Φοβάμαι ότι το περίφημο “λεφτά υπάρχουν” δεν έχει γίνει μάθημα για κανέναν: ούτε πολίτη, ούτε πολιτικό. Αλλά, επειδή δεν θέλω να είμαι κακόπιστος ή μάντης κακών θα ρωτήσω: έχουμε λεφτά; Γιατί μετά το “ζήτω την πανδημία”, όπου κάποιοι την έβγαλαν ζωή και κότα, τώρα ορισμένοι θέλουν να περάσουμε στο… ζήτω που καήκαμε. Ό,τι και να συμβεί η κυβέρνηση ανοίγει το πουγκί και δίνει. Μοιράζει χρήμα. Όμως, όχι από τις καταθέσεις και τις επενδύσεις της Ελλάδας, αλλά από νέα δανεικά που φορτώνονται οι Έλληνες. Θα μου πείτε: να μην δώσουμε σε όσους κάηκαν; Μακριά από εμένα οι δίκες προθέσεων. Είναι άλλο πράγμα να στηρίξεις όσους καταστράφηκαν και άλλο να πετάς λεφτά για να καλύψεις το πολιτικό κόστος. Ανησυχώ ότι ορισμένα μέτρα που άκουσα είναι προς αυτή την κατεύθυνση. Και όλοι γνωρίζουμε τι ακολουθεί μετά. Καστελόριζο, μνημόνια κοκ. 
 
Επαναλαμβάνω, λοιπόν, το ερώτημα και προσθέτω μερικά ακόμη προς προβληματισμό: Έχουμε λεφτά; Πήγε ο τουρισμός μας τόσο καλά; Είναι ήδη στις τσέπες μας τα ευρωπαϊκά δις; Και για πόσο ακόμη θα μας τα δίνουν αν δεν πιάνουν τόπο; Έχουμε αντιμετωπίσει τη γραφειοκρατία; Έχουμε πλέον μια οικονομία σε αναπτυξιακή τροχιά; Έχει αυξηθεί η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας; Δε θα δώσω τις απαντήσεις που ξέρω, γιατί δε θέλω να χαλάσω τα καλοκαιρινά όνειρα κανενός. Οφείλω, όμως, να αφήσω σε αυτό το άρθρο τα ερωτήματα. Και να ζητήσω από όλους όσοι το διαβάσουν να τα σκεφτούν. Σίγουρα κάποιος που πήρε σε επιστρεπτέες προκαταβολές τα κέρδη δέκα ετών τώρα θα λέει τι θέλω και μιλάω. Αλλά υπάρχουν και οι άλλοι. Εκείνοι που όχι μόνο δεν πήραν, αλλά πληρώνουν. Και οι οποίοι δεν είναι δυνατόν να σηκώσουν μία ακόμη χρεοκοπία σε δύο συνεχόμενες δεκαετίες. 
 
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα πρέπει να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να δουν τους αριθμούς: το δημόσιο χρέος, το έλλειμμα, το ΑΕΠ, τις εισαγωγές και τις εξαγωγές κοκ. Ώστε να αποφασίσουν εδώ και τώρα ένα σχέδιο για να μην βρεθούμε ακόμη μία φορά κάτω από το παγόβουνο. Γιατί εγώ που τα είδα, όχι μόνο δεν βλέπω όνειρα θερινής νυκτός, αλλά ούτε καν μπορώ να κοιμηθώ. Ήρεμα το λέω, φιλική συμβουλή δίνω. 
 
ΥΓ. Πυρόπληκτος από πυρόπληκτο έχει διαφορά. Ελπίζω να μην πληρώσουμε καμένα μπάρμπεκιου σαν μονοκατοικία και τα λεφτά να φτάσουν σε εκείνους που πραγματικά τα έχουν ανάγκη για να στήσουν ξανά τις ζωές τους. Όσοι έχουν δουλειά και λεφτά ας φτιάξουν μόνοι τους κήπους τους. Και όσοι έχασαν τα σπίτια τους να στηριχθούν για να τα κάνουν καλύτερα. 

Facebook Comments