Συζητώντας με μία φίλη εξ αριστερών το δικαίωμα της μεταφοράς ή μη του Κουφοντίνα σε αγροτικές φυλακές, με παρέπεμψε σε ένα πολύ αναλυτικό άρθρο του κ. Θέμη Σοφού. Το άρθρο αυτό φαίνεται να υποστηρίζει ότι το πρόβλημα με τον Κουφοντίνα είναι πως ο νόμος δίνει την εξουσία σε κάποιους ανθρώπους να αποφασίζουν ποιος μπορεί να μεταφέρεται σε αγροτικές φυλακές και ποιος όχι κατά το δοκούν. Τίθεται, δηλαδή, θέμα ισονομίας.

Πιο συγκεκριμένα, και ως μη-νομικός, καταλαβαίνω τον προβληματισμό του κ. Σοφού ως εξής: για να μεταφερθεί ένας κρατούμενος σε αγροτικές φυλακές πρέπει να το προτείνει το Συμβούλιο της Φυλακής (η διευθύντρια, ο αρχαιότερος κοινωνικός λειτουργός και η αρχαιότερη ειδική επιστήμονας κάθε φυλακής) και πρέπει ο κρατούμενος να μην είναι τρομοκράτης.

Εδώ, βέβαια, έρχεται το θεωρητικό ερώτημα της διαφοράς ενός τρομοκράτη από έναν μη-τρομοκράτη. Αν π.χ. δηλώσω τρομοκράτης και κάτσω σπίτι μου να πιω καφέ θα με συλλάβει κανείς; Αν βγω και αρχίσω να σκοτώνω, ποια η διαφορά για το δικαστήριο αν δηλώσω τρομοκράτης ή κατά συρροή δολοφόνος; Θα έχω διαφορετική αντιμετώπιση; Ο κατά συρροή δολοφόνος μπορεί να πάει σε αγροτικές φυλακές και ο τρομοκράτης όχι; Τι σημαίνει λοιπόν τρομοκράτης;

Η ίδια φίλη λοιπόν, συνόψισε το πρόβλημα ως εξής: “το αίτημα [του Κουφοντίνα] δεν είναι να μην εφαρμοστεί ο νόμος, αλλά να πάψει να ερμηνεύεται και να εφαρμόζεται κατά το δοκούν υπό την επίδραση προσωπικών και πολιτικών κριτηρίων”  και πιστεύω πως έχει δίκιο.

Ο Κουφοντίνας, λοιπόν, βρήκε και ανέδειξε μία τρύπα έλλειψης ισονομίας στο νόμο. Πώς πρέπει να αντιδράσει  λοιπόν το κράτος ισονομίας, το κράτος δηλαδή όπου, κατά Αριστοτέλη, κυβερνούν οι νόμοι και όχι οι άνθρωποι ;

Το ακομπλεξάριστο, λοιπόν, κράτος που βλέπει μπροστά και ανησυχεί για την εικόνα του, θα έπρεπε να ευχαριστήσει τον Κουφοντίνα για την ανάδειξη του προβλήματος. Στη συνέχεια, θα τον μετέφερε στις αγροτικές φυλακές έως ότου αλλάξει τον νόμο. Η μεταφορά του θα μπορούσε να είναι και προσωρινή ως την αλλαγή του νόμου, αλλά, ως ένδειξη … ευγνωμοσύνης  για την… συμβολή του κ. Κουφοντίνα στην βελτίωση των δομών της αστικής μας δημοκρατίας θα μπορούσε να την κάνει κατ’ εξαίρεση μόνιμη και να του δώσει και μία τιμητική άδεια!  Και να του πει πως αν τυχόν ξαναδεί καμιά τρύπα σε κανέναν νόμο, δεν χρειάζεται να κάνει απεργία πείνας, μπορεί απλώς να επικοινωνήσει με τις αρμόδιες υπηρεσίες!

Facebook Comments