Η επιστολή των 9 ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με θέμα την έκδοση ενός ευρωομολόγου (ακόμα και αν δεν υπάρχει ονομαστική αναφορά στο ζήτημα) άγγιξε επί της ουσίας τον ελέφαντα στο δωμάτιο των ευρωπαϊκών διαβουλεύσεων, Μητσοτάκη, Κόντε, Σάντσεθ, Μακρόν και Σία θέτουν ένα ζήτημα που είναι επείγον: σε μια κρίση που θα είναι ίσως η χειρότερη που έχει βιώσει μεταπολεμικά η Ευρώπη, οι συμβατικές λογικές, ακόμα και αυτές που δοκιμάστηκαν το 2010, δεν δουλεύει.

Η ομάδα των 4 που προανέφερα, με ιταλο-ισπανική πρωτοβουλία, κοντράρει ευθέως της γερμανική ορθοδοξία που με «μπροστάρηδες» τους Ολλανδούς και τους Αυστριακούς έριξαν έξω το πρόσφατο Eurogroup και «σπρώχνουν» μια λύση μέσω ESM και «Μνημόνιο light» για όσες χώρες ζητήσουν βοήθεια.

Βεβαίως, κάτι τέτοιο θεωρείται εξαιρετικά ασύμφορο, ιδίως για χώρες που έχουν περάσει τη μνημονιακή εμπειρία και γνωρίζουν τι αυτό σημαίνει. Εξ ου και η χώρα μας μπήκε, με απευθείας συνεννόηση του κ. Μητσοτάκη με τους άλλους ηγέτες, στην ομάδα αυτών των χωρών που ζητούν μια συντονισμένη ευρωπαϊκή λύση, αλλά και έξτρα κονδύλια από τον τρέχοντα ευρωπαϊκό προϋπολογισμό.

Είναι, πάντως, σαφές ότι έχουν διαμορφωθεί δύο στρατόπεδα, αλλά έχει «σπάσει» και ο άλλοτε κραταιός γαλλο-γερμανικός άξονας. Και μπορεί η Ελλάδα να μην είναι επισπεύδουσα και να περιμένει και άλλες εξελίξεις που θα έρθουν, Ιταλία και Ισπανία, ό ως, «καίγονται». Συνεπώς, η συζήτηση δεν θα περιμένει για πολύ ακόμα, έστω και αν στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής δεν θα πρέπει να αναμένονται θεαματικά αποτελέσματα.

Ο εξ απορρήτων

Facebook Comments