«Δυστυχώς έχει καταργηθεί και το Κοινοβούλιο. Θα σας πω μόνο ένα απλό θέμα. 26/05/ 2011 καταθέτω ερώτηση με αίτηση καταθέσεως εγγράφων για να μας πουν ποιος αγόρασε το ασφάλιστρο κινδύνου, το CDS, από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το οποίο επωλήθη τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2009, με ευθύνη και του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου και του πρωθυπουργού, και σήμερα αξίζει 26 δισ. ευρώ, όσα δηλαδή νομοθετούμε σήμερα επί 5. Δεν απαντούν στην ερώτηση. Την μετατρέπω σε επερώτηση, βάσει του 134 παρ. 2.Με πρωτοβουλία του Προέδρου της Βουλής ποτέ δεν μπαίνει στον πίνακα. Το ξανακαταθέτω πάλι με τον Γ. Δημαρά και τον Κ. Βελόπουλο. Διακομματική ερώτηση. Δεν προσδιορίζεται, γιατί κάποιοι ενεργούν προκειμένου να παραδοθεί αυτή η χώρα».

Αυτά δήλωνε στη Βουλή τον Οκτώβριο του 2011 ο Πάνος Καμμένος ως βουλευτής της ΝΔ, σε μια από τις πάμπολλες επιθέσεις του κατά του τότε πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και του αδερφού του Ανδρέα Α. Παπανδρέου.

Είναι αλήθεια πως, επίσημα, κανείς από τα δεξιά ή τα αριστερά δεν επικροτούσε τις συκοφαντίες του, αλλά δεν τις αποδοκίμαζε κιόλας. Δεν αποδοκίμασαν, γιατί μπροστά στην προοπτική εξουσίας ή εκλογικού κέρδους, επιτρέπονται όλα, ακόμα και τα χυδαία -συκοφαντικά ψέματα. 

Και κάπως έτσι ξεδιπλώθηκε ένα παραμύθι, όπου σε ρόλο «κακού δράκου» βρέθηκαν ο Γ. Παπανδρέου, ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ακόμα και ο αδερφός του πρώην πρωθυπουργού.

Από τότε πέρασε μια δεκαετία, μεσολάβησαν ακόμα δύο μνημόνια, με την συμμετοχή «γαλάζιων» και  «ερυθρωπών» παιδιών. 

Το παραμύθι δεν είχε καλό τέλος, τουλάχιστον για τους συκοφάντες. Οι δικαστές δικαίωσαν πλήρως τον Ανδρέα Α. Παπανδρέου, ενώ αποφάσισαν ότι κάθε φορά που ο κ. Καμμένος επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς του, θα καταβάλλει 2.000 στον κ. Παπανδρέου.

Ειδικότερα, αναφέρουν ότι οι ισχυρισμοί του κ. Καμμένου ήταν αναληθείς καθώς «αποδείχθηκε ότι ο ενάγων ουδεμία σχέση είχε με τις αγορές των CDS από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο όπως εξάλλου δεν είχαν καμία σχέση και οι εταιρείες IJ Partners και Unigestion που εξαρχής διέψευσαν αυτόν τον ισχυρισμό».

Με μεγάλη καθυστέρηση ήρθε η δικαστική δικαίωση για τους Παπανδρέου. Το τίμημα για τον Πάνο Καμμένο μικρό, μόλις 50.000 ευρώ, αν σκεφτούμε πόσα κέρδισε: κοινοβουλευτική παρουσία μέχρι το 2019, ίδρυση κόμματος, συγκυβέρνηση. 

Ωστόσο, το όνομα της οικογένειας Παπανδρέου επί μια δεκαετία κατασυκοφαντήθηκε, ενώ το ΠΑΣΟΚ, το κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Γ. Παπανδρέου, κατακρημνίστηκε μέσα σε κλίμα αμφισβήτησης και φερόμενης, από τους πολιτικούς αντιπάλους, «εθνικής προδοσίας».

Η δικαστική δικαίωση μπορεί να ήρθε, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται και η πολιτική δικαίωση των Παπανδρέου. Ή θα το πράξουν οι ίδιοι ή η πολιτική τους παράταξη. Άλλη λύση δεν υπάρχει. Αν θέλουν να μιλήσουν για απόλυτη δικαίωση.

 

Facebook Comments