβαια ούτε αυτή έχει κρούσμα κορωνοϊού, αλλά – ας πάει και το παλιάμπελο – δεν παύει να ελέγχεται και μην ξεχνάμε ότι πριν από λίγα χρόνια ήταν απ’ έξω εκπρόσωποι της πάνω και της κάτω πλατείας των Αγανακτισμένων και φώναζαν όλοι μαζί «να καεί, να καεί, το μπ… η Βουλή».

Έχουμε λοιπόν τα πρώτα χτυπήματα του κορωνοϊού, πού; Μήπως σε μετανάστες; Μήπως σε φτωχούς μεροκαματιάρηδες; Μήπως σε δημόσιο σχολείο όπου φοιτούν φτωχόπαιδα και μετανάστες; Μήπως σε κανάλι φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ; Όχι βέβαια! Αν αυτό περιμένατε όλοι εσείς οι ηλίθιοι ρατσιστές, ο κορωνοϊός σας ξεγέλασε!

Ενώ ο συλλογισμός εξελίσσεται εντυπωσιακά, έρχεται ο Παπαδημούλης να επισημάνει ότι όλο αυτό το σκεπτικό είναι ασφαλώς «τυχαίο». Τυχαίο αλλά ωραίο…

Η κορύφωση Παπαδημούλη όμως έρχεται στο τέλος. Διότι – όπως επισημαίνει – όλο αυτό το τυχαίο, αυτή η μοναδική συνωμοσία του κορωνοϊού με την κοινωνία προκειμένου να σταλεί εξ ουρανού μήνυμα κατά του κεφαλαίου, της δεξιάς και των προνομιούχων αποτελεί ένα χαστούκι στο ρατσισμό, την άγνοια και την απύθμενη βλακεία.

Η τελευταία φράση θα μπορούσε να εκληφθεί ως μια γενναία αυτοκριτική ή ως κρίση αυτογνωσίας του αντιπροέδρου. Αλλά δεν είναι. Απλώς κατατάσσει τον Παπαδημούλη δίπλα σε όλους αυτούς που είτε αυθορμήτως είτε κατόπιν ιδεολογικής επεξεργασίας χυδαιολογούν προσπαθώντας να διεγείρουν κατώτερα ένστικτα. Θα μπορούσε να του πει κανείς «Your views sound familiar». Και ασφαλώς η συμμετοχή του σε αυτό το «παιχνίδι» είναι χίλιες φορές πιο κατακριτέα από τη συμμετοχή του έτερου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Γεωργούλης, στο αθώο «Your face sounds familiar» για την οποία τόσος ντόρος έγινε…

Facebook Comments