Και να πάλι που δυο δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν αυτό που κάτω από άλλες συνθήκες θα φάνταζε παράλογο. Ενώ η χώρα ταλανίζεται από ένα πρωτοφανές κύμα κρουσμάτων και θανάτων μιας πανδημίας που δεν λέει να τελειώσει, ενώ οι επαγγελματικές τάξεις υψώνουν φωνές διαμαρτυρίας, οι αρνητές κάθε κρατικής δραστηριότητας εμφανίζονται σαν τα μανιτάρια μετά την βροχή και η αντιπολίτευση σφυροκοπά ανελέητα την κυβέρνηση, το πολιτικό σκηνικό εμφανίζεται εντελώς ακίνητο και αναλλοίωτο.

Και πάλι δύο δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν αυτές τις μέρες επιβεβαιώνουν αυτό που βλέπουμε εδώ και δυόμισι χρόνια. Ότι οι εντάσεις, οι ενστάσεις, οι δυσκολίες, οι μουρμούρες, οι επιτυχίες και οι αστοχίες του κυβερνητικού και του κρατικού μηχανισμού, μοιάζουν σαν να κινούνται πέραν της πολιτικής. Αυτή παραμένει ακριβώς εκεί που ήταν μετά τις εκλογές του 2019. Στην πλήρη πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην ανυπόφορη καθήλωση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Θα μπορούσε κανείς να το πει μέχρι και μυστηριώδες, ανεξήγητο.

Η μόνη ουσιώδης διαφορά που εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις του τελευταίου μήνα είναι η άνοδος του ΚΙΝΑΛ που προσεγγίζει πια το 10%. Είναι νωρίς να πει κανείς αν πρόκειται για πραγματική τάση ή αν είναι το πυροτέχνημα που θα σβήσει μαζί με την εκλογή αρχηγού, αν όμως το ΚΙΝΑΛ εμφανίσει μόνιμα ανοδικά ποσοστά τότε το πολιτικό σκηνικό κινείται μεν αλλά σε διαφορετική κατεύθυνση απ’ αυτήν που θα περίμενε κάποιος. Σίγουρα όχι προς την κατεύθυνση που θα βόλευε τον Τσίπρα και την ελπίδα του να επανέλθει στην εξουσία.

Αυτό που προσωπικά εγώ θεωρώ άκρως ενδιαφέρον, είναι το γεγονός ότι αυτή η κυβερνητική υπεροχή και η αντίστοιχη αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ παγιώνονται δίχως η οικονομία να έχει μπει ακόμα στο παιχνίδι. Οι μέχρι σήμερα εξελίξεις σφραγίζονται από υγειονομικές παραμέτρους, από κόντρες γύρω από τους εμβολιασμούς ή το ύφος της εξουσίας, η οικονομία κάθεται ακόμα στον πάγκο. Επειδή όμως ξέρουμε ότι τελικά αυτή είναι που ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις και φτιάχνει τους ιστορικούς κύκλους, πρέπει να περιμένουμε την κάθοδο της στο γήπεδο για να δούμε πόσο ακίνητο θα παραμείνει το σημερινό σκηνικό.

Οι προβλέψεις για 7% ανάπτυξη φέτος και για 5% του χρόνου, θα αποδειχθούν ίσως πολύ πιο καθοριστικές για το πολιτικό σκηνικό, απ’ όσο ο πανδημικός κύκλος. Επίσης, η αγωνία του κ. Τσίπρα να προβάλει αντιπολιτευτικά την άνοδο του κόστους ζωής δείχνει ότι κάτι παρόμοιο αντιλαμβάνονται και στην Κουμουνδούρου. Τα δυο μεγάλα κόμματα μοιάζουν σαν να παρατηρούν από μακριά τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ και να προετοιμάζονται για την στιγμή που η οικονομία θα ξαναπάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτικό παιχνίδι. Κι αυτό λογικά αναμένεται από το καλοκαίρι. Ως τότε, όλα τα ίδια θα μένουν.

Facebook Comments