Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία της χρονιάς, εν μέσω πανδημίας και με κλειστά όλα τα εστιατόρια και τις ταβέρνες, είναι το Masterchef, που προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι Star με αξιοσημείωτη επιτυχία. Αυτό είναι άξιο απορίας. Πώς ένας διαγωνισμός γαστριμαργίας και μαγειρικής, στον οποίον ο τηλεθεατής δεν μπορεί να συμμετάσχει με καμία από τις αισθήσεις που είναι σημαντικές στο φαγητό, όπως είναι κυρίως η οσμή κι η γεύση, σημειώνει τόσο μεγάλη επιτυχία; Ενδιαφέρονται άραγε τόσο πολύ για τη μαγειρική οι Έλληνες, κι όχι μόνον οι νοικοκυρές; Ελκύονται τόσο πολύ από τα πιάτα υψηλής γαστρονομίας, που μαγειρεύονται στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, και τα οποία οι περισσότεροι σπάνια η ποτέ δεν θα γευθούν στα πανάκριβα εστιατόρια, που σερβίρονται; Δεν σας κρύβω ότι κι εγώ, που είμαι τακτικός τηλεθεατής του συγκεκριμένου διαγωνισμού, πολλά από τα προϊόντα με τα οποία μαγειρεύουν  ή τους μαγειρικούς όρους, που χρησιμοποιούν, δεν τους γνωρίζω. Πόσοι άραγε Έλληνες στην κουζίνα τους χρησιμοποιούν ραβέντι, χορσράντις η αγκινάρα Ιερουσαλήμ τακτικά; Δεν είναι, εκτιμώ, η μαγειρική που ελκύει τόσο πολύ τους τηλεθεατές.

Η μαγειρική είναι η πρόφαση. Το περιτύλιγμα. Η αλήθεια είναι ότι και το Masterchef έχει μετατραπεί σε σκληρό ριάλιτι, ανάλογο του Survivor, της άλλης μεγάλης της φετινής τηλεοπτικής σεζόν, που δυστυχώς κατακλύζεται από ριάλιτι (Φάρμα, Bachelor, Battle of the couples κοκ). Εύλογα θα μου πείτε ότι αυτό δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Όλα αυτά τα σκουπίδια της τηλεθέασης προέρχονται κυρίως από τις Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής που είναι και η δημιουργός των ριάλιτι. Αυτή θα έλεγε κανείς είναι η τάση της εποχής μας. Δυστυχώς η μυθοπλασία που στηρίζεται σε ενδιαφέροντα σενάρια έχει δώσει την θέση της σε ευτελή προϊόντα όπως τα ριάλιτι. Δεν είναι τυχαίο. Αναδεικνύει το βαθύ πρόβλημα που αντιμετωπίζει η σύγχρονη κοινωνία όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού στον δυτικό κόσμο. Η αναζήτηση αξιών έχει εγκαταλειφθεί. Το φτηνιάρικο, το εύπεπτο, τα κουτσομπολιό,  η φτηνή ίντριγκα έχουν δώσει την θέση τους στην αναζήτηση του ήθους, της ευσυνειδησίας, του καθήκοντος.

Πλέον όμως τίποτα δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Ωστόσο στη συγκεκριμένη περίπτωση, του MasterChef, θα περίμενα κάτι ελαφρώς το διαφορετικό. Ένας διαγωνισμός μαγειρικής έχει κι άλλα προσόντα και άλλα φόντα για να διεκδικεί υψηλή τηλεθέαση. Ο ευτελισμός του στις φτηνές αντιπαραθέσεις μεταξύ των παικτών που δημιουργούν εύλογα την αίσθηση στον τηλεθεατή ότι κοιτάζει από την κλειδαρότρυπα πως τσακώνονται μεταξύ τους οι παίκτες, με κακία, κακοήθεια, μικροπρέπεια, δεν τιμά φυσικά ούτε τους ίδιους αλλά ούτε και το φιλοθεάμον κοινό. Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η Κοινωνία μας πρέπει επιτέλους να αποφασίσει ποια κατεύθυνση θα πάρει. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι, ιδίως εμείς οι πολιτικοί, να διαμορφώσουμε μια κοινωνία αξιών και ήθους. Αυτό είναι το καθήκον μας απέναντι στην Ελλάδα. Και σ’ αυτό το καθήκον δεν πρέπει να αποστούμε ούτε στιγμή.

Facebook Comments